Του Κ. Καραγιαννίδη
Ψάχνω να βρω τη μάνα μου, τη μάνα που μ' εγέννα,
ποτέ μου δεν την γνώρισα, θα έφυγε στα ξένα.
Μάνας φιλί δεν ένιωσα, ούτε μαμάς αγκάλη,
μάνας θηλή δε βύζαξα, το γάλα απ’ το μπουκάλι.
Κορίτσι εγώ μεγάλωσα ανάμεσα σε άντρες,
οι κούκλες μου ήταν άγνωστες, άγνωστες και οι χάντρες.
Τον έναν άντρα για μαμά, τον άλλο για πατέρα,
κι αν είχα άλλους τέσσερις, θα μου ‘λειπε η μητέρα.
Πατέρα έχουν και μαμά οι φίλοι στο σχολείο,
πόσο για μένα είναι αυτό σπουδαίο μεγαλείο.
Πρότυπο έχει τη μαμά σε κάθε σπίτι η κόρη,
πρότυπο έχει τον μπαμπά στο σπίτι καθ’ αγόρι.
Η φύση ξέρει φυσικό τι είναι και τι όχι,
αν νόμος κάνει αλλαγή τη φύση θα σκοτώσει.
Τη φύση να βιάζουμε, πολύ συνηθισμένο,
όμως να εκδικείται αυτή είναι παντού γραμμένο.
Κ. Καραγιαννίδης 01 – 02 - 2024
