Τι έχουν οι μεταμεσονύχτιες συζητήσεις που μας κάνει συχνά να νιώθουμε ότι είναι οι πιο ουσιαστικές και εξομολογητικές που κάνουμε ποτέ; Ειδικοί δίνουν την απάντηση βάσει εμπειρικών αλλά και ερευνητικών δεδομένων.
O...
Ηarry Styles έχει τραγουδήσει αυτό που όλοι έχουμε ζήσει: το «Late Midnight Talking». Δηλαδή, ότι κάνουμε τις πλέον βαθυστόχαστες συζητήσεις της ζωής μας μεταμεσονύχτια. Όχι πάντα. Συνήθως.
Πρόκειται για κάτι που έχει κερδίσει και την προσοχή των ερευνητών, οι οποίοι δημοσίευσαν τις εικασίες τους για τους λόγους που μας κάνουν να βγάζουμε αβίαστα τα εσώψυχα και τις πιο μύχιες σκέψεις μας το ξημέρωμα, όταν συζητάμε σε συνθήκες που νιώθουμε ως πιο ζεστές και οικείες.
![]()
Η πιο προφανής εξήγηση είναι πως το βράδυ το έχουμε κατοχυρώσει ως τη «δική μας ώρα». Έχουμε τακτοποιήσει όλες τις ευθύνες/υποχρεώσεις/δεσμεύσεις και μπορούμε να μην ασχολούμαστε άλλο με όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Όπως αποσυμπιεζόμαστε και «αδειάζουμε» στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επόμενη ημέρα, δεν σκεφτόμαστε τι κάναμε σωστά και τι λάθος, ή ό,τι άλλο βασανίζει το μυαλό μας μέσα στη μέρα. Είμαστε ο εαυτός μας στο 100%.
Ας δούμε τι είχε να πει επί του θέματος, ένας ψυχολόγος. Ο Mark Travers, επικεφαλής ψυχολόγος στο Awake Therapy που προσφέρει τις υπηρεσίες του ψηφιακά στις ΗΠΑ, έγραψε στο Forbes τα εξής:
«Όπως τελειώνει η μέρα, υπάρχει μια αίσθηση συναισθηματικής εγγύτητας που δεν εμφανίζεται πάντα στις αλληλεπιδράσεις μας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η ησυχία και η μοναξιά της νύχτας δημιουργούν έναν ασφαλή χώρο για να μοιραστούμε προσωπικές ιστορίες και συναισθήματα.
Επίσης, η νύχτα φαίνεται να ενθαρρύνει την απογύμνωση του καθημερινού φαίνεσθαι. Μέσα στη νύχτα, οι άνθρωποι συχνά αισθανόμαστε πιο άνετα ως προς το να είμαστε ο αυθεντικός εαυτός μας κι έτσι οδηγούμαστε σε συζητήσεις πιο ειλικρινείς και ευάλωτοι από ό,τι συνήθως επιτρέπουν οι αλληλεπιδράσεις κατά τη διάρκεια της μέρας.
Το να καθόμαστε κάτω από τα αστέρια ενδεχομένως να μας θυμίζει τη θέση μας στο σύμπαν. Αυτό επιτρέπει στις συζητήσεις σχετικά με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και τις προσωπικές αξίες να ρέουν πιο φυσικά.
Επιπροσθέτως, οι συνήθεις περιορισμοί του χρόνου φαίνεται να εξαφανίζονται. Χωρίς την πίεση των επικείμενων ραντεβού ή καθηκόντων, οι συζητήσεις μπορούν να ελίσσονται και να εκτυλίσσονται ελεύθερα, οδηγώντας συχνά σε απροσδόκητα και διορατικά μέρη».
Η επιστημονική εξήγηση για τις μεταμεσονύχτιες συζητήσεις
Μετά τις διαπιστώσεις ενός ψυχολόγου, πάμε και στα ευρήματα σχετικών μελετών επί της ειλικρίνειας και του βάθους των μεταμεσονύχτιων συζητήσεων.
1. Μειωμένοι εξωτερικοί περισπασμοί
Όταν ο κόσμος γύρω μας είναι ήσυχος και ακίνητος, είναι λιγότερο πιθανό να μας διακόψουν ή να μας αποσπάσουν την προσοχή εξωτερικά ερεθίσματα. Αυτό μπορεί να διευκολύνει τo focus στη συνομιλία μας. Ακούμε πραγματικά τι μας λέει ο άλλος.
Ως προς αυτό, βοηθάει και η αυξημένη δραστηριότητα του μεταιχμιακού συστήματος, μέρος του εγκεφάλου που σχετίζεται με συναισθήματα, αναμνήσεις και κοινωνικούς δεσμούς. Όταν είμαστε χαλαροί και λιγότερο ανεσταλμένοι, το μεταιχμιακό σύστημα γίνεται πιο ενεργό, καθιστώντας πιο πιθανό να νιώσουμε ενσυναίσθηση και σύνδεση με τους άλλους.
2. Αλλαγή στη χημεία του εγκεφάλου
Καθώς πλησιάζει η στιγμή που θα πέσουμε στο κρεβάτι να κοιμηθούμε, ο εγκέφαλός μας παράγει υψηλότερα επίπεδα μελατονίνης, μιας ορμόνης που προάγει τη χαλάρωση και την υπνηλία. Η ίδια ουσία μπορεί και να μειώσει το άγχος και τις αναστολές. Έτσι γινόμαστε πιο ανοιχτοί και ειλικρινείς στις συνομιλίες μας.
Πρόκειται για κάτι που έχει κερδίσει και την προσοχή των ερευνητών, οι οποίοι δημοσίευσαν τις εικασίες τους για τους λόγους που μας κάνουν να βγάζουμε αβίαστα τα εσώψυχα και τις πιο μύχιες σκέψεις μας το ξημέρωμα, όταν συζητάμε σε συνθήκες που νιώθουμε ως πιο ζεστές και οικείες.
Η πιο προφανής εξήγηση είναι πως το βράδυ το έχουμε κατοχυρώσει ως τη «δική μας ώρα». Έχουμε τακτοποιήσει όλες τις ευθύνες/υποχρεώσεις/δεσμεύσεις και μπορούμε να μην ασχολούμαστε άλλο με όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Όπως αποσυμπιεζόμαστε και «αδειάζουμε» στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επόμενη ημέρα, δεν σκεφτόμαστε τι κάναμε σωστά και τι λάθος, ή ό,τι άλλο βασανίζει το μυαλό μας μέσα στη μέρα. Είμαστε ο εαυτός μας στο 100%.
Ας δούμε τι είχε να πει επί του θέματος, ένας ψυχολόγος. Ο Mark Travers, επικεφαλής ψυχολόγος στο Awake Therapy που προσφέρει τις υπηρεσίες του ψηφιακά στις ΗΠΑ, έγραψε στο Forbes τα εξής:
«Όπως τελειώνει η μέρα, υπάρχει μια αίσθηση συναισθηματικής εγγύτητας που δεν εμφανίζεται πάντα στις αλληλεπιδράσεις μας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η ησυχία και η μοναξιά της νύχτας δημιουργούν έναν ασφαλή χώρο για να μοιραστούμε προσωπικές ιστορίες και συναισθήματα.
Επίσης, η νύχτα φαίνεται να ενθαρρύνει την απογύμνωση του καθημερινού φαίνεσθαι. Μέσα στη νύχτα, οι άνθρωποι συχνά αισθανόμαστε πιο άνετα ως προς το να είμαστε ο αυθεντικός εαυτός μας κι έτσι οδηγούμαστε σε συζητήσεις πιο ειλικρινείς και ευάλωτοι από ό,τι συνήθως επιτρέπουν οι αλληλεπιδράσεις κατά τη διάρκεια της μέρας.
Το να καθόμαστε κάτω από τα αστέρια ενδεχομένως να μας θυμίζει τη θέση μας στο σύμπαν. Αυτό επιτρέπει στις συζητήσεις σχετικά με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και τις προσωπικές αξίες να ρέουν πιο φυσικά.
Επιπροσθέτως, οι συνήθεις περιορισμοί του χρόνου φαίνεται να εξαφανίζονται. Χωρίς την πίεση των επικείμενων ραντεβού ή καθηκόντων, οι συζητήσεις μπορούν να ελίσσονται και να εκτυλίσσονται ελεύθερα, οδηγώντας συχνά σε απροσδόκητα και διορατικά μέρη».
Η επιστημονική εξήγηση για τις μεταμεσονύχτιες συζητήσεις
Μετά τις διαπιστώσεις ενός ψυχολόγου, πάμε και στα ευρήματα σχετικών μελετών επί της ειλικρίνειας και του βάθους των μεταμεσονύχτιων συζητήσεων.
1. Μειωμένοι εξωτερικοί περισπασμοί
Όταν ο κόσμος γύρω μας είναι ήσυχος και ακίνητος, είναι λιγότερο πιθανό να μας διακόψουν ή να μας αποσπάσουν την προσοχή εξωτερικά ερεθίσματα. Αυτό μπορεί να διευκολύνει τo focus στη συνομιλία μας. Ακούμε πραγματικά τι μας λέει ο άλλος.
Ως προς αυτό, βοηθάει και η αυξημένη δραστηριότητα του μεταιχμιακού συστήματος, μέρος του εγκεφάλου που σχετίζεται με συναισθήματα, αναμνήσεις και κοινωνικούς δεσμούς. Όταν είμαστε χαλαροί και λιγότερο ανεσταλμένοι, το μεταιχμιακό σύστημα γίνεται πιο ενεργό, καθιστώντας πιο πιθανό να νιώσουμε ενσυναίσθηση και σύνδεση με τους άλλους.
2. Αλλαγή στη χημεία του εγκεφάλου
Καθώς πλησιάζει η στιγμή που θα πέσουμε στο κρεβάτι να κοιμηθούμε, ο εγκέφαλός μας παράγει υψηλότερα επίπεδα μελατονίνης, μιας ορμόνης που προάγει τη χαλάρωση και την υπνηλία. Η ίδια ουσία μπορεί και να μειώσει το άγχος και τις αναστολές. Έτσι γινόμαστε πιο ανοιχτοί και ειλικρινείς στις συνομιλίες μας.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο ourlife.gr
