Μια τραγική ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί: H πραγματική ιστορία του άτυχου αυτού παιδιού και η απόδοσή της στη 10η εντολή
Ένα έγκλημα που δεν πρέπει να ξεχαστεί…
Εξαφάνιση μικρού Άλεξ: Η φανταστική ιστορία έχει ευτυχές τέλος. Γεγονός που είναι αντίθετο με την πραγματική ιστορία. Ένα τέλος, το οποίο επιδίωκε και η μητέρα του Άλεξ Μεσχισβίλι. Εκείνος εξαφανίστηκε τον Φεβρουάριο του 2006.
Η εξαφάνισή του σημειώθηκε στην πόλη της Βέροιας. Μια εξαφάνιση που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα. Για χρόνια ολόκληρα απασχολούσε την κοινή γνώμη. Τραγική φιγούρα ήταν η μητέρα του Άλεξ. Εκείνη ήθελε όσο τίποτα να μάθει τι απέγινε το πτώμα του γιου της.
Η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» της Αγγελικής Νικολούλη, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αποκάλυψη των ενόχων. Ήταν μια «σκληρή» παρέα πέντε παιδιών από 11 έως 13 χρόνων.
Ο Άλεξ ήταν τότε 11 χρονών. Όσον αφορά την ομάδα της βίας αποτελούσαν δύο Ελληνόπουλα αδέλφια, ένας Αλβανός, ένας Βορειοηπειρώτης και ένας Ρουμάνος.
Ένας υπάλληλος φροντιστηρίου είχε καταθέσει ότι εκείνο το βράδυ η παιδική συμμορία είχε ενοχλήσει και απειλήσει το παιδί από τη Γεωργία και το κουβάρι της αναζήτησης του άρχισε να ξετυλίγεται όταν η μητέρα του, Νατέλα, αποφάσισε να απευθυνθεί στο «Φως στο Τούνελ».
Σε έρευνά της στη Βέροια, περίπου 40 ημέρες μετά την εξαφάνιση, η Αγγελική Νικολούλη εδραίωσε με μαρτυρίες τη δράση της παρέας των πέντε ανήλικων παιδιών και το bullying που ασκούσαν έναντι άλλων αδύναμων.
«Έτσι σκοτώσαμε τον Άλεξ»: Η ανατριχιαστική περιγραφή για την δολοφονία που συγκλόνισε την Ελλάδα, πριν από 13 χρόνια
Από το διάλογο που είχε με έναν από τους πέντε μαθητές αντιλήφθηκε ότι η συγκεκριμένη ομάδα ευθύνονταν για την εξαφάνιση του άτυχου Άλεξ, χωρίς ωστόσο να πείσει σε πρώτη φάση τις τοπικές Αρχές της Βέροιας.
Η Αγγελική Νικολούλη άνοιξε ξανά την υπόθεση του Άλεξ 16 χρόνια μετά
Από την Μπαρμπούτα, την περιοχή που ο Βορειοηπειρώτης, ένας δηλαδή από την παρέα των «νταήδων», είχε πει πως μετέφεραν μ’ ένα καρότσι τον άτυχο Άλεξ, η Νατέλα, η τραγική μάνα στην εκπομπή του Mega σχετικά με τις νέες μαρτυρίες που έρχονται για πρώτη φορά στο φως.
«Είχαν πει ότι τον κατέβασαν εδώ και ο ίδιος είχε ισχυριστεί ότι μετά έφυγε και δεν ήξερε τι έγινε. Αυτοί που παραδέχτηκαν την πράξη, δεν έλεγαν μέχρι το τέλος τι συνέβη. Από εκεί και πέρα, υπήρχαν μόνο σενάρια.
Εγώ θυμάμαι που είχε όντως χιόνι γιατί και τα σκυλιά που ήρθαν, δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν, λόγω του χιονιού. Χειμώνα βράδυ δεν περνάει ψυχή από αυτό το σημείο» ανέφερε η Νατέλα.
«Υπάρχει τώρα μαρτυρία από μία κυρία. Νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας, έπρεπε να κάνει μία καθιερωμένη εργασία σε κοντινή απόσταση και δεν την άφησαν δύο εργάτες να περάσει από αυτό το σημείο.
Την έδιωξαν στην ουσία, ήταν σαν κάτι να ήθελαν να κρύψουν. Η περιοχή και η ημερομηνία της έκαναν εντύπωση. Επειδή έγινε εκπομπή σ’ εσάς, αφιερωμένη στην υπόθεση και είχατε αναφερθεί σε κάποια οικοδομικά έργα στο σημείο, εγώ πιστεύω πρέπει να είναι το ίδιο», είπε στη συνέχεια
«Δέχτηκα και μία άλλη μαρτυρία από μία σοβαρή κυρία, δασκάλα στο επάγγελμα: “Δεν ήθελα να σε ταράξω, αλλά ήθελα πάντα να σου πω ότι εμείς είδαμε το κυνηγητό. Πρώτα πέρασε σαν σφαίρα ένα παιδί, μάλλον ο Αλέξανδρος και μετά τρέχανε και οι άλλοι”. Το θυμόταν, αλλά δεν είχε συνδυάσει το περιστατικό.
Το θεωρούσε δεδομένο ότι το ξέραμε. Έχω μαζί μου την μητέρα μου που είναι 90 χρονών και προσπαθώ να μην της δείχνω πόσο πολύ στενοχωριέμαι και αυτή μάλλον το ίδιο. Κάποια στιγμή πριν από πέντε – έξι χρόνια την άκουσα που καθόταν μόνη της στο δωμάτιο, έκλαιγε και έλεγε “τον πέταξαν σαν σκυλί”» συμπλήρωσε.
Η Νατέλα είναι και η ίδια δασκάλα μουσικής στο δημοτικό σχολείο της περιοχής και εργάζεται και σ’ ένα ωδείο. «Με βοηθάει πάρα πολύ να ξεφεύγω, έστω για λίγο», λέει στην κάμερα της εκπομπής, ενώ θέλησε να δώσει κι ένα μήνυμα στους γονείς για τα παιδιά τους, αναφερόμενη στο bullying.
«Όσο υπάρχει στην κοινωνία ένα μέρος των ανθρώπων, που πιστεύει ότι πρέπει να κάνει τους άλλους δυστυχισμένους, επειδή είναι δυστυχισμένοι οι ίδιοι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να το καταπολεμήσουμε, να είμαστε κοντά στα παιδιά και να το δουλεύουμε. Πρέπει να συζητιούνται τέτοιου είδους περιστατικά» συμπλήρωσε.
Χρειάστηκε η μαρτυρία μιας φίλης (ή θεία όπως αναφέρουν άλλες πηγές) της οικογένειας των Ελλήνων, που ομολόγησε ότι τη μοιραία νύχτα βρέθηκε στο σπίτι των Ελλήνων και άκουσε το παραμιλητό του μικρότερου αδερφού («πέθανε το παιδί, πέθανε. Φωνάξτε τον παππού μου…») για να προχωρήσει η έρευνα σε βάθος. Μετά από αυτό η ομάδα των «σκληρών» αγοριών χωρίστηκε στα δύο και ο μικρός Βορειοηπειρώτης αποκάλυψε στο «Φως στο Τούνελ» όλα όσα συνέβησαν τη νύχτα που ο Άλεξ έχασε τη ζωή του.
Τα πέντε παιδιά είχαν πάρει στο κυνήγι τον Άλεξ. Όταν τον έπιασαν άρχισαν να τον δέρνουν. Στην προσπάθεια του να ξεφύγει, ο ένας από τους Έλληνες του έβαλε τρικλοποδιά. Ο Άλεξ έπεσε από τα σκαλιά και χτύπησε θανάσιμα το κεφάλι του στο πίσω μέρος. Με τη βοήθεια και της δημοσιογράφου, ο Βορειοηπειρώτης μετακόμισε στην Αθήνα. Αυτό έγινε προκειμένου να είναι μακριά από τους υπόλοιπους της παρέας που τον τρομοκρατούσαν ζητώντας να ανακαλέσει την κατάθεσή του.
Τα παιδιά κρίθηκαν τελικά ένοχα από το Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με το νόμο περί ανηλίκων τους επιβλήθηκαν αναμορφωτικά μέτρα. Όπως αποδείχτηκε, κομβικό ρόλο στην εξαφάνιση της σορού του Άλεξ έπαιξε ο παππούς των δύο Ελλήνων -που ήταν και κηδεμόνας τους- ο πρώτος ενήλικος που έμαθε τι είχε συμβεί.
Πού είχε κρυφτεί αρχικά το πτώμα του Άλεξ
Η παρέα είχε κρύψει αρχικά το άψυχο κορμί του Άλεξ σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Πιθανόν κατόπιν προτροπής του παππού το μετέφερε δύο ημέρες αργότερα σε ένα καροτσάκι οικοδομής και το άδειασε στο ποτάμι της Μπαρμπούτας. Ο παππούς των δύο Ελληνόπουλων ισχυρίστηκε ότι έμαθε για την εξαφάνιση τρεις μήνες αργότερα, με την έναρξη των ερευνών της αστυνομίας στη Βέροια.
Εξαφάνιση μικρού Άλεξ: Η φανταστική ιστορία έχει ευτυχές τέλος. Γεγονός που είναι αντίθετο με την πραγματική ιστορία. Ένα τέλος, το οποίο επιδίωκε και η μητέρα του Άλεξ Μεσχισβίλι. Εκείνος εξαφανίστηκε τον Φεβρουάριο του 2006.
Η εξαφάνισή του σημειώθηκε στην πόλη της Βέροιας. Μια εξαφάνιση που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα. Για χρόνια ολόκληρα απασχολούσε την κοινή γνώμη. Τραγική φιγούρα ήταν η μητέρα του Άλεξ. Εκείνη ήθελε όσο τίποτα να μάθει τι απέγινε το πτώμα του γιου της.
Η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» της Αγγελικής Νικολούλη, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αποκάλυψη των ενόχων. Ήταν μια «σκληρή» παρέα πέντε παιδιών από 11 έως 13 χρόνων.
Ο Άλεξ ήταν τότε 11 χρονών. Όσον αφορά την ομάδα της βίας αποτελούσαν δύο Ελληνόπουλα αδέλφια, ένας Αλβανός, ένας Βορειοηπειρώτης και ένας Ρουμάνος.
Ένας υπάλληλος φροντιστηρίου είχε καταθέσει ότι εκείνο το βράδυ η παιδική συμμορία είχε ενοχλήσει και απειλήσει το παιδί από τη Γεωργία και το κουβάρι της αναζήτησης του άρχισε να ξετυλίγεται όταν η μητέρα του, Νατέλα, αποφάσισε να απευθυνθεί στο «Φως στο Τούνελ».
Σε έρευνά της στη Βέροια, περίπου 40 ημέρες μετά την εξαφάνιση, η Αγγελική Νικολούλη εδραίωσε με μαρτυρίες τη δράση της παρέας των πέντε ανήλικων παιδιών και το bullying που ασκούσαν έναντι άλλων αδύναμων.
«Έτσι σκοτώσαμε τον Άλεξ»: Η ανατριχιαστική περιγραφή για την δολοφονία που συγκλόνισε την Ελλάδα, πριν από 13 χρόνια
Από το διάλογο που είχε με έναν από τους πέντε μαθητές αντιλήφθηκε ότι η συγκεκριμένη ομάδα ευθύνονταν για την εξαφάνιση του άτυχου Άλεξ, χωρίς ωστόσο να πείσει σε πρώτη φάση τις τοπικές Αρχές της Βέροιας.
Η Αγγελική Νικολούλη άνοιξε ξανά την υπόθεση του Άλεξ 16 χρόνια μετά
Από την Μπαρμπούτα, την περιοχή που ο Βορειοηπειρώτης, ένας δηλαδή από την παρέα των «νταήδων», είχε πει πως μετέφεραν μ’ ένα καρότσι τον άτυχο Άλεξ, η Νατέλα, η τραγική μάνα στην εκπομπή του Mega σχετικά με τις νέες μαρτυρίες που έρχονται για πρώτη φορά στο φως.
«Είχαν πει ότι τον κατέβασαν εδώ και ο ίδιος είχε ισχυριστεί ότι μετά έφυγε και δεν ήξερε τι έγινε. Αυτοί που παραδέχτηκαν την πράξη, δεν έλεγαν μέχρι το τέλος τι συνέβη. Από εκεί και πέρα, υπήρχαν μόνο σενάρια.
Εγώ θυμάμαι που είχε όντως χιόνι γιατί και τα σκυλιά που ήρθαν, δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν, λόγω του χιονιού. Χειμώνα βράδυ δεν περνάει ψυχή από αυτό το σημείο» ανέφερε η Νατέλα.
«Υπάρχει τώρα μαρτυρία από μία κυρία. Νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας, έπρεπε να κάνει μία καθιερωμένη εργασία σε κοντινή απόσταση και δεν την άφησαν δύο εργάτες να περάσει από αυτό το σημείο.
Την έδιωξαν στην ουσία, ήταν σαν κάτι να ήθελαν να κρύψουν. Η περιοχή και η ημερομηνία της έκαναν εντύπωση. Επειδή έγινε εκπομπή σ’ εσάς, αφιερωμένη στην υπόθεση και είχατε αναφερθεί σε κάποια οικοδομικά έργα στο σημείο, εγώ πιστεύω πρέπει να είναι το ίδιο», είπε στη συνέχεια
«Δέχτηκα και μία άλλη μαρτυρία από μία σοβαρή κυρία, δασκάλα στο επάγγελμα: “Δεν ήθελα να σε ταράξω, αλλά ήθελα πάντα να σου πω ότι εμείς είδαμε το κυνηγητό. Πρώτα πέρασε σαν σφαίρα ένα παιδί, μάλλον ο Αλέξανδρος και μετά τρέχανε και οι άλλοι”. Το θυμόταν, αλλά δεν είχε συνδυάσει το περιστατικό.
Το θεωρούσε δεδομένο ότι το ξέραμε. Έχω μαζί μου την μητέρα μου που είναι 90 χρονών και προσπαθώ να μην της δείχνω πόσο πολύ στενοχωριέμαι και αυτή μάλλον το ίδιο. Κάποια στιγμή πριν από πέντε – έξι χρόνια την άκουσα που καθόταν μόνη της στο δωμάτιο, έκλαιγε και έλεγε “τον πέταξαν σαν σκυλί”» συμπλήρωσε.
Η Νατέλα είναι και η ίδια δασκάλα μουσικής στο δημοτικό σχολείο της περιοχής και εργάζεται και σ’ ένα ωδείο. «Με βοηθάει πάρα πολύ να ξεφεύγω, έστω για λίγο», λέει στην κάμερα της εκπομπής, ενώ θέλησε να δώσει κι ένα μήνυμα στους γονείς για τα παιδιά τους, αναφερόμενη στο bullying.
«Όσο υπάρχει στην κοινωνία ένα μέρος των ανθρώπων, που πιστεύει ότι πρέπει να κάνει τους άλλους δυστυχισμένους, επειδή είναι δυστυχισμένοι οι ίδιοι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να το καταπολεμήσουμε, να είμαστε κοντά στα παιδιά και να το δουλεύουμε. Πρέπει να συζητιούνται τέτοιου είδους περιστατικά» συμπλήρωσε.
Χρειάστηκε η μαρτυρία μιας φίλης (ή θεία όπως αναφέρουν άλλες πηγές) της οικογένειας των Ελλήνων, που ομολόγησε ότι τη μοιραία νύχτα βρέθηκε στο σπίτι των Ελλήνων και άκουσε το παραμιλητό του μικρότερου αδερφού («πέθανε το παιδί, πέθανε. Φωνάξτε τον παππού μου…») για να προχωρήσει η έρευνα σε βάθος. Μετά από αυτό η ομάδα των «σκληρών» αγοριών χωρίστηκε στα δύο και ο μικρός Βορειοηπειρώτης αποκάλυψε στο «Φως στο Τούνελ» όλα όσα συνέβησαν τη νύχτα που ο Άλεξ έχασε τη ζωή του.
Τα πέντε παιδιά είχαν πάρει στο κυνήγι τον Άλεξ. Όταν τον έπιασαν άρχισαν να τον δέρνουν. Στην προσπάθεια του να ξεφύγει, ο ένας από τους Έλληνες του έβαλε τρικλοποδιά. Ο Άλεξ έπεσε από τα σκαλιά και χτύπησε θανάσιμα το κεφάλι του στο πίσω μέρος. Με τη βοήθεια και της δημοσιογράφου, ο Βορειοηπειρώτης μετακόμισε στην Αθήνα. Αυτό έγινε προκειμένου να είναι μακριά από τους υπόλοιπους της παρέας που τον τρομοκρατούσαν ζητώντας να ανακαλέσει την κατάθεσή του.
Τα παιδιά κρίθηκαν τελικά ένοχα από το Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με το νόμο περί ανηλίκων τους επιβλήθηκαν αναμορφωτικά μέτρα. Όπως αποδείχτηκε, κομβικό ρόλο στην εξαφάνιση της σορού του Άλεξ έπαιξε ο παππούς των δύο Ελλήνων -που ήταν και κηδεμόνας τους- ο πρώτος ενήλικος που έμαθε τι είχε συμβεί.
Πού είχε κρυφτεί αρχικά το πτώμα του Άλεξ
Η παρέα είχε κρύψει αρχικά το άψυχο κορμί του Άλεξ σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Πιθανόν κατόπιν προτροπής του παππού το μετέφερε δύο ημέρες αργότερα σε ένα καροτσάκι οικοδομής και το άδειασε στο ποτάμι της Μπαρμπούτας. Ο παππούς των δύο Ελληνόπουλων ισχυρίστηκε ότι έμαθε για την εξαφάνιση τρεις μήνες αργότερα, με την έναρξη των ερευνών της αστυνομίας στη Βέροια.
Δεν έγινε ποτέ γνωστό αν ήταν και φυσικός αυτουργός στην εξαφάνιση της σορού του Άλεξ, καταδικάστηκε πάντως σε φυλάκιση 4,5 ετών για ψευδορκία και υπόθαλψης εγκληματία με ποινή εξαγοράσιμη προς 3 ευρώ την ημέρα (δεν έμεινε καθόλου στη φυλακή). Ένοχοι για το αδίκημα της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκων κρίθηκαν οι γονείς και των υπόλοιπων μελών της βίαιης παρέας, απέφυγαν όμως τις κατηγορίες της υπόθαλψης εγκληματία και τους επιβλήθηκε μόνο ποινή φυλάκισης ενός χρόνου με αναστολή.
Μόνο η μητέρα του Ρουμάνου αθωώθηκε γιατί είχε ζητήσει τη βοήθεια των Αρχών για την παραβατικότητα του γιου της. Χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε με έμμεσο τρόπο στην τηλεόραση η ιστορία του Άλεξ Μεσχισβίλι, μέσω του Πάνου Κοκκινόπουλου και της διάσημης αστυνομικής σειράς «10η εντολή». Το σχετικό επεισόδιο προβλήθηκε τον Μάρτιο του 2015 στον Alpha και τιτλοφορήθηκε ως «Το Δώρο».
Μια τραγική ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί: Το έδειχνε το επεισόδιο του Alpha από τη σειρά «10η εντολή»
Το επεισόδιο παρουσίαζε μια αλλοδαπή μάνα από την Ουκρανία, την Αλίνα, που είχε μια έφηβη κόρη, τη Μίνα. Αν και άριστη μαθήτρια, η Μίνα δεν ήταν καθόλου αγαπητή στο σχολείο λόγω της καταγωγής της. Μοναδική καλή φίλη της ήταν η συμμαθήτρια της, Χαρά. Όταν το συμβούλιο των καθηγητών αποφάσισε να ορίσει τη Μίνα ως σημαιοφόρο για την παρέλαση, κάποιοι γονείς και μαθητές ξεσηκώθηκαν, μεταξύ των οποίων και η Χαρά, που ένιωσε τη ζήλια να την κυριεύει.
Έκτοτε η Μίνα δεχόταν διαρκώς bullying στο σχολείο και τελικά ο εκφοβισμός και η ρατσιστική συμπεριφορά οδήγησαν, μέσω ενός ατυχήματος, στη δολοφονία της. Παρούσα στο περιστατικό ήταν και η χαρά, που όταν επέστρεψε σπίτι διηγήθηκε την τραγική κατάληξη του συμβάντος. Εκείνοι πήραν το πτώμα της μικρής κοπέλας και το έθαψαν σε άγνωστο σημείο. Η Χαρά είχε κάνει το λάθος όμως να βγάλει τα παπούτσια της Μίνας όταν άφησε την τελευταία της πνοή και ακολούθως μπήκε στον πειρασμό να τα φορέσει.
Όταν η Αλίνα τα είδε ξεκίνησε η έρευνα και αποκαλύφθηκε η αλήθεια, αφού η ίδια τα είχε πάρει ως δώρο γενεθλίων για την κόρη της. Σε αντίθεση με την πραγματική ιστορία, οι Αρχές βρίσκουν τη σορό και αφήνεται να εννοηθεί ότι οι ένοχοι καταδικάζονται.
Μόνο η μητέρα του Ρουμάνου αθωώθηκε γιατί είχε ζητήσει τη βοήθεια των Αρχών για την παραβατικότητα του γιου της. Χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε με έμμεσο τρόπο στην τηλεόραση η ιστορία του Άλεξ Μεσχισβίλι, μέσω του Πάνου Κοκκινόπουλου και της διάσημης αστυνομικής σειράς «10η εντολή». Το σχετικό επεισόδιο προβλήθηκε τον Μάρτιο του 2015 στον Alpha και τιτλοφορήθηκε ως «Το Δώρο».
Μια τραγική ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί: Το έδειχνε το επεισόδιο του Alpha από τη σειρά «10η εντολή»
Το επεισόδιο παρουσίαζε μια αλλοδαπή μάνα από την Ουκρανία, την Αλίνα, που είχε μια έφηβη κόρη, τη Μίνα. Αν και άριστη μαθήτρια, η Μίνα δεν ήταν καθόλου αγαπητή στο σχολείο λόγω της καταγωγής της. Μοναδική καλή φίλη της ήταν η συμμαθήτρια της, Χαρά. Όταν το συμβούλιο των καθηγητών αποφάσισε να ορίσει τη Μίνα ως σημαιοφόρο για την παρέλαση, κάποιοι γονείς και μαθητές ξεσηκώθηκαν, μεταξύ των οποίων και η Χαρά, που ένιωσε τη ζήλια να την κυριεύει.
Έκτοτε η Μίνα δεχόταν διαρκώς bullying στο σχολείο και τελικά ο εκφοβισμός και η ρατσιστική συμπεριφορά οδήγησαν, μέσω ενός ατυχήματος, στη δολοφονία της. Παρούσα στο περιστατικό ήταν και η χαρά, που όταν επέστρεψε σπίτι διηγήθηκε την τραγική κατάληξη του συμβάντος. Εκείνοι πήραν το πτώμα της μικρής κοπέλας και το έθαψαν σε άγνωστο σημείο. Η Χαρά είχε κάνει το λάθος όμως να βγάλει τα παπούτσια της Μίνας όταν άφησε την τελευταία της πνοή και ακολούθως μπήκε στον πειρασμό να τα φορέσει.
Όταν η Αλίνα τα είδε ξεκίνησε η έρευνα και αποκαλύφθηκε η αλήθεια, αφού η ίδια τα είχε πάρει ως δώρο γενεθλίων για την κόρη της. Σε αντίθεση με την πραγματική ιστορία, οι Αρχές βρίσκουν τη σορό και αφήνεται να εννοηθεί ότι οι ένοχοι καταδικάζονται.
