Στο Menshouse όταν κάτι μας αρέσει, δεν φοβόμαστε να το εκφράσουμε απερίφραστα και το αντίθετο δηλαδή (βλέπε Έρημη Χώρα). Για...
τη Φόνισσα λοιπόν, το είπαμε εξ αρχής και από νωρίς χωρίς… φόβο και πάθος: Αυτή είναι η καλύτερη ελληνική ταινία των τελευταίων πολλών ετών, ανώτερη και από την Ευτυχία…
Με χαρά συνεπώς βλέπουμε πως αυτό που ήταν δικιά μας αίσθηση γίνεται βεβαιότητα των πολλών. Η ταινία της Εύας Νάθενα αποδεικνύεται το κινηματογραφικό γεγονός της χρονιάς. Ο κόσμος κάνει ουρές στις κατά τόπους αίθουσες.
Και δεν μιλάμε μόνο για μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους. Που όσο να το πεις είναι (πιο) λογικό να έχουν προσλαμβάνουσες από την αριστουργηματική νουβέλα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Είναι έντονη η παρουσία στα σινεμά και του νεανικού κοινού. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να χαροποιεί.
Τα στοιχεία του ελληνικού box office για το άνοιγμα της Φόνισσας διαλύουν κάθε ίχνος αμφιβολίας για την ένταση του φαινομένου. Η καταμέτρηση για την περίοδο 30/11-3/12 έδειξε 78.074 εισιτήρια. Για να μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης, η Ευτυχία είχε ξεκινήσει με «μόλις» 51.473. Για να το κάνουμε ακόμα πιο… λιανά, ο πολυδιαφημισμένος Ναπολέων του Ρίντλεϊ Σκοτ, με τον Χόακιν Φίνιξ στον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο, που ήταν 2ος στη λίστα των πιο δημοφιλών σε προσέλευση ταινιών την υπό εξέταση χρονική περίοδο, έκοψε με το ζόρι λίγο πάνω από 20.000 εισιτήρια (20.038 για την ακρίβεια). Κάτι που σημαίνει πως η Φόνισσα τα πήγε πρακτικά 4 φορές καλύτερα.
Και έπεται ανάλογη συνέχεια, ας το θεωρήσουμε δεδομένο. Το «στόμα με στόμα» είναι η καλύτερη διαφήμιση, γιορτές επίσης έρχονται (ο κόσμος θα βγει πολύ περισσότερο από το σπίτι του) και άρα είναι απολύτως λογικό να περιμένουμε πως η μεταφορά του εμβληματικού έργου του Παπαδιαμάντη στη μεγάλη οθόνη θα πάει το ίδιο καλά ή και καλύτερα τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Με ένα ρυθμό που μπορεί κάλλιστα να κάνει την ταινία να πλησιάσει ή, γιατί όχι, να ξεπεράσει το φράγμα των 500.000 εισιτηρίων. Δεν θέλουμε να λέμε μεγάλα λόγια, αλλά πιστεύουμε πως η φοβερή επίδοση των 600.000 και πλέον εισιτηρίων της Ευτυχίας δεν είναι ουτοπικός στόχος. Σε κάθε περίπτωση, σύντομα θα φανεί. Μία ή άλλη, δεν είναι το hype ο λόγος που σας προτείνουμε να πάτε στη σκοτεινή αίθουσα, να καθίσετε αναπαυτικά και να δείτε αυτήν την ταινία. Είναι πως έχουμε να κάνουμε με κάτι το πραγματικά εξαιρετικό. Καλοδουλεμένο σε όλα τα επίπεδα, μια παραγωγή υψηλού επιπέδου που στέκεται άνετα δίπλα σε μεγάλες του εξωτερικού. Εικόνα, ήχος, εφέ, ερμηνείες, φωτογραφία, σκηνοθεσία, άπαντα στην εντέλεια.
Ένα δράμα εποχής που μεταφέρει διαχρονικά μηνύματα, ένα δράμα εποχής στο οποίο σίγουρα θα βρείτε πολλά πράγματα που θα σας «μιλήσουν», με μια ωμότητα και μια δύναμη που ταρακουνάει συθέμελα – όχι με άσχημο τρόπο. Αυτό είναι (η) τέχνη.
Μια πολύ δυνατή στιγμή του ελληνικού σινεμά κοντολογίς, με μια εξαιρετική Καριοφυλλιά Καραμπέτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι μια σπουδαία ηθοποιός και η μεταμόρφωση που επιτυγχάνει εν προκειμένω είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Ο κόσμος το αναγνωρίζει στην πράξη. Ειδικώς και γενικώς.
Πηγή:menshouse.gr
