του Κ. Καραγιαννίδη
Αχ βρε ζωή πολλές φορές με γέμισες με θλίψη,
αν όμορφη δεν ήσουνα, θα σ’ είχα εγκαταλείψει.
Αρκεί ένα χάδι σου, ένα και μόνο χάδι,
να διώξει πίκρες μιας ζωής μονάχα σ’ ένα βράδυ.
Πώς σου αρέσει βρε ζωή έτσι να με παιδεύεις!
Μια με μισείς, μια μ’ αγαπάς πολύ που με μπερδεύεις.
Ποιος ξέρει τι προβλήματα είναι κι εσύ που έχεις,
και πάνω μου συχνά ξεσπάς, έτσι για να τ’ αντέχεις.
Για δε μου λες τον πόνο σου, μήπως σε βοηθήσω,
σε κάποια δύσκολη στιγμή να σε παρηγορήσω.
Κάτσε και σκέψου μια στιγμή, πόσο ωραίο θα ‘ταν
προβλήματα μες στη ζωή να μην είχαν τα νιάτα.
Ό,τι κι αν πω δεν με ακούς, το ‘χεις αποφασίσει,
ν’ αλλάξει κάτι δεν μπορεί για με σ’ αυτή τη ζήση.
Συνέχισε το έργο σου, κάνε ό,τι νομίζεις,
πάντα κοντά σου θα ‘μαι εγώ σαν κλαις και σαν δακρύζεις.
Κ. Καραγιαννίδης 11 – 05 – 2023
