γράφει ο Αγγελος Αγγελίδης
Κατερίνη 21-01-2018
δε χάθηκε ο ήλιος μες τα σύννεφα.
δε χάθηκαν οι δρόμοι για το στόχο.
πείσμωσαν περισσότερο ...τα πόδια μας.
άντεξε το κουράγιο να σε βρω.
σε είδα φίλε μου απρόσμενε.
νιώσαμε το χαμόγελο διπλό.
αισθάνθηκα όλο το κόσμο μας συνάδελφο.
θέριεψε η καρδιά στα σωθικά.
στεντόρεια η φωνή μας για τα δίκαια.
φωνές αγωνιστών, εφήμερων ηρώων.
κραυγή πράξης ανεπανάληπτης,
θρίαμβος, θαύμα ιερό.
ενώθηκαν οι απλοί μπροστά στον κίνδυνο.
ξύπνησε η ελπίδα του λαού, στερνή στιγμή.
γιγάντωσε η οργή, κρίμα στο άδικο.
με μια φωνή, σφραγίδα οριστική.
εκεί στη Σαλονίκη, στα απρόσμενα,
σε άγνωστη στιγμή σα καταιγίδα,
ένιωσα του λαού τη δίκια δύναμη,
γέμισα με ανάσα για ζωή.
πληρώθηκε περίσσεια η αγωνία μου.
κράτησα άσβεστη τη δάδα.
Λαέ, Πατρίδα, Σαλονίκη μου.
Σήμερα χόρτασα Ελλάδα.
