του Κ. Καραγιαννίδη
Δόξα πολλή απόκτησε, δόξα πολλή και χρήμα,
δύο σπουδαία αγαθά, που ίσως ποτέ δεν τίμα.
Τα πάντα τα συνήθισε κι ήτανε … δεδομένα,
δε θα τα έχανε ποτέ, λες κι ήταν κλειδωμένα.
Μέσα στη νιότη όταν ζεις, νιότη θα έχεις πάντα,
δε σκέφτεσαι τα γηρατειά, τ’ αφήνεις σε μια μπάντα.
Για σε δε θα ‘ρθουνε ποτέ, αυτά αφορούνε άλλους,
δεν τα γνωρίζει η νιότη αυτά, είναι για τους μεγάλους.
Αρρώστια; Δεν τη σκέφτεσαι, όταν υγεία έχεις,
τη δύναμή σου σπαταλάς, αντί να την προσέχεις.
Μέσα στον πλούτο όταν ζεις, αλόγιστα ξοδεύεις,
κι όποιος χορός σου αρέσει, αμέσως τον χορεύεις.
Πολύ μακριά τα γηρατειά, μα δεν αργούνε να ‘ρθουν,
αν θα σε βρουν ανέτοιμο, ολημερίς σε σφάζουν.
Έρχεται τότε η ΔΕΗ και σβήνει σου τα φώτα.
Στερνή μου γνώση, σκέφτεσαι, αχ και να σ’ είχα πρώτα!
Κ. Καραγιαννίδης 28 – 04 – 2023
