Αντώνιος Ι. Ζαρκανέλας
π. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης
Νομαρχίας Θεσ/νίκης
Τα ομόφυλα, του ιδίου φύλου ζευγάρια, που είναι και ομοφυλοφιλικά σεξουαλικά μπήκαν στο κέντρο της πολιτικής εξαιτίας της τακτικής της Κυβέρνησης η οποία έδειξε να λειτουργεί υπό την πίεση κάποιων πολύχρωμων κέντρων. Είναι ένα θέμα το οποίο είχε σε μεγάλο βαθμό αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη θεσμοθέτηση του Συμφώνου Συμβίωσης. Ξαναέρχεται...
Νομαρχίας Θεσ/νίκης
Τα ομόφυλα, του ιδίου φύλου ζευγάρια, που είναι και ομοφυλοφιλικά σεξουαλικά μπήκαν στο κέντρο της πολιτικής εξαιτίας της τακτικής της Κυβέρνησης η οποία έδειξε να λειτουργεί υπό την πίεση κάποιων πολύχρωμων κέντρων. Είναι ένα θέμα το οποίο είχε σε μεγάλο βαθμό αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη θεσμοθέτηση του Συμφώνου Συμβίωσης. Ξαναέρχεται...
στο
προσκήνιο με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης χωρίς να έχει προκύψει, στο
μεταξύ, κάτι σημαντικό και με δυσανάλογη, προς τον αριθμό των ανθρώπων
που αφορά, ένταση και θόρυβο,που προκαλείται κυρίως από την πλευρά των
ομοφυλόφιλων. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης εργαλειοποιούν
πανανθρώπινες αξίες και αρχές (π.χ. ισοτιμία, ισονομία, προστασία των
παιδιών κλπ) με λαϊκίστικες, πολιτικάντικες προσεγγίσεις που είναι
αντιεπιστημονικές, αντισυνταγματικές,αντίθετες στην κοινή λογική και
αντίκεινται στις βασικές και διαχρονικές αρχές και αξίες του κόμματος
της Ν.Δ. και της παράταξης γενικότερα που αφορούν το γάμο, την
οικογένεια, την πατρίδα και το Έθνος ευρύτερα. Τα παραπάνω φαίνονται από
τις πρωτοφανείς αντιδράσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος
αυτού αλλά και τους αναξιοπρεπείςτρόπους που χρησιμοποιήθηκαν για να
κατασταλούν αυτές.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ένα σημαντικό θέμα από την αρχή. Το να έχει κανείς οποιαδήποτε από τις 150, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποκλίνουσες σεξουαλικές επιθυμίες, συμπεριφορές και πρακτικές, είναιδικαίωμά(του) και επιλογή του. Το να τις ασκεί με τον (την) ομοφυλόφιλο (η) φίλο (-η), σύντροφο στο σπίτι τους είναι δικαίωμα τους και δεν μας πέφτει λόγος. Όμως το να τις υποδηλώνει (-ουν) και να τις διατρανώνει (-ουν) δημόσια σε παρελάσεις υπερηφάνειας (prideparades) με κινήσεις, χειρονομίες, κραυγές, φωνασκίες και απρεπείς συμπεριφορές είναι χυδαιότητα, κακογουστιά…. Το να τις επιδεικνύουν δημοσίως με αλλους 150+ ενδυματολογικά τρόπους τονίζοντας προκλητικά οι άντρες ως γυναίκες τα μόρια τους και οι γυναίκες, ως γυναίκες, τα στήθη τους με κινήσεις σεξουαλικών υπονοουμένων είναι όχι μόνον προσβολή προς τους άλλους και, πιθανότατα κολάσιμη πράξη, αλλά σίγουρα έλλειψη σεβασμού στους πολλούς.
Η ύπαρξη ανθρώπων με περεκκλίνουσες και παρά φύσει σεξουαλικές συμπεριφορές και πρακτικές είναι ένα γεγονός με ρίζες από το παρελθόν. Όπως είναι επίσης γεγονός ότι όλοι αυτοί γεννήθηκαν από μία μάνα και έναν πατέρα που γιόρτασαν την γέννηση του αγοριού τους ή του κοριτσιού τους και δεν έκρυψαν τη χαρά που θα ακούσουν το όνομα των γονιών τους και στο μέλλον του δικού τους ονόματος. Αλλά και την θλίψη και την απογοήτευση που ένοιωσαν οι λίγοι, οι πολύ λίγοι από τους γονείς αυτούς, όταν μερικά χρόνια αργότερα τα παιδιά τους εκδήλωναν σεξουαλικές συμπεριφορές αναντίστοιχες του φύλου τους. Αυτό που αποτελούσε παλαιότερα στίγμα, αποστροφή και κοινωνική απαξία, τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της μακροβιότερης περιόδου ειρήνης στην Ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και της παγκοσμιοποίησης και της εμφάνισης και εξάπλωσης της πληροφορικής και της Τεχνητής Νοημοσύνης, γίνεται αποδεκτό ως πραγματικότητα δίνοντας την δυνατότητα σε ομόφυλα ζευγάρια να συνάψουν σύμφωνα συμβίωσης και επιλύοντας, έτσι, μία σειρά αστικών θεμάτων που θα προέκυπταν στο επίπεδο κυρίως του αστικού δικαίου (π.χ. κληρονομικά, κοινωνικά, ασφαλιστικά, τύχη παιδιών όταν υπάρχουν κλπ.) όπως έγινε και σε έναν αριθμό χωρών στη Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την αντιμετώπισή τους η Ελληνική Πολιτεία όχι χωρίς αντιδράσεις, είναι αλήθεια, προώθησε και ψηφίσε από την Βουλή των Ελλήνων το ν. 4356/2015 για το Σύμφωνο Συμβίωσης αντιμετωπίζει μία σειρά αντικειμενικών προβλημάτωντου Αστικού δικαίου, των ζευγαριών αυτών.
Μετά από την εξέλιξη αυτή το πράγμα φάνηκε να μπήκε σε μια σειρά μέχρις ότου η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ωσάν να έχει λύσει όλα τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας όπως π.χ. επιβίωσης, φτώχειας, ατόμων με αναπηρίες, των οικογενειών πουχτυπήθηκαν αλύπητα από τη ζωή, με κληρονομικές ασθένειες, της κακοποίησηςτην γυναικών, της έξαρσηςτης βίας των ανηλίκων στα σχολεία κλπ., πέφτει με τα μούτρα για να λύσει κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, με fasttruck θα λέγαμε διαδικασίες,τα «προβλήματα» που αφορούν σε άτομα με αποκλίνουσες και παρά φύσει σεξουαλικές συμπεριφορές ωσάν να ανήκουν και αυτά σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες ατυχών και ταλαιπωρημένων συμπολιτών μας (;;;). Και το κάνει αυτό ο κ. Πρωθυπουργός και ως φαίνεται μία ομάδα «κρούσης» του Μαξίμου υπέρ των ομοφύλων, κατά τρόπο προκλητικά στα όρια των νόμων και του Συντάγματος, αν όχι παραβαίνοντάς τα, και σίγουρα εναντίον των παραδοσιακών αξιών της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας, της αγάπης αλλά και της επιστήμης (Γενετική, Ιατρική). Και όλα αυτά με μία επιθετική προδιάθεση και, θάλεγα, με μένος, ώσαν να βρήκαν στους ομοφυλόφιλουςτο υπόδειγμα της παντοτινής αγάπης μεταξύ τους, στον πλησίον, στα παιδιά, της πραγματικής οικογένειας και της λύσης του δημογραφικού προβλήματος.
Και στο όνομα της ελευθερίας, του αυτοπροσδιορισμού, της ισότητας, της ισονομίας, της Δημοκρατίας και άλλων τέτοιων λέξεων και εννοιών ξεχνούν ή/και απλά παραγνωρίζουν ότι ο Θεός ή αν θέλετε,η μητέρα-φύση σε μία μακραίωνη εξελικτική διαδικασία κατά τον Δαρβίνο - ας διαλέξει ο καθένας τι προτιμάει - έδωσε στις ανώτερες μορφές φυτών και ζώων μόνο δύο γένη το αρσενικό και το θηλυκό γιατί μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διαιωνισθεί η ζωή. ΜΟΝΟΝ όταν ένας θηλυκός και ένας αρσενικός γαμέτης, στην περίπτωση του ανθρώπου ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο, συνενωθούν και υπάρξουν μέσα στο θαυμαστό εργαστήριο της ζωής, τη μήτρα της γυναίκας, ξεκινάει το μεγαλύτερο ΘΑΥΜΑ του Σύμπαντος που είναι η δημιουργία μιας νέας ζωής. Με δεδομένα όλα αυτά η επιστήμη πέτυχε να δώσει, μόλις πριν απόπερίπουτέσσερις δεκαετίες, το 1978, τη δυνατότητα σε ζευγάρια που επιθυμούσαν αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί(-ιά) να μπορούν να το κάνουν, χρησιμοποιώντας την επιστήμη και ανάλογα με το ποιος έχει το πρόβλημα να ακολουθήσουν, βάσει συγκεκριμένων πρωτοκόλλων, τη διαδικασία απόκτησης παιδιών, κάνοντας χρήση της διαδικασίας της τεχνητής γονιμοποίησης και της παρένθετης μητέρας, με πολύ αυστηρούς ιατρικούς και αντικειμενικούς (π.χ. βιοηθικής, αποφυγής εμπορίας κλπ) όρους αλλάαπαρέγκλιτα σύμφωναμε τους κανόνες της μητέρας-Φύσης και απαραίτητα μετην συμμετοχή-αποστολή της γυναίκας-μητέρας.
Δίνει, έτσι η Κυβέρνηση, και χωρίς αυτό να επιβάλλεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το δικαίωμα σύναψης γάμου μεταξύ ομοφύλων το οποίο αυτόματα σχεδόν και υποχρεωτικά θα ανοίξει την πόρτα της τεκνοθεσίας αδιαφόρως των «δακρύων» που υποκριτικά θα ρίξει η Κυβέρνηση. Γιατί γνωρίζει από σήμερα η Κυβέρνηση ότι ο γάμος συμπαρασύρει άνευ ετέρας την τεκνοθεσία από τα ομόφυλα ζευγάρια και βέβαια αχρηστεύει, ουσιαστικά, το Σύμφωνου Συμβίωσης. Καθώς τα νεόνυμφα ομόφυλα ζευγάρια θα γίνουν όμοια με τα ετερόφυλα στο όνομα μιας ιδεολογικής, τεχνητής ισότητας που εφεύρεσε η Κυβέρνηση.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ένα σημαντικό θέμα από την αρχή. Το να έχει κανείς οποιαδήποτε από τις 150, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποκλίνουσες σεξουαλικές επιθυμίες, συμπεριφορές και πρακτικές, είναιδικαίωμά(του) και επιλογή του. Το να τις ασκεί με τον (την) ομοφυλόφιλο (η) φίλο (-η), σύντροφο στο σπίτι τους είναι δικαίωμα τους και δεν μας πέφτει λόγος. Όμως το να τις υποδηλώνει (-ουν) και να τις διατρανώνει (-ουν) δημόσια σε παρελάσεις υπερηφάνειας (prideparades) με κινήσεις, χειρονομίες, κραυγές, φωνασκίες και απρεπείς συμπεριφορές είναι χυδαιότητα, κακογουστιά…. Το να τις επιδεικνύουν δημοσίως με αλλους 150+ ενδυματολογικά τρόπους τονίζοντας προκλητικά οι άντρες ως γυναίκες τα μόρια τους και οι γυναίκες, ως γυναίκες, τα στήθη τους με κινήσεις σεξουαλικών υπονοουμένων είναι όχι μόνον προσβολή προς τους άλλους και, πιθανότατα κολάσιμη πράξη, αλλά σίγουρα έλλειψη σεβασμού στους πολλούς.
Η ύπαρξη ανθρώπων με περεκκλίνουσες και παρά φύσει σεξουαλικές συμπεριφορές και πρακτικές είναι ένα γεγονός με ρίζες από το παρελθόν. Όπως είναι επίσης γεγονός ότι όλοι αυτοί γεννήθηκαν από μία μάνα και έναν πατέρα που γιόρτασαν την γέννηση του αγοριού τους ή του κοριτσιού τους και δεν έκρυψαν τη χαρά που θα ακούσουν το όνομα των γονιών τους και στο μέλλον του δικού τους ονόματος. Αλλά και την θλίψη και την απογοήτευση που ένοιωσαν οι λίγοι, οι πολύ λίγοι από τους γονείς αυτούς, όταν μερικά χρόνια αργότερα τα παιδιά τους εκδήλωναν σεξουαλικές συμπεριφορές αναντίστοιχες του φύλου τους. Αυτό που αποτελούσε παλαιότερα στίγμα, αποστροφή και κοινωνική απαξία, τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της μακροβιότερης περιόδου ειρήνης στην Ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και της παγκοσμιοποίησης και της εμφάνισης και εξάπλωσης της πληροφορικής και της Τεχνητής Νοημοσύνης, γίνεται αποδεκτό ως πραγματικότητα δίνοντας την δυνατότητα σε ομόφυλα ζευγάρια να συνάψουν σύμφωνα συμβίωσης και επιλύοντας, έτσι, μία σειρά αστικών θεμάτων που θα προέκυπταν στο επίπεδο κυρίως του αστικού δικαίου (π.χ. κληρονομικά, κοινωνικά, ασφαλιστικά, τύχη παιδιών όταν υπάρχουν κλπ.) όπως έγινε και σε έναν αριθμό χωρών στη Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την αντιμετώπισή τους η Ελληνική Πολιτεία όχι χωρίς αντιδράσεις, είναι αλήθεια, προώθησε και ψηφίσε από την Βουλή των Ελλήνων το ν. 4356/2015 για το Σύμφωνο Συμβίωσης αντιμετωπίζει μία σειρά αντικειμενικών προβλημάτωντου Αστικού δικαίου, των ζευγαριών αυτών.
Μετά από την εξέλιξη αυτή το πράγμα φάνηκε να μπήκε σε μια σειρά μέχρις ότου η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ωσάν να έχει λύσει όλα τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας όπως π.χ. επιβίωσης, φτώχειας, ατόμων με αναπηρίες, των οικογενειών πουχτυπήθηκαν αλύπητα από τη ζωή, με κληρονομικές ασθένειες, της κακοποίησηςτην γυναικών, της έξαρσηςτης βίας των ανηλίκων στα σχολεία κλπ., πέφτει με τα μούτρα για να λύσει κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, με fasttruck θα λέγαμε διαδικασίες,τα «προβλήματα» που αφορούν σε άτομα με αποκλίνουσες και παρά φύσει σεξουαλικές συμπεριφορές ωσάν να ανήκουν και αυτά σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες ατυχών και ταλαιπωρημένων συμπολιτών μας (;;;). Και το κάνει αυτό ο κ. Πρωθυπουργός και ως φαίνεται μία ομάδα «κρούσης» του Μαξίμου υπέρ των ομοφύλων, κατά τρόπο προκλητικά στα όρια των νόμων και του Συντάγματος, αν όχι παραβαίνοντάς τα, και σίγουρα εναντίον των παραδοσιακών αξιών της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας, της αγάπης αλλά και της επιστήμης (Γενετική, Ιατρική). Και όλα αυτά με μία επιθετική προδιάθεση και, θάλεγα, με μένος, ώσαν να βρήκαν στους ομοφυλόφιλουςτο υπόδειγμα της παντοτινής αγάπης μεταξύ τους, στον πλησίον, στα παιδιά, της πραγματικής οικογένειας και της λύσης του δημογραφικού προβλήματος.
Και στο όνομα της ελευθερίας, του αυτοπροσδιορισμού, της ισότητας, της ισονομίας, της Δημοκρατίας και άλλων τέτοιων λέξεων και εννοιών ξεχνούν ή/και απλά παραγνωρίζουν ότι ο Θεός ή αν θέλετε,η μητέρα-φύση σε μία μακραίωνη εξελικτική διαδικασία κατά τον Δαρβίνο - ας διαλέξει ο καθένας τι προτιμάει - έδωσε στις ανώτερες μορφές φυτών και ζώων μόνο δύο γένη το αρσενικό και το θηλυκό γιατί μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διαιωνισθεί η ζωή. ΜΟΝΟΝ όταν ένας θηλυκός και ένας αρσενικός γαμέτης, στην περίπτωση του ανθρώπου ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο, συνενωθούν και υπάρξουν μέσα στο θαυμαστό εργαστήριο της ζωής, τη μήτρα της γυναίκας, ξεκινάει το μεγαλύτερο ΘΑΥΜΑ του Σύμπαντος που είναι η δημιουργία μιας νέας ζωής. Με δεδομένα όλα αυτά η επιστήμη πέτυχε να δώσει, μόλις πριν απόπερίπουτέσσερις δεκαετίες, το 1978, τη δυνατότητα σε ζευγάρια που επιθυμούσαν αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί(-ιά) να μπορούν να το κάνουν, χρησιμοποιώντας την επιστήμη και ανάλογα με το ποιος έχει το πρόβλημα να ακολουθήσουν, βάσει συγκεκριμένων πρωτοκόλλων, τη διαδικασία απόκτησης παιδιών, κάνοντας χρήση της διαδικασίας της τεχνητής γονιμοποίησης και της παρένθετης μητέρας, με πολύ αυστηρούς ιατρικούς και αντικειμενικούς (π.χ. βιοηθικής, αποφυγής εμπορίας κλπ) όρους αλλάαπαρέγκλιτα σύμφωναμε τους κανόνες της μητέρας-Φύσης και απαραίτητα μετην συμμετοχή-αποστολή της γυναίκας-μητέρας.
Δίνει, έτσι η Κυβέρνηση, και χωρίς αυτό να επιβάλλεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το δικαίωμα σύναψης γάμου μεταξύ ομοφύλων το οποίο αυτόματα σχεδόν και υποχρεωτικά θα ανοίξει την πόρτα της τεκνοθεσίας αδιαφόρως των «δακρύων» που υποκριτικά θα ρίξει η Κυβέρνηση. Γιατί γνωρίζει από σήμερα η Κυβέρνηση ότι ο γάμος συμπαρασύρει άνευ ετέρας την τεκνοθεσία από τα ομόφυλα ζευγάρια και βέβαια αχρηστεύει, ουσιαστικά, το Σύμφωνου Συμβίωσης. Καθώς τα νεόνυμφα ομόφυλα ζευγάρια θα γίνουν όμοια με τα ετερόφυλα στο όνομα μιας ιδεολογικής, τεχνητής ισότητας που εφεύρεσε η Κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση με μία ανεξήγητη σπουδή, άρον-άρον θα
μπορούσε να πει κανείς φέρνει το σχέδιο νόμου για τη δυνατότητα σύναψης
γάμου μεταξύ ομόφυλων ατόμων για να «…ζήσουν ελεύθερα όπως επιθυμούν
(;) κλπ.» όπως αναφέρει ο αρμόδιος για το σχέδιο νόμου κ. Σκέρτσος σε
συνέντευξή του στην εφημ. «Καθημερινή».Και, όταν ερωτάται παρακάτω,
γιατί δεν συπεριλαβάνετετο «γάμο των ομοφυλόφιλων» στο νόμο για το
Σύμφωνο Συμβίωσης, αποφεύγοντας ουσιαστικά να απαντήσει στο
ερώτημααποφαίνεται ότι ο γάμος «Είναι το θεμέλιο της οικογένειας και η
οικογένεια είναι η βάση μιας συνεκτικής κοινωνίας». Που είναι αλήθεια
αλλά όχι όλη η αλήθεια όπως θα δούμε παρακάτω. Γιατί όμως; Ισως γιατί η
ομάδα «κρούσης» των ομόφυλων του Μαξίμου επείγεται… και σίγουρα όχι
τυχαία και χωρίς λόγο. Τί είναι, λοιπόν, ο γάμος; Πώς
ορίζεται; Και αν δεν υπάρχει ή δεν μπορεί να υπάρχει ορισμός του γάμου
σε ένα Σύνταγμα δεν υπάρχει ορισμός του σε κάποιον νόμο στα 202 χρόνια
του Ελληνικού Κράτους; Πάντως σύμφωνα με το λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας
της Ακαδημίας Αθηνών ο γάμος ορίζεται ως «η νόμιμη ένωση ενός άντρα και
μιας γυναίκας που αναγνωρίζονται επίσημα ως σύζυγοι με θρησκευτική ή
πολιτική τελετή». Αν ισχύει αυτός ο ορισμόςη λέξη γάμος θα πρέπει να
χρησιμοποιείται για τις περιπτώσεις «νόμιμης ένωσης ενός άντρα και μιας
γυναίκας» και να προταθεί ένας άλλος όρος, μια άλλη λέξη για την «νόμιμη
ένωση ομοφυλοφίλων» και υπαγωγή στο Σύμφωνο Συμβίωσης. Συμφωνεί ο κ.
Υπουργός με τον ορισμό αυτόν της Ακαδημίας Αθηνών ή συμφωνεί με την
συνεργάτιδα του Καθ/τρια Συνταγματικού Δικαίου του ΑΠΘ, μέλος της ομάδας
«μασσάζ» των βουλευτών της Ν.Δ. η οποία σε συνέντευξή της στο κανάλι
Action 24 όταν ρωτήθηκε για την πιθανότητα να είναι αντισυνταγματικός ο
υπό ψήφιση νόμος απάντησε κατηγορηματικά και επί λέξει «Όχι σίγουρα
Όχι. Γιατί; Γιατί στο Ελληνικό Σύνταγμα πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο
γάμος είναι η ένωση ενός άντρα και μιας γυναίκας»!!! Να σημειωθεί ότι
μόλις πριν από λίγο, στην ίδια συνέντευξη η κα Καθηγήτρια είπε,
αντιφάσκοντας με τον εαυτό της,ότι ένα Σύνταγμα είναι ένα γενικό και
αφηρημένο επι τούτου κείμενο!!! Επομένως εάν όπως σωστά λέει ο κ.
Σκέρτσος ο γάμος είναι το θεμέλιο της οικογένειας και η οικογένεια όπως
λέει το Σύνταγμα «…το θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους.»,
που είναι σαφής αναφορά στο δημογραφικό πρόβλημα,τότεη συμμετοχή της
γυναίκας στο γάμο είναι όχι μόνο προϋπόθεση για την δημιουργία της
οικογένειας και της ολοκλήρωσή της με τη γέννηση των παιδιών κατά τους
νόμους της μητέρας-Φύσης αλλά και «εκ των ουκ άνευ» βασική προϋπόθεση
για την μητρότητα, την οποία, επίσης, προστατεύει το Σύνταγμα και στην
οποία εναποθέτει, μέσω της μητέρα προφανώς, τον πολύ σημαντικό ρόλο της
ανατροφής των παιδιών της Ελλάδας.
Νομίζουμε, μετά τα ανωτέρω, ότι θα ηρεμούσε η κατάσταση και θα αποφεύγαμε ένα καινούργιο ιδιόρρυθμο κοινωνικό διχασμόπου αυτή τη φορά διαπερνάει, όπως φαίνεται,οριζόντια όλα τα κόμματα, αν ο όρος γάμος χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά και μόνον για την ένωση ετερόφυλων ζευγαριών όπως χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες και ευλογείται από την Εκκλησία ενώ για την ένωση ομόφυλων ζευγαριών να υποδειχθεί ένας καινούργιος, συμπεριληπτικός, όρος. Και μαζί με υπόλοιπα θέματα του σχεδίου νόμου να υπάχθεί στο Σύμφωνο Συμβίωσης.
Νομίζουμε, μετά τα ανωτέρω, ότι θα ηρεμούσε η κατάσταση και θα αποφεύγαμε ένα καινούργιο ιδιόρρυθμο κοινωνικό διχασμόπου αυτή τη φορά διαπερνάει, όπως φαίνεται,οριζόντια όλα τα κόμματα, αν ο όρος γάμος χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά και μόνον για την ένωση ετερόφυλων ζευγαριών όπως χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες και ευλογείται από την Εκκλησία ενώ για την ένωση ομόφυλων ζευγαριών να υποδειχθεί ένας καινούργιος, συμπεριληπτικός, όρος. Και μαζί με υπόλοιπα θέματα του σχεδίου νόμου να υπάχθεί στο Σύμφωνο Συμβίωσης.
06 Φεβρουαρίου 2024
