Τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Περίστασης γλίτωσαν την "κακιά την ώρα" το μεσημέρι της Δευτέρας, καθώς από καλή τους τύχη, δεν βρισκόταν κανένα παιδί, εκείνο ακριβώς το λεπτό που κατέρρεε η σιδερένια πόρτα...
της υπόγειας διάβασης που διέρχονται
από και προς το σχολείο τους. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, η συγκεκριμένη πόρτα βανδαλίζεται συχνά, από εξωσχολικούς, ώστε πιθανόν, το προηγούμενο βράδυ αφαιρέθηκε και στη συνέχεια τοποθετήθηκε κακήν κακώς, ώστε να πέσει από μόνη της το επόμενο μεσημέρι (την ώρα αποχώρησης των μαθητών).
Ασχέτως, όμως, της αιτίας κατάρρευσης της πόρτας, είναι γεγονός ότι, η εν λόγω υπόγεια διάβαση με τα δεκάδες σκαλιά, δεν είναι προσβάσιμη σε μαθητές (είτε φορτωμένους με τις σχολικές τσάντες είτε σέρνοντας τροχήλατες τσάντες) και άτομα με κινητικά προβλήματα, μόνιμα ή προσωρινά ή άλλες αναπηρίες. Από την άλλη, τα συχνά φαινόμενα βανδαλισμού προκαλούν αίσθημα ανασφάλειας στους χρήστες της.
Ωστόσο, η ύπαρξή της, δεν επιτρέπει την τοποθέτηση σχολικού τροχονόμου στο σχολείο ώστε, οι μαθητές/τριες, να περνούν υπέργεια τον δρόμο μπροστά από το σχολείο τους.
Για να αποφευχθεί η επόμενη "κακιά ώρα", αλλά και για την ομαλή και ασφαλή χρήση της υπόγειας διάβασης από όλους, προτείνουμε :
α) τον επανασχεδιασμό της υπόγειας διάβασης και του περιβάλλοντος χώρου, για την κατασκευή κεκλιμένων επιπέδων στην είσοδο/έξοδο της διάβασης και την εγκατάσταση μηχανικών συστημάτων ανύψωσης.
β) μέχρι την υλοποίηση των προαναφερόμενου έργου, προτείνουμε το σφράγισμα της υπόγειας διάβασης και την τοποθέτηση σχολικού τροχονόμου.
Τα προαναφερόμενα μέτρα, τα θεωρούμε ως τα μόνα που θα λύσουν συνολικά το πρόβλημα, προς όφελος όλης της τοπικής κοινωνίας.
Αν παρ' ελπίδα, συνεχίσει η χρήση της διάβασης, επιβάλλεται τουλάχιστον,
α) η αντικατάσταση των πορτών με άλλες περισσότερο ανθεκτικές σε βανδαλισμούς
Ωστόσο, η ύπαρξή της, δεν επιτρέπει την τοποθέτηση σχολικού τροχονόμου στο σχολείο ώστε, οι μαθητές/τριες, να περνούν υπέργεια τον δρόμο μπροστά από το σχολείο τους.
Για να αποφευχθεί η επόμενη "κακιά ώρα", αλλά και για την ομαλή και ασφαλή χρήση της υπόγειας διάβασης από όλους, προτείνουμε :
α) τον επανασχεδιασμό της υπόγειας διάβασης και του περιβάλλοντος χώρου, για την κατασκευή κεκλιμένων επιπέδων στην είσοδο/έξοδο της διάβασης και την εγκατάσταση μηχανικών συστημάτων ανύψωσης.
β) μέχρι την υλοποίηση των προαναφερόμενου έργου, προτείνουμε το σφράγισμα της υπόγειας διάβασης και την τοποθέτηση σχολικού τροχονόμου.
Τα προαναφερόμενα μέτρα, τα θεωρούμε ως τα μόνα που θα λύσουν συνολικά το πρόβλημα, προς όφελος όλης της τοπικής κοινωνίας.
Αν παρ' ελπίδα, συνεχίσει η χρήση της διάβασης, επιβάλλεται τουλάχιστον,
α) η αντικατάσταση των πορτών με άλλες περισσότερο ανθεκτικές σε βανδαλισμούς
β) η τοποθέτηση και αδιάλειπτη λειτουργία συστημάτων επιτήρησης της υπόγειας διάβασης, εφόσον συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις σύμφωνα με τις μαρτυρίες των περιοίκων και όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία για τους δημόσιους χώρους.
γ) η τοποθέτηση σχολικού φύλακα, ο οποίος μέσα από το καθηκοντολόγιό του, προβλέπεται να επιτηρεί - εκτός των κτιριακών εγκαταστάσεων ενός σχολείου - τους κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους του σχολείου όπως τον αύλειο χώρο, την περίφραξη, κλπ. "
Γενικότερα, απαιτούμε από την Πολιτεία, τη γενναία χρηματοδότηση των αρμόδιων για τη σχολική στέγη Δήμων. Τα προβλήματα και οι ελλείψεις της Σχολικής Στέγης, διαπιστώνονται και καταγράφονται κάθε χρόνο. Κυρίως, όμως, τα βιώνουν καθημερινά τα παιδιά μας, σε σχολεία που έχουν καταντήσει φθηνά "πεδία βολής".
Μπορεί αυτό το χάλι που επικρατεί στο Δημόσιο Σχολείο όπου μεγαλώνουν και διδάσκονται οι αυριανοί πολίτες, να θεωρείται έστω κανονικότητα, σε μια χώρα που "έχει μπει σε δρόμο δυναμικής ανάπτυξης με προοπτική";
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, η Παιδεία, ως "ιμάντας κοινωνικής κινητικότητας" θέλει επειγόντως γρασάρισμα.
γ) η τοποθέτηση σχολικού φύλακα, ο οποίος μέσα από το καθηκοντολόγιό του, προβλέπεται να επιτηρεί - εκτός των κτιριακών εγκαταστάσεων ενός σχολείου - τους κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους του σχολείου όπως τον αύλειο χώρο, την περίφραξη, κλπ. "
Γενικότερα, απαιτούμε από την Πολιτεία, τη γενναία χρηματοδότηση των αρμόδιων για τη σχολική στέγη Δήμων. Τα προβλήματα και οι ελλείψεις της Σχολικής Στέγης, διαπιστώνονται και καταγράφονται κάθε χρόνο. Κυρίως, όμως, τα βιώνουν καθημερινά τα παιδιά μας, σε σχολεία που έχουν καταντήσει φθηνά "πεδία βολής".
Μπορεί αυτό το χάλι που επικρατεί στο Δημόσιο Σχολείο όπου μεγαλώνουν και διδάσκονται οι αυριανοί πολίτες, να θεωρείται έστω κανονικότητα, σε μια χώρα που "έχει μπει σε δρόμο δυναμικής ανάπτυξης με προοπτική";
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, η Παιδεία, ως "ιμάντας κοινωνικής κινητικότητας" θέλει επειγόντως γρασάρισμα.
