ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Δυο σκιές, μοναχικές,
Νύχτες, μόνες, τριγυρνάνε,
Σε άδειους δρόμους, αερικές,
Λύτρωση, αναζητάνε.
Δυο ψυχές, χωρίς ελπίδα,
Που χαθήκανε, στο χρόνο,
Ψάχνουνε, η μια, την άλλη,
Ζούνε, με τον ίδιο πόνο.
Δυο σκιές, μοναχικές,
Σε αντίθετη πορεία,
Σβήνουνε, το παρελθόν,
Και ζητούν ,μια ευκαιρία.
Δυο ψυχές κι’ένα φεγγάρι,
Σε αδιέξοδα ,μπλεγμένες,
Τα όνειρα, σε ένα συρτάρι,
Ιστορίες, ξεχασμένες.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
