Έρευνες έδειξαν επίσης, ότι το φυτό βρίσκεται εκεί πολύ πριν χτιστεί η Ακρόπολη
H Μικρομέρια της Ακρόπολης (Micromeria acropolitana), με τα όμορφα ροζ άνθη της, είναι είδος μικρού φυτού του γένους Micromeria.
Αποτελεί...
Αποτελεί...
ενδημικό φυτό της Αθήνας και συγκεκριμένα του βράχου της Ακρόπολης. Αυτό σημαίνει ότι ζει αποκλειστικά εκεί και δεν έχει βρεθεί σε κανένα άλλο μέρος στον κόσμο. Οι έρευνες έδειξαν επίσης, ότι το φυτό βρίσκεται εκεί πολύ πριν χτιστεί η Ακρόπολη!
Το φυτό φύεται σε βραχώδη μέρη, πάνω σε βράχια, πέτρες και στις σχισμές τους, εκεί που υπάρχει λίγο χώμα. Είναι ένα αρωματικό φυτό που ανθίζει συνήθως τον Απρίλιο-Μάιο, με μικρά ροζ λουλουδάκια. Μερικές φορές παρατηρήθηκε ότι μεμονωμένα φυτά ανθίζουν και μέσα στο καταχείμωνο, στο τέλος Δεκεμβρίου, τον Ιανουάριο, αλλά και στις αρχές του Φεβρουαρίου.
Για τη διατήρηση του φυτού έχουν συλλεχθεί σπόροι από διάφορους πληθυσμούς, από τον φυσικό βράχο, και φυλάσσονται σε Τράπεζα Σπερμάτων (σπόρων) στο Ινστιτούτο Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.
Η Micromeria acropolitana, με προεδρικό διάταγμα, προστατεύεται στην Ελλάδα από τις 30 Ιανουαρίου 1981, (τεύχος 1ον, αρ. φύλλου 23) Διάταγμα 67, «Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας.»
Πώς ανακαλύφθηκε;
Το φυτό για πρώτη φορά το βρήκαν και το συνέλεξαν από την Ακρόπολη, στις 30 Αυγούστου 1906, δύο Γάλλοι βοτανολόγοι και ερευνητές ο Rene C.J.E. Maire και ο Marcel G.C. Petitmengin. Οι βοτανολόγοι ερευνούσαν και συνέλλεγαν φυτά εκείνη την εποχή στην Αιτωλοακαρνανία και στη Δυτική Πελοπόννησο. Βρέθηκαν στην Αθήνα, τον Αύγουστο toy 1906 και στην επίσκεψή τους στην Ακρόπολη, ανακάλυψαν αυτό το σπάνιο ενδημικό φυτό.
Το 1908 το περιγράφει για πρώτη φορά ο Αύστρο-Ούγγρος βοτανολόγος, Eugen von Halácsy, που ζούσε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, στο έργο του «Conspectus Florae Graecåe”.
Η Μικρομέρια της Ακρόπολης για πάνω από εκατό χρόνια ήταν εξαφανισμένη και κανείς Έλληνας και ξένος ερευνητής δεν την είδε ξανά μετά το 1908.
Σχεδόν έναν αιώνα μετά, οι Έλληνες ερευνητές Γρηγόρης και Λάμπρος Τσούνης, μελέτησαν τον χώρο της Ακρόπολης, καταγράφοντας με μεγάλη λεπτομέρεια τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.
Με τις έρευνές τους απέδειξαν ότι η Ακρόπολη είναι ένα Παγκόσμιο Μνημείο Φύσης και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μεγάλα οικοσυστήματα της Ελλάδας, όπως (εθνικούς δρυμούς, εθνικά πάρκα, υγροτόπους, περιοχές Natura 2000 κ.τ.λ.). Το 2006 εντόπισαν ένα μικρό πληθυσμό από Μικρομέρια (200 φυτά περίπου), ανάμεσα στα βράχια της Ακρόπολης! Οι δυο ερευνητές, παρακολουθούσαν τις Μικρομέριες, για αρκετό χρόνο στις διάφορες φάσεις τους αλλά και στις διάφορες εποχές του χρόνου.
Το 2009, οι Μικρομέριες ταυτοποιήθηκαν και από την Καθηγήτρια Βοτανικής Δρ. Κιτ Ταν, από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, γνωστή για τις σημαντικές μελέτες της πάνω στην Ελληνική Χλωρίδα.
Η θέση του πληθυσμού της Μικρομέριας κρατείται μυστική για λόγους ασφαλείας.
Το φυτό φύεται σε βραχώδη μέρη, πάνω σε βράχια, πέτρες και στις σχισμές τους, εκεί που υπάρχει λίγο χώμα. Είναι ένα αρωματικό φυτό που ανθίζει συνήθως τον Απρίλιο-Μάιο, με μικρά ροζ λουλουδάκια. Μερικές φορές παρατηρήθηκε ότι μεμονωμένα φυτά ανθίζουν και μέσα στο καταχείμωνο, στο τέλος Δεκεμβρίου, τον Ιανουάριο, αλλά και στις αρχές του Φεβρουαρίου.
Για τη διατήρηση του φυτού έχουν συλλεχθεί σπόροι από διάφορους πληθυσμούς, από τον φυσικό βράχο, και φυλάσσονται σε Τράπεζα Σπερμάτων (σπόρων) στο Ινστιτούτο Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.
Η Micromeria acropolitana, με προεδρικό διάταγμα, προστατεύεται στην Ελλάδα από τις 30 Ιανουαρίου 1981, (τεύχος 1ον, αρ. φύλλου 23) Διάταγμα 67, «Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας.»
Πώς ανακαλύφθηκε;
Το φυτό για πρώτη φορά το βρήκαν και το συνέλεξαν από την Ακρόπολη, στις 30 Αυγούστου 1906, δύο Γάλλοι βοτανολόγοι και ερευνητές ο Rene C.J.E. Maire και ο Marcel G.C. Petitmengin. Οι βοτανολόγοι ερευνούσαν και συνέλλεγαν φυτά εκείνη την εποχή στην Αιτωλοακαρνανία και στη Δυτική Πελοπόννησο. Βρέθηκαν στην Αθήνα, τον Αύγουστο toy 1906 και στην επίσκεψή τους στην Ακρόπολη, ανακάλυψαν αυτό το σπάνιο ενδημικό φυτό.
Το 1908 το περιγράφει για πρώτη φορά ο Αύστρο-Ούγγρος βοτανολόγος, Eugen von Halácsy, που ζούσε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, στο έργο του «Conspectus Florae Graecåe”.
Η Μικρομέρια της Ακρόπολης για πάνω από εκατό χρόνια ήταν εξαφανισμένη και κανείς Έλληνας και ξένος ερευνητής δεν την είδε ξανά μετά το 1908.
Σχεδόν έναν αιώνα μετά, οι Έλληνες ερευνητές Γρηγόρης και Λάμπρος Τσούνης, μελέτησαν τον χώρο της Ακρόπολης, καταγράφοντας με μεγάλη λεπτομέρεια τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.
Με τις έρευνές τους απέδειξαν ότι η Ακρόπολη είναι ένα Παγκόσμιο Μνημείο Φύσης και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μεγάλα οικοσυστήματα της Ελλάδας, όπως (εθνικούς δρυμούς, εθνικά πάρκα, υγροτόπους, περιοχές Natura 2000 κ.τ.λ.). Το 2006 εντόπισαν ένα μικρό πληθυσμό από Μικρομέρια (200 φυτά περίπου), ανάμεσα στα βράχια της Ακρόπολης! Οι δυο ερευνητές, παρακολουθούσαν τις Μικρομέριες, για αρκετό χρόνο στις διάφορες φάσεις τους αλλά και στις διάφορες εποχές του χρόνου.
Το 2009, οι Μικρομέριες ταυτοποιήθηκαν και από την Καθηγήτρια Βοτανικής Δρ. Κιτ Ταν, από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, γνωστή για τις σημαντικές μελέτες της πάνω στην Ελληνική Χλωρίδα.
Η θέση του πληθυσμού της Μικρομέριας κρατείται μυστική για λόγους ασφαλείας.
