του Κ. Καραγιαννίδη
Γλυκιά τον πρώτο μήνα του φθινόπωρου η εποχή,
με ζέστη και λιακάδες, μα ήρθε και η βροχή.
Άλλαξε η ατμόσφαιρα, και το όλο σκηνικό,
αλλάζουν και οι συνήθειες, ως και το θυμικό.
Θα πέσει κάτω η σκόνη καθώς κι η υπεροψία,
κάθε ομπρέλα στο εξής θα ‘χει μεγάλη αξία.
Θα προστατεύει απ’ τη βροχή κι από τα ξένα μάτια,
γι’ αμαρτωλά αν πρόκειται ιδίως ζευγαράκια.
Θα σταματήσουν οι φωτιές, ίσως και οι πλημμύρες,
του φθινοπώρου οι βροχές φαίνονται κακομοίρες.
Θ’ αρχίσουν να ανάβουνε δειλά, δειλά τα τζάκια,
στα κάρβουνα θα βλέπουμε να σκάνε καστανάκια.
Συνήθειες του καλοκαιριού θαρρώ πως είναι οι μπόρες,
του πόλεμου αδάμαστες όμως σε κάποιες χώρες.
Αχ να υπήρχε εποχή κι αυτές να σταματήσει,
την ξαστεριά της λευτεριάς στον κόσμο να σκορπίσει.
Κ. Καραγιαννίδης 17 – 10 – 2023
