Η Ντίνα Μαγδαλιανίδη κατάφερε να βγει ζωντανή από την αμαξοστοιχία Intercity 57 στα Τέμπη έχοντας ωστόσο τραυματιστεί πολύ σοβαρά. Οι σοβαροί τραυματισμοί που υπέστη...
το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 την οδήγησαν σε αλλεπάλληλα χειρουργεία ενώ όπως λέει η νεαρή κοπέλα από τότε ζει με εφιάλτες και αγωνίζεται για να κερδίσει και πάλι την σωματική και την ψυχική της υγεία.
Όπως ανέφερε στο Kontra «έγιναν υπεράνθρωπες προσπάθειες από τους γιατρούς για να σωθεί το πόδι μου και σ’ αυτό χρωστάω πολλά και στον εργοδότη μου, που μερίμνησε για όλα». Ακόμη συμπλήρωσε πως δεν είχε καμιά άλλη στήριξη στον ιατρικό της αγώνα. «Ένιωθα ότι δεν ήξεραν καν εμάς που τραυματιστήκαμε τόσο πολύ. Ακόμα και όταν είχαν βγει τα μέτρα [στήριξης], εγώ είχα ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες των χειρουργείων. Μέχρι τώρα έχω κάνει περίπου 25 χειρουργεία.
Όλα τα έχει καλύψει ο εργοδότης μου – και τη νοσηλεία. Έχω παρακολουθήσει την εξεταστική επιτροπή, θυμάμαι ότι δεν βοηθούσε ιδιαίτερα στην ψυχολογία μου. Με μια κοπέλα που έχει ανάλογα βιώματα προσπαθούσαμε να παρηγορήσουμε η μία την άλλη», τόνισε συγκινημένη η Ντίνα Μαγδαλιανίδη.
Όπως ανέφερε στο Kontra «έγιναν υπεράνθρωπες προσπάθειες από τους γιατρούς για να σωθεί το πόδι μου και σ’ αυτό χρωστάω πολλά και στον εργοδότη μου, που μερίμνησε για όλα». Ακόμη συμπλήρωσε πως δεν είχε καμιά άλλη στήριξη στον ιατρικό της αγώνα. «Ένιωθα ότι δεν ήξεραν καν εμάς που τραυματιστήκαμε τόσο πολύ. Ακόμα και όταν είχαν βγει τα μέτρα [στήριξης], εγώ είχα ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες των χειρουργείων. Μέχρι τώρα έχω κάνει περίπου 25 χειρουργεία.
Όλα τα έχει καλύψει ο εργοδότης μου – και τη νοσηλεία. Έχω παρακολουθήσει την εξεταστική επιτροπή, θυμάμαι ότι δεν βοηθούσε ιδιαίτερα στην ψυχολογία μου. Με μια κοπέλα που έχει ανάλογα βιώματα προσπαθούσαμε να παρηγορήσουμε η μία την άλλη», τόνισε συγκινημένη η Ντίνα Μαγδαλιανίδη.
Σχετικά με τα όνειρά της για το μέλλον υποστήριξε πως «να αποκτήσω έστω το 30% της ζωής που είχα πριν, και από ψυχολογικής πλευράς και από θέμα ύπνου και από σωματικής πλευράς. Γιατί ήμουν πολύ χαρούμενη και πολύ δραστήρια πριν από το συμβάν»,αναφέρει το protothema.gr.
Όσον αφορά τη ζωή της μετά το δυστύχημα ανέφερε πως «σπάνια βγαίνω έξω, σπάνια συναντάω κόσμο, παίρνω φάρμακα και για τους εφιάλτες. Βλέπω την πτώση μου και γύρω σώματα να καίγονται. Αυτό μου έχει μείνει, η πτώση, πώς σύρθηκα, ότι καίγομαι. Βλέπω όνειρα που δεν έχουν καλή κατάληξη και μέχρι να ορθοποδήσω θέλω άλλον έναν χρόνο. Με στενοχωρεί που δεν μπορώ να περπατήσω. Θα μου πείτε, ποια είμαι εδώ να παραπονιέμαι όταν άλλοι έχουν πεθάνει; Είναι όμως πολύ δύσκολο αυτό», κατέληξε.
Όσον αφορά τη ζωή της μετά το δυστύχημα ανέφερε πως «σπάνια βγαίνω έξω, σπάνια συναντάω κόσμο, παίρνω φάρμακα και για τους εφιάλτες. Βλέπω την πτώση μου και γύρω σώματα να καίγονται. Αυτό μου έχει μείνει, η πτώση, πώς σύρθηκα, ότι καίγομαι. Βλέπω όνειρα που δεν έχουν καλή κατάληξη και μέχρι να ορθοποδήσω θέλω άλλον έναν χρόνο. Με στενοχωρεί που δεν μπορώ να περπατήσω. Θα μου πείτε, ποια είμαι εδώ να παραπονιέμαι όταν άλλοι έχουν πεθάνει; Είναι όμως πολύ δύσκολο αυτό», κατέληξε.
