Βλέποντας την Ελλάδα να καίγεται, ατελείωτες εκτάσεις να παραδίδονται στις φωτιές, πολίτες να χάνουν όσα κατάφεραν να φτιάξουν με κόπο και ζώα να αφήνουν την τελευταία τους πνοή από...
το μένος της πύρινης λαίλαπας αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να υπάρχουν άτομα τα οποία κοιτώντας αυτές τις εικόνες χαμογελούν. Απορούμε για το πώς γίνεται αυτές οι καταστροφές αντί να φέρνουν μόνο δάκρυα, σε ορισμένους να προκαλούν ευχαρίστηση και δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο πόνος των άλλων δημιουργεί σε κάποιους ανθρώπους ψυχική ανάταση.
Θέλοντας να μάθουμε τι συμβαίνει στο μυαλό των εμπρηστών και πώς αυτοί νιώθουν όταν βάζουν φωτιά απευθυνθήκαμε στον ψυχίατρο Δημήτρη Σούρα που μας εξήγησε ποια είναι η μεγάλη τους διαφορά από τους πυρομανείς.
«Η πυρομανία είναι μία πολύ σπάνια διαταραχή. Ο πυρομανής ανάβει φωτιές σκόπιμα και εσκεμμένα για την ευχαρίστησή του. Δηλαδή ανάβοντας και βλέποντας τη φωτιά ευχαριστιέται και αυτό του δημιουργεί μία φοβερή, ψυχική ανάταση. Ακούγεται παράδοξο και περίεργο αλλά δυστυχώς είναι αληθινό. Μιλάμε όμως πάντοτε για μία διαταραχή. Η πυρομανία ανήκει στην ίδια κατηγορία των διαταραχών που βρίσκονται ο παθολογικός τζόγος, η κλεπτομανία και η τριχοτιλλομανία» τόνισε αρχικά μιλώντας στο Newsbeast ο Δημήτρης Σούρας.
«Ο πυρομανής ανάβει τη φωτιά και ευχαριστιέται αλλά δεν καίει υποχρεωτικά τα δάση. Δεν θέλει δηλαδή να δει ένα δάσος να καίγεται για να ευχαριστηθεί. Μπορεί να βάλει φωτιά για παράδειγμα σε έναν σκουπιδοτενεκέ» διευκρινίζει.
«Ο εμπρηστής είναι ένα άτομο με μία ψυχοπαθητική ή αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας»
«Ο εμπρηστής είναι ένα άτομο με μία ψυχοπαθητική ή αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας. Έχουμε πει πως η ψυχοπαθητική ή αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας είναι άτομα τα οποία προκαλούν το κακό, δεν έχουν ενοχές και τύψεις για αυτό που κάνουν, δεν υπολογίζουν τις ανθρώπινες ζωές, την ανθρώπινη περιουσία και διαμορφώνονται για να κάνουν το κακό.
Είναι αυτό που έχω επανειλημμένως ονομάσει ”οι ήρωες του κακού, εν δυνάμει δολοφόνοι ή κανονικοί δολοφόνοι”. Σε αυτά τα άτομα από πίσω υπάρχει ιδιοτέλεια, υπάρχει δόλος, υπάρχει όφελος, υπάρχει κακία.
Ο εμπρηστής εφόσον καταστρέφει τη φύση, καταστρέφει και εξουδετερώνει ζωές, ζώα και ανθρώπους λέγεται δολοφόνος» επισημαίνει ο ψυχίατρος.
Γιατί οι περισσότεροι εμπρηστές προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πυρομανία
Αναφερόμενος στους εμπρηστές ο Δημήτρης Σούρας ξεκαθαρίζει πως όταν τους πιάνουν τις περισσότερες φορές προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πυρομανία που είναι διαταραχή για να «πέσουν στα μαλακά».
«Γι΄αυτό ακούμε τους εμπρηστές ως επί το πλείστον να λένε ”εμένα μου αρέσει να βάζω φωτιά”, ”εγώ ενθουσιάζομαι με την πυρκαγιά”, πράγματα που εάν δεν είσαι ενημερωμένος ούτε καν σου έρχεται στο μυαλό να τα πεις» εξηγεί ο ψυχίατρος.
Υπάρχει τελικά μιμητισμός σε όσους βάζουν φωτιές;
Τονίζοντας πως μεταξύ των ανθρώπων υπάρχουν και τα άρρωστα άτομα ο Δημήτρης Σούρας σημειώνει ότι όταν έχουμε μία βαριά ψυχική αρρώστια όλα μπορούν να συμβαίνουν. «Δεν είναι όμως πλεινότητα τα άτομα που μιμούνται μία συμπεριφορά» δηλώνει.
«Το σύνδρομο του μιμητισμού το έχουμε δει παντού. Εάν όμως μέσα σου δεν έχεις δημιουργήσει τέτοια ένστικτα δεν μπορείς να μιμηθείς ένα τόσο σοβαρό πράγμα. Οπωσδήποτε υπάρχουν και ασθένειες που περιλαμβάνουν ανεξέλεγκτες πράξεις μεταξύ των οποίων και ο εμπρησμός» λέει στο Newsbeast.
«Ως επί το πλείστον ο εμπρηστής είναι ο ”ήρωας του κακού, ο εν δυνάμει δολοφόνος, ο κανονικός δολοφόνος και δεν το κάνει για μιμητισμό το κάνει επειδή υπάρχει δόλος, υπάρχει ιδιοτέλεια, υπάρχει όφελος. Δηλαδή αυτά που υπάρχουν πάντα σε έναν αντικοινωνικό που δεν υπολογίζει τίποτα το ανθρώπινο, δεν υπολογίζει καμία ζωή και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κάνει αυτό που κάνει χωρίς τύψεις και ενοχές» δηλώνει κλείνοντας ο Δημήτρης Σούρας.
Γιατί οι περισσότεροι εμπρηστές προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πυρομανία
Αναφερόμενος στους εμπρηστές ο Δημήτρης Σούρας ξεκαθαρίζει πως όταν τους πιάνουν τις περισσότερες φορές προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πυρομανία που είναι διαταραχή για να «πέσουν στα μαλακά».
«Γι΄αυτό ακούμε τους εμπρηστές ως επί το πλείστον να λένε ”εμένα μου αρέσει να βάζω φωτιά”, ”εγώ ενθουσιάζομαι με την πυρκαγιά”, πράγματα που εάν δεν είσαι ενημερωμένος ούτε καν σου έρχεται στο μυαλό να τα πεις» εξηγεί ο ψυχίατρος.
Υπάρχει τελικά μιμητισμός σε όσους βάζουν φωτιές;
Τονίζοντας πως μεταξύ των ανθρώπων υπάρχουν και τα άρρωστα άτομα ο Δημήτρης Σούρας σημειώνει ότι όταν έχουμε μία βαριά ψυχική αρρώστια όλα μπορούν να συμβαίνουν. «Δεν είναι όμως πλεινότητα τα άτομα που μιμούνται μία συμπεριφορά» δηλώνει.
«Το σύνδρομο του μιμητισμού το έχουμε δει παντού. Εάν όμως μέσα σου δεν έχεις δημιουργήσει τέτοια ένστικτα δεν μπορείς να μιμηθείς ένα τόσο σοβαρό πράγμα. Οπωσδήποτε υπάρχουν και ασθένειες που περιλαμβάνουν ανεξέλεγκτες πράξεις μεταξύ των οποίων και ο εμπρησμός» λέει στο Newsbeast.
«Ως επί το πλείστον ο εμπρηστής είναι ο ”ήρωας του κακού, ο εν δυνάμει δολοφόνος, ο κανονικός δολοφόνος και δεν το κάνει για μιμητισμό το κάνει επειδή υπάρχει δόλος, υπάρχει ιδιοτέλεια, υπάρχει όφελος. Δηλαδή αυτά που υπάρχουν πάντα σε έναν αντικοινωνικό που δεν υπολογίζει τίποτα το ανθρώπινο, δεν υπολογίζει καμία ζωή και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κάνει αυτό που κάνει χωρίς τύψεις και ενοχές» δηλώνει κλείνοντας ο Δημήτρης Σούρας.
