Του Τάκη Ψαρίδη
Μίλησε για «ναρκισσιστική διάσπαση»(!) Μάλιστα ο Κασσελάκης μίλησε για ναρκισσισμό των άλλων! Γιατί τους ενδιέφερε λέει «μόνο η καρέκλα του προέδρου»!
Πρέπει...
Πρέπει...
να έχει κανείς τεράστιο θράσος για να θέλει να γίνει κατ’ ευθείαν πρόεδρος σε ένα κόμμα, όντας παντελώς άγνωστος και ούτε καν να έχει περάσει από απλό μέλος, έστω από κάποιο κομματικό όργανο, για λίγο καιρό. Και ταυτοχρόνως να κατηγορεί τους άλλους, που έχουν φάει τη ζωή τους στο κόμμα και στην αριστερά, ότι τους ενδιαφέρει μόνο η καρέκλα του προέδρου.
Πρέπει να έχει τεράστιο θράσος να σηκώνει το δάχτυλο στους άλλους για «καρέκλες» όταν αυτός τις πρόσφερε (για να στηρίξει τη δική του) και αυτοί τις αρνήθηκαν..
Πρέπει να έχει τεράστιο θράσος να κατηγορεί ολόκληρο το οικονομικό επιτελείο του Τσίπρα στην κυβέρνηση, ως «αυλικούς των τραπεζών» όταν αυτός προέρχεται από την Goldman Sachs.
Πρέπει να έχει τεράστιο θράσος να μιλά για «ναρκισσιστική διάσπαση» όταν αυτός είχε τη μεγαλομανία από παιδί να γίνει πρωθυπουργός, όταν πιστεύει πως με την εκλογή του «ήρθε το φως» και πως είναι ο «Στέφανος της Ελλάδας»(!) όταν επιδιώκει μια «αδιαμεσολάβητη σχέση» με το λαό όπως οι βασιλείς και οι δικτάτορες.
Είτε λοιπόν έχει απύθμενο θράσος, είτε έχουμε να κάνουμε με μια κλασική περίπτωση «προβολής» στην ψυχολογία όπου τα δικά του τα προβάλει στους άλλους! Δεν εξηγείται αλλιώς.
Όχι δεν ψυχιατρικοποιώ την πολιτική, αντιθέτως θέλω να την προστατεύσουμε. Όταν απειλείται η πολιτική, προάγεται η μεταπολιτική και απαξιώνεται η αριστερά και αυτό το καταλαβαίνει και ένα μικρό παιδί τότε τι κάνουμε; Το βουλώνουμε και το καταπίνουμε επειδή ψηφίστηκε;
Περιμένουμε, γιατί δήθεν «είναι νωρίς ακόμα», να ωριμάσει, να πάει φαντάρος (κυριολεκτικά) και να τον δούμε στο συνέδριο να φοράει το καπέλο του Μεγάλου Ναπολέοντα για να καταλάβουμε;
Περιμένουμε στο όνομα μιας επίπλαστης ενότητας να καταλάβουν όλοι αυτοί που ψήφισαν έναν άγνωστο, πόσο πολιτικό και πόσο σοβαρό είναι να ψηφίζεις έναν άγνωστο; Να καταλάβουν ότι κανένας κομήτης Κασσελάκης δεν θα μπορούσε να απαξιώσει τόσο πολύ την αριστερά αν και η ίδια και οι ίδιοι δεν ήταν έτοιμοι από καιρό;
Πρέπει να έχει τεράστιο θράσος να σηκώνει το δάχτυλο στους άλλους για «καρέκλες» όταν αυτός τις πρόσφερε (για να στηρίξει τη δική του) και αυτοί τις αρνήθηκαν..
Πρέπει να έχει τεράστιο θράσος να κατηγορεί ολόκληρο το οικονομικό επιτελείο του Τσίπρα στην κυβέρνηση, ως «αυλικούς των τραπεζών» όταν αυτός προέρχεται από την Goldman Sachs.
Πρέπει να έχει τεράστιο θράσος να μιλά για «ναρκισσιστική διάσπαση» όταν αυτός είχε τη μεγαλομανία από παιδί να γίνει πρωθυπουργός, όταν πιστεύει πως με την εκλογή του «ήρθε το φως» και πως είναι ο «Στέφανος της Ελλάδας»(!) όταν επιδιώκει μια «αδιαμεσολάβητη σχέση» με το λαό όπως οι βασιλείς και οι δικτάτορες.
Είτε λοιπόν έχει απύθμενο θράσος, είτε έχουμε να κάνουμε με μια κλασική περίπτωση «προβολής» στην ψυχολογία όπου τα δικά του τα προβάλει στους άλλους! Δεν εξηγείται αλλιώς.
Όχι δεν ψυχιατρικοποιώ την πολιτική, αντιθέτως θέλω να την προστατεύσουμε. Όταν απειλείται η πολιτική, προάγεται η μεταπολιτική και απαξιώνεται η αριστερά και αυτό το καταλαβαίνει και ένα μικρό παιδί τότε τι κάνουμε; Το βουλώνουμε και το καταπίνουμε επειδή ψηφίστηκε;
Περιμένουμε, γιατί δήθεν «είναι νωρίς ακόμα», να ωριμάσει, να πάει φαντάρος (κυριολεκτικά) και να τον δούμε στο συνέδριο να φοράει το καπέλο του Μεγάλου Ναπολέοντα για να καταλάβουμε;
Περιμένουμε στο όνομα μιας επίπλαστης ενότητας να καταλάβουν όλοι αυτοί που ψήφισαν έναν άγνωστο, πόσο πολιτικό και πόσο σοβαρό είναι να ψηφίζεις έναν άγνωστο; Να καταλάβουν ότι κανένας κομήτης Κασσελάκης δεν θα μπορούσε να απαξιώσει τόσο πολύ την αριστερά αν και η ίδια και οι ίδιοι δεν ήταν έτοιμοι από καιρό;
anoixtoparathyro.gr
