Είναι μία από τις πιο αγαπημένες γιορτές του χρόνου για μικρούς και μεγάλους. Κι όμως κάποτε τα Χριστούγεννα είχαν απαγορευτεί!
Επί 22 χρόνια οι κάτοικοι της Βοστόνης που έκαναν το… λάθος να ευχηθούν σε κάποιον συμπολίτης του «Χαρούμενα Χριστούγεννα», τιμωρούνταν με πρόστιμο 5 σελινιών.
Στις 11 Μαΐου του 1659 πουριτανοί θεοκράτες αποφάσισαν να απαγορεύσουν τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και γιορτές, επιβάλλοντας πρόστιμα σε όσους τολμούσαν να παραβούν τις εντολές.
Σύμφωνα με αρχεία του γενικού δικαστηρίου της αποικίας Massachusetts Bay, που επικαλείται το mentalfloss.com, οι Πουριτανοί της εποχής όντως κήρυξαν τα Χριστούγεννα «παράνομα».
«… Ως εκ τούτου, το δικαστήριο αυτό διατάζει ότι όποιος πιαστεί να γιορτάζει την Ημέρα των Χριστουγέννων είτε απέχοντας από την εργασία του, είτε γιορτάζοντας είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, θα του επιβάλλεται πρόστιμο πέντε σελινίων, καθώς θα θεωρείται παραβάτης του νόμου».
Η απαγόρευση αυτή, που αποσκοπούσε στο να καταλαγιάσει το γενικότερο εορταστικό και χαλαρό κλίμα της περιόδου, διήρκεσε μέχρι το 1681.
Σύμφωνα με αρχεία του γενικού δικαστηρίου της αποικίας Massachusetts Bay, που επικαλείται το mentalfloss.com, οι Πουριτανοί της εποχής όντως κήρυξαν τα Χριστούγεννα «παράνομα».
«… Ως εκ τούτου, το δικαστήριο αυτό διατάζει ότι όποιος πιαστεί να γιορτάζει την Ημέρα των Χριστουγέννων είτε απέχοντας από την εργασία του, είτε γιορτάζοντας είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, θα του επιβάλλεται πρόστιμο πέντε σελινίων, καθώς θα θεωρείται παραβάτης του νόμου».
Η απαγόρευση αυτή, που αποσκοπούσε στο να καταλαγιάσει το γενικότερο εορταστικό και χαλαρό κλίμα της περιόδου, διήρκεσε μέχρι το 1681.
Ο Αιδεσιμότατος Increase Mather, που «ίδρυσε» τα δικαστήρια «Salem Witch Trials» τα οποία καταδίκαζαν όσους κατηγορούνταν για μαγεία, υποστήριζε ότι κατά την περίοδο των γιορτών οι άνθρωποι «έπαιζαν χαρτιά, κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες από κρασί και υπέπιπταν και σε άλλες αμαρτίες».
Πριν από την απαγόρευση τα Χριστούγεννα εκείνη την εποχή γιορτάζονταν κάπως… διαφορετικά σε σχέση με σήμερα. Μια πολύ δημοφιλής παράδοση, που ονομαζόταν «wassailing», ήθελε άποικους των χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων να απαιτούν οι πλούσιοι να πληρώνουν για το φαγητό και το ποτό τους, προκειμένου να «πιουν στην υγειά τους».
Αν κάποιος πλούσιος αρνιόταν, τότε τα πράγματα μπορούσαν να καταλήξουν στη βία.
Σύμφωνα με τον πουριτανικό αυτό νόμο, απαγορεύονταν επίσης πολλές εορταστικές λιχουδιές, όπως οι πίτες με κιμά και η πουτίγκα, ενώ επιβαλλόταν να εργάζεται κανείς την ημέρα των Χριστουγέννων με τελάληδες να βγαίνουν στους δρόμους την παραμονή και να φωνάζουν στους δρόμους της Βοστόνης «Όχι στα Χριστούγεννα».
Τα Χριστούγεννα επέστρεψαν στην περιοχή το 1681… σχεδόν. Όταν ο νεοδιορισθείς κυβερνήτης Sir Edmund Andros συμμετείχε στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία το 1686, χρειάστηκε να τον φυλάνε βρετανοί στρατιώτες.
Ο εορτασμός των Χριστουγέννων παρέμεινε «εκτός μόδας» στη Βοστόνη στο μισό του 1800. Οι μαθητές που έκαναν κοπάνα από τα μαθήματά τους τα Χριστούγεννα του 1869 (μία χρονιά προτού ο Ulysses S. Grant κηρύξει τα Χριστούγεννα «εθνική εορτή») κινδύνευαν με αποβολή.
Πριν από την απαγόρευση τα Χριστούγεννα εκείνη την εποχή γιορτάζονταν κάπως… διαφορετικά σε σχέση με σήμερα. Μια πολύ δημοφιλής παράδοση, που ονομαζόταν «wassailing», ήθελε άποικους των χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων να απαιτούν οι πλούσιοι να πληρώνουν για το φαγητό και το ποτό τους, προκειμένου να «πιουν στην υγειά τους».
Αν κάποιος πλούσιος αρνιόταν, τότε τα πράγματα μπορούσαν να καταλήξουν στη βία.
Σύμφωνα με τον πουριτανικό αυτό νόμο, απαγορεύονταν επίσης πολλές εορταστικές λιχουδιές, όπως οι πίτες με κιμά και η πουτίγκα, ενώ επιβαλλόταν να εργάζεται κανείς την ημέρα των Χριστουγέννων με τελάληδες να βγαίνουν στους δρόμους την παραμονή και να φωνάζουν στους δρόμους της Βοστόνης «Όχι στα Χριστούγεννα».
Τα Χριστούγεννα επέστρεψαν στην περιοχή το 1681… σχεδόν. Όταν ο νεοδιορισθείς κυβερνήτης Sir Edmund Andros συμμετείχε στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία το 1686, χρειάστηκε να τον φυλάνε βρετανοί στρατιώτες.
Ο εορτασμός των Χριστουγέννων παρέμεινε «εκτός μόδας» στη Βοστόνη στο μισό του 1800. Οι μαθητές που έκαναν κοπάνα από τα μαθήματά τους τα Χριστούγεννα του 1869 (μία χρονιά προτού ο Ulysses S. Grant κηρύξει τα Χριστούγεννα «εθνική εορτή») κινδύνευαν με αποβολή.
