ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
Βραδιάζει στην πόλη,
Το σκοτάδι, απλώνεται παντού, ακόμη και στην ψυχή σου,
σκεπάζοντας, κάθε ίχνος ελπίδας.
Ελπίδας, ανεκπλήρωτων ονείρων, για ένα καλύτερο αύριο,
ένα αύριο απροβλημάτιστο.
Βραδιάζει ...
Και εσύ, προσπαθείς με το βλέμμα σου,
να διαπεράσεις, το σκοτάδι και να διακρίνεις, κάποιο φώς,
που μόλις φαίνεται αμυδρά, στο βάθος του ορίζοντα.
Τίποτα όμως, όλα παραμένουν σκοτεινά και απόμακρα.
Εσύ, αγωνίζεσαι μόνος σου, με μια πυξίδα, που σου δείχνει, πάντα
Λάθος δρόμο, δρόμο που οδηγεί, σε αδιέξοδο.
Βραδιάζει στην πόλη
Και δεν είναι μόνο, το σκοτάδι,
είναι και αυτή η αβάσταχτη μοναξιά, που όσο να προσπαθείς,
δεν μπορείς, να συμβιβαστείς, μαζί της
και όσο πιο πολύ, βυθίζεσαι, μέσα της,
τόσο περισσότερο, απομακρύνεσαι, από τα όνειρά σου,
τους πόθους, τις ελπίδες σου.
ΒΡΑΔΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ…
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
