Οι επικρατέστερες εκδοχές για την προέλευση της εν λόγω φράσης είναι τρεις
Όταν λένε για κάποιον ότι «πήγε σαν το σκυλί στ` αμπέλι», συνήθως εννοούν ότι έφυγε από τη ζωή άδικα, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο και μόνος του. Έχεις σκεφτεί όμως...
ποια είναι η προέλευση της και έχει όντως να κάνει με σκυλί και αμπέλι;
Σύμφωνα με την ιστορία, οι επικρατέστερες εκδοχές για την προέλευση της εν λόγω φράσης είναι τρεις.
Η πρώτη, έχει τις ρίζες της στο 1616 και βασίζεται σε μια αιματοβαμμένη προδοσία. Εκείνη τη χρονιά, ο ισπανικός στόλος θέλησε να αποβιβαστεί σε μια ακτή της Αλβανίας και ο ναύαρχος του πλοίου θέλοντας να εκτελέσει την πράξη του, συνεννοήθηκε κρυφά με τους χριστιανούς του χωριού εκείνης της περιοχής, για να τον βοηθήσουν.
Ένας Τουρκαλβανός όμως ονόματι Μεμέτ Μπόγος τον πρόδωσε και έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι φυλακίστηκαν και στη συνέχεια εκτελέστηκαν. Μετά το περιστατικό, οι συγγενείς των θυμάτων αναζήτησαν τον προδότη με σκοπό να τον σκοτώσουν θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για το κακό που τους προκάλεσε, επειδή όμως δεν βρήκαν τον ίδιο, κρέμασαν τον σκύλο του, στον οποίον εκείνος είχε τεράστια αδυναμία. Μόλις αντιλήφθηκαν βέβαια ότι ζώο δεν τους έφταιγε σε κάτι, προσπάθησαν να το σώσουν, αλλά δυστυχώς ήταν πολύ αργά.
Η δεύτερη εκδοχή έχει να κάνει με την αγάπη που έχουν κάποια ζώα στα σταφύλια και τα οποία, ακριβώς για αυτόν τον λόγο μπαίνουν στα χωράφια και καταστρέφουν τα αμπέλια. Προκειμένου οι γεωργοί να προστατεύσουν τις σοδειές τους εξοντώνουν τα ζώα, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν πάντα για ποιο είδος τους πρόκειται. Τις περισσότερες φορές τα ζώα που καταλήγουν νεκρά είναι τα σκυλιά, τα οποία όσο περίεργο και αν σου ακούγεται τρελαίνονται για σταφύλια, μια τροφή που βέβαια δεν είναι καθόλου καλή για τον οργανισμό τους.
Η τρίτη και τελευταία εκδοχή προέλευσης της φράσης, συνδέεται ακριβώς με την τοξικότητα που απελευθερώνουν τα σταφύλια στον οργανισμό των σκυλιών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μια μικρή ποσότητα δεν είναι απειλητική για τη ζωή τους, όταν όμως τα σταφύλια καταναλωθούν από τα σκυλιά σε μεγάλες ποσότητες, τότε εκείνα μπορεί να πεθάνουν μέσα μόλις σε λίγη ώρα.
Σύμφωνα με την ιστορία, οι επικρατέστερες εκδοχές για την προέλευση της εν λόγω φράσης είναι τρεις.
Η πρώτη, έχει τις ρίζες της στο 1616 και βασίζεται σε μια αιματοβαμμένη προδοσία. Εκείνη τη χρονιά, ο ισπανικός στόλος θέλησε να αποβιβαστεί σε μια ακτή της Αλβανίας και ο ναύαρχος του πλοίου θέλοντας να εκτελέσει την πράξη του, συνεννοήθηκε κρυφά με τους χριστιανούς του χωριού εκείνης της περιοχής, για να τον βοηθήσουν.
Ένας Τουρκαλβανός όμως ονόματι Μεμέτ Μπόγος τον πρόδωσε και έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι φυλακίστηκαν και στη συνέχεια εκτελέστηκαν. Μετά το περιστατικό, οι συγγενείς των θυμάτων αναζήτησαν τον προδότη με σκοπό να τον σκοτώσουν θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για το κακό που τους προκάλεσε, επειδή όμως δεν βρήκαν τον ίδιο, κρέμασαν τον σκύλο του, στον οποίον εκείνος είχε τεράστια αδυναμία. Μόλις αντιλήφθηκαν βέβαια ότι ζώο δεν τους έφταιγε σε κάτι, προσπάθησαν να το σώσουν, αλλά δυστυχώς ήταν πολύ αργά.
Η δεύτερη εκδοχή έχει να κάνει με την αγάπη που έχουν κάποια ζώα στα σταφύλια και τα οποία, ακριβώς για αυτόν τον λόγο μπαίνουν στα χωράφια και καταστρέφουν τα αμπέλια. Προκειμένου οι γεωργοί να προστατεύσουν τις σοδειές τους εξοντώνουν τα ζώα, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν πάντα για ποιο είδος τους πρόκειται. Τις περισσότερες φορές τα ζώα που καταλήγουν νεκρά είναι τα σκυλιά, τα οποία όσο περίεργο και αν σου ακούγεται τρελαίνονται για σταφύλια, μια τροφή που βέβαια δεν είναι καθόλου καλή για τον οργανισμό τους.
Η τρίτη και τελευταία εκδοχή προέλευσης της φράσης, συνδέεται ακριβώς με την τοξικότητα που απελευθερώνουν τα σταφύλια στον οργανισμό των σκυλιών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μια μικρή ποσότητα δεν είναι απειλητική για τη ζωή τους, όταν όμως τα σταφύλια καταναλωθούν από τα σκυλιά σε μεγάλες ποσότητες, τότε εκείνα μπορεί να πεθάνουν μέσα μόλις σε λίγη ώρα.
