Ιδιαίτερο ταλέντο στις τραπεζικές ηλεκτρονικές απάτες είχαν οι Ρομά που είχαν στήσει μια πολυάριθμη οικογενειακή εγκληματική οργάνωση που υφάρπαζε χρήματα μέσω της μεθόδου phishing, με λεία...
άνω των 6 εκατ. ευρώ από τον Φεβρουάριο του 2022 έως και τον Οκτώβριο του 2023, αφού κατάφεραν να εξαπατήσουν τουλάχιστον 670 ανθρώπους.
Στη συνέχεια «ξέπλεναν» τα χρήματα που είχαν αρπάξει με αγορές χρυσών κοσμημάτων, ηλεκτρονικών συσκευών, αυτοκινήτων και ακινήτων. Οπως προκύπτει από τη δικογραφία, τα μέλη της συμμορίας συνδέονται μεταξύ τους με συγγενικούς δεσμούς.
Στην ογκώδη δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση συμπεριλαμβάνονται 155 άτομα - τα 24 που θεωρήθηκαν ότι είχαν ηγετικό ρόλο εντοπίστηκαν και συνελήφθησαν.
Ωστόσο, η έρευνα έχει επεκταθεί σε περισσότερους από 1.200 δικαιούχους τραπεζικών λογαριασμών, οι οποίοι φέρονται να διευκόλυναν τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των Αρχών, μέλη της οργάνωσης προσέγγιζαν τα θύματα μέσω τηλεφώνου παριστάνοντας είτε τους ενδιαφερόμενους για την παροχή υπηρεσιών, είτε τους υποψήφιους αγοραστές προϊόντων που εντόπιζαν σε διαδικτυακές αγγελίες, είτε τους υπαλλήλους εταιρειών ή δημόσιων υπηρεσιών (ΔΕΔΔΗΕ, Εφορίας, υπαλλήλους σήμων, λογιστές κ.λπ.), δήθεν για επιστροφές χρηματικών ποσών ή χορήγηση επιδομάτων όπως το Market Pass, το Fuel Pass ή το Power Pass.
Τα θύματα
Τα «μουλάρια» αποτελούσαν το τελευταίο ιεραρχικά τμήμα της εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς τη συνδρομή των οποίων, ωστόσο, η εγκληματική δραστηριότητα θα ήταν αρκετά δύσκολη για τους δράστες. Τα μέλη αυτά παρείχαν τα στοιχεία των τραπεζικών τους λογαριασμών και καρτών έναντι αμοιβής, η οποία κυμαινόταν από 200 έως και 600 ευρώ. Δίνοντας τα στοιχεία τους, η εγκληματική οργάνωση μπορούσε να μεταφέρει άμεσα χρήματα από τους λογαριασμούς των θυμάτων, ενώ παράλληλα προστάτευε την ταυτότητα των ηγετικών μελών, αφού τα «μουλάρια» χρησιμοποιούνταν ως «μπροστινοί».
Μάλιστα ήταν δασκαλεμένα έτσι ώστε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της απάτης και την ανάληψη των χρημάτων τηλεφωνούσαν στις τράπεζες στις οποίες είχαν τους λογαριασμούς τους και δήλωναν ψευδώς είτε την απώλεια των καρτών τους, είτε ότι είχαν πέσει θύματα απάτης στο web banking τους.
Οπως αναφέρεται στη δικογραφία, τα μέλη της οργάνωσης, που ήταν επιφορτισμένα με την ανεύρεση των θυμάτων, αναζητούσαν προσωπικά και επαγγελματικά στοιχεία στο Διαδίκτυο. «Χαρακτηριστικά παραδείγματα των εν λόγω πηγών πληροφοριών ήταν ιστοσελίδες και εφαρμογές Διαδικτύου, όπως car.gr, xe.gr, poulaw.gr, το Marketplace του Facebook κ.λπ. όπου ιδιώτες αναρτούσαν αγγελίες πώλησης προϊόντων μαζί με τα προσωπικά τους στοιχεία και στοιχεία επικοινωνίας, αλλά και πιο στοχευμένων ομάδων, κυρίως ελεύθερων επαγγελματιών, μέσω αναζήτησης δημόσιων προκηρύξεων στη Διαύγεια. Επίσης θύματα εντοπίζονταν και σε άλλες μηχανές αναζήτησης, όπως οι xo.gr, 11888.gr, Google κ.λπ.».
Κάποια από τα μέλη της οργάνωσης αναλάμβαναν να προσεγγίσουν τηλεφωνικά τα θύματά τους, στα οποία παρουσιάζονταν άλλοτε ως ενδιαφερόμενοι για την παροχή υπηρεσιών, άλλοτε ως υποψήφιοι αγοραστές των προϊόντων που είχαν βάλει στο Διαδίκτυο τα υποψήφια θύματα, άλλοτε ως υπάλληλοι δημόσιων υπηρεσιών και φορέων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τα θύματα
Τα «μουλάρια» αποτελούσαν το τελευταίο ιεραρχικά τμήμα της εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς τη συνδρομή των οποίων, ωστόσο, η εγκληματική δραστηριότητα θα ήταν αρκετά δύσκολη για τους δράστες. Τα μέλη αυτά παρείχαν τα στοιχεία των τραπεζικών τους λογαριασμών και καρτών έναντι αμοιβής, η οποία κυμαινόταν από 200 έως και 600 ευρώ. Δίνοντας τα στοιχεία τους, η εγκληματική οργάνωση μπορούσε να μεταφέρει άμεσα χρήματα από τους λογαριασμούς των θυμάτων, ενώ παράλληλα προστάτευε την ταυτότητα των ηγετικών μελών, αφού τα «μουλάρια» χρησιμοποιούνταν ως «μπροστινοί».
Μάλιστα ήταν δασκαλεμένα έτσι ώστε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της απάτης και την ανάληψη των χρημάτων τηλεφωνούσαν στις τράπεζες στις οποίες είχαν τους λογαριασμούς τους και δήλωναν ψευδώς είτε την απώλεια των καρτών τους, είτε ότι είχαν πέσει θύματα απάτης στο web banking τους.
Οπως αναφέρεται στη δικογραφία, τα μέλη της οργάνωσης, που ήταν επιφορτισμένα με την ανεύρεση των θυμάτων, αναζητούσαν προσωπικά και επαγγελματικά στοιχεία στο Διαδίκτυο. «Χαρακτηριστικά παραδείγματα των εν λόγω πηγών πληροφοριών ήταν ιστοσελίδες και εφαρμογές Διαδικτύου, όπως car.gr, xe.gr, poulaw.gr, το Marketplace του Facebook κ.λπ. όπου ιδιώτες αναρτούσαν αγγελίες πώλησης προϊόντων μαζί με τα προσωπικά τους στοιχεία και στοιχεία επικοινωνίας, αλλά και πιο στοχευμένων ομάδων, κυρίως ελεύθερων επαγγελματιών, μέσω αναζήτησης δημόσιων προκηρύξεων στη Διαύγεια. Επίσης θύματα εντοπίζονταν και σε άλλες μηχανές αναζήτησης, όπως οι xo.gr, 11888.gr, Google κ.λπ.».
Κάποια από τα μέλη της οργάνωσης αναλάμβαναν να προσεγγίσουν τηλεφωνικά τα θύματά τους, στα οποία παρουσιάζονταν άλλοτε ως ενδιαφερόμενοι για την παροχή υπηρεσιών, άλλοτε ως υποψήφιοι αγοραστές των προϊόντων που είχαν βάλει στο Διαδίκτυο τα υποψήφια θύματα, άλλοτε ως υπάλληλοι δημόσιων υπηρεσιών και φορέων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
