Περίπου 10 μέρες πριν τις βουλευτικές τα κόμματα της Ελληνικής βουλής παρουσιάζουν τις «θέσεις» και τα «προγράμματά τους» για μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ τετραετία, λένε… (δίχως ουσιαστική δέσμευση για την υλοποίησή τους ή ανάληψη ευθυνών σε περίπτωση παρεκτροπής).
Ωστόσο...
δεν είναι σε θέση να παρουσιάσουν το σχήμα μιας κυβέρνησης συνεργασίας, τη στιγμή που κανένα κόμμα δεν πρόκειται να λάβει πάνω από το 50% +1% των ψήφων του ελληνικού λαού.
Ακούγεται -από τις δημοσκοπήσεις- πως το «πρώτο κόμμα» που θα λάβει 34-38% θα «νικήσει».
Πως νικά κανείς έτσι και ποιον αλήθεια;
Πως το έστω 38% μπορεί να υπερισχύσει του 62% που δεν εγκρίνει την πολιτική ενός κόμματος;
Τα δύο μεγάλα κόμματα μιλούν για «ισχυρές κυβερνήσεις» ή πως τα μικρότερα πρέπει να συνεπικουρήσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας ασυζητητί και κατόπιν εορτής…εκλογών δηλαδή.
Κι ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα (η ΝΔ) διεκδικεί, σε δεύτερες εκλογές με καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που τορπιλίζει την συνταγματική ισότητα των πολιτών (δικαιώματα και υποχρεώσεις), μονοκομματική κυβέρνηση. Υπόσχονται σταθερότητα…
Κι ένα από τα «επιχειρήματα» που ακούστηκαν σε απολίτιστες πολιτικές συζητήσεις τηλεοπτικών καναλιών ήταν και το «οι Έλληνες δεν έχουν κουλτούρα συνεργασίας».
Άλλο βέβαια οι «ξένοι» κι άλλο η «Ευρώπη»… στην οποία μας έβαλε μέγας πολιτικός ανήρ του τόπου, καταργώντας τη γεωγραφία…
Από το «έθνος ανάδελφον» λοιπόν στο «οι Έλληνες δεν έχουν κουλτούρα συνεργασίας».
Κατά τ’ άλλα τα κόμματα ακολουθούν την «εντολή» που θα δώσει ο λαός («Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό»).
Μα ο λαός με ποσοστό περίπου +60% ζητά ουσιαστικά κυβέρνηση συνεργασίας!
Δεν δίνει κανένα αριθμητικό ποσοστιαίο (+50%) προβάδισμα σε κανένα κόμμα!
Φυσικά δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως τα κόμματα έχουν το δικαίωμα να καταστρατηγήσουν το συνταγματικό δικαίωμα περί ισότητας των πολιτών θεσπίζοντας νόμους για το εκλογικό σύστημα της αρεσκείας τους…(Άρθρο 54 του συντάγματος: 1. Το εκλογικό σύστημα και οι εκλογικές περιφέρειες ορίζονται με νόμο που ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλο- γές, εκτός και αν προβλέπεται η ισχύς του άμεσα από τις επόμενες εκλογές με ρητή διάταξη που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών. ).
Έτσι λοιπόν έμμεσα κι έντεχνα εξοστρακίζουν, παρεμποδίζουν την άσκηση του δικαιώματος ψήφου αποκλείοντας κατηγορίες Ελλήνων πολιτών όπως τους απόδημους και τους «ετεροδημότες». Ουσιαστικά αφαιρούν θεμελιώδη πολιτικά δικαιώματα πολιτών και καθιερώνουν την ανισότητα της ψήφου.
«Οι Έλληνες δεν έχουν κουλτούρα συνεργασίας»…
Μήπως όμως αυτό αφορά τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα;
Μήπως οι αγαπητοί πολιτικοί έχουν δει πως οι μοναχικοί κι αδέσποτοι σκύλοι μάχονται μεταξύ τους για ένα κομμάτι ξερό ψωμί που θα τους πετάξει ένας ξένος;
Ανδρέας Μπούκας
* Κύριος και δεσπότης σ’ αυτή την περίπτωση, των εκλογών, των κομμάτων και των πολιτικών, έπρεπε να είναι ο λαός.
