Ο αμύθητος θησαυρός σε μυστηριώδη σπηλιά του Ολύμπου…

Εδώ και μια δεκαετία, περίπου, περίεργες ιστορίες, ακούγονται και διαδραματίζονται στην περιοχή του Ολύμπου, καθώς ξένοι επισκέπτες, δείχνουν ένα παράξενο ενδιαφέρον, για παλιούς μύθους και θρύλους, γύρω από...  

 

 

το βουνό ,όσο και την αναζήτηση μιας σπηλιάς που κρύβει αμύθητα πλούτη αλλά και “μυστικά” των Ολυμπίων θεών και δυνάμεων που υποτίθεται υπήρξαν στα αρχαία χρόνια, στις κορυφές του βουνού των θεών.

Ομάδες επισκεπτών, εμφανίζονται με “ορειβατικό” και όχι μόνο, ενδιαφέρον, νοικιάζοντας και αγοράζοντας σπίτια και χώρους, στον Όλυμπο. Κάτοικοι των περιοχών, της άνω Ελασσόνας, αλλά και από την άλλη πλευρά, στο νομό Πιερίας, ακούνε ιστορίες που έρχονται στο φως και δίνουν μια μυστηριακή ατμόσφαιρα, σε σημεία του βουνού, πάνω από 1.000 μ. υψόμετρο.

Αμερικανοί, Ρώσοι και άλλοι διεθνείς “επισκέπτες”, περιτριγυρίζουν τον Όλυμπο εδώ και λίγα χρόνια, στο πλαίσιο άγνωστων ερευνών τους…. 

Αμύθητος θησαυρός σε μυστηριώδη σπηλιά του Ολύμπου…

Η ιστορία του θέματος, μας πηγαίνει ένα αιώνα σχεδόν, στο 1937, όταν μια περίεργη, και μυστηριώδης είδηση, απέσπασε το ενδιαφέρον, των Αστυνομικών Αρχών… Δυο νέοι χωρικοί, είχαν εμφανιστεί ένα χρόνο νωρίτερα στην Θεσσαλονίκη και είχαν υποστηρίξει, ότι βρήκαν μια κρυμμένη σπηλιά, στο βουνό των Θεών, τον ΄Ολυμπο, όπου μέσα της κρυβότανε ένας αμύθητος θρησαυρός! 

 

To δημοσίευμα της Ακρόπολης του 1937

Το εσωτερικό του σπηλαίου έλαμπε ολόκληρο από χρυσάφι και μάρμαρο. Τα τοιχώματά του και το πάτωμά του ήταν ντυμένα από κατάλευκο μάρμαρο, ενώ υπήρχαν αποτεθειμένα χρυσά και χάλκινα αγάλματα, περικεφαλαίες, σπαθιά πολεμιστών και μύρια άλλα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής εποχής. Υπήρχαν ακόμη ολόχρυσες πολυθρόνες, τρίποδα και έδρανα.

Το σπήλαιο ήταν χωρισμένο σε δύο διαμερίσματα. Στο δεύτερο, που ήταν προφανώς το “άδυτον” των αρχαίων, περιείχε τα πλέον βαρύτιμα αντικείμενα. Με υπομονή, ο νεαρός Αμβροσιάδης ανέφερε ότι μεταξύ των άλλων, περισσότερο τον είχαν εντυπωσιάσει τα εξής περιεχόμενα του σπηλαίου: 1) Ένα χάλκινο άγαλμα αρχαίου οπλίτη σε φυσικό μέγεθος. 2) Ένα μαρμάρινο άγαλμα ανδρός πεσμένο καταγής και θραυσμένο στη μέση. 3) Τρία πελώρια μεταλλικά κιβώτια σφραγισμένα με άγνωστο περιεχόμενο. 4) Ένα χάλκινο καζάνι, δύο λεκάνες και αρκετά μεταλλικά πιάτα. 5) Τέσσερις περικεφαλαίες χρυσές ή επίχρυσες. 6) Μια τεράστια μαρμάρινη τράπεζα στο μέσον του χώρου, με δύο μαρμάρινες πολυθρόνες. Πάνω στο τραπέζι, βρισκόταν μια μεγάλη μεταλλική σφαίρα, ενώ στο μπροστινό μέρος της μίας πολυθρόνας ήταν χαραγμένα γράμματα. 7) Διάφορα τόξα και βέλη. Στο μικρότερο δωμάτιο παρατήρησε τα εξής: 1) Ένα μαρμάρινο ζαρκάδι κι ένα ελάφι. 2) Ένα μαρμάρινο άγαλμα, το οποίο παρίστανε έναν πωγωνοφόρο γέροντα, που βαστούσε στο ένα χέρι του ραβδί. 3) Ένα μαρμάρινο άγαλμα γυναίκας, η οποία θήλαζε ένα βρέφος. 4) Ένα μεγάλο άγαλμα, που παρίστανε έναν άντρα να παλεύει με ένα θηρίο, πιθανώς τίγρη, που του δάγκωνε το πόδι. 5) Διάφορα αγαλμάτια ατελή και κομμάτια μαρμάρων, σκορπισμένα και στα δύο διαμερίσματα του σπηλαίου. 

 

Βραχομορφές στον Όλυμπο

Επομένως, με την αναφορά αυτή, που είχε κάνει ο Αμβροσιάδης στις αρμόδιες Αρχές της Θεσσαλονίκης, διατάχθηκε ο εκεί Έφορος Αρχαιοτήτων, κύριος Κοτζιάς, μαζί με τον Φουρτουνόπουλο, να μεταβούν στην περίφημη αυτή σπηλιά του Ολύμπου, τη φερόμενη ως κατάμεστη από αμύθητους θησαυρούς. Διοργανώθηκε αμέσως, λοιπόν, αποστολή, με αρχηγούς τους δύο νεαρούς φίλους, η οποία, όμως, δεν κατέστη δυνατόν να προσεγγίσει το υποδειχθέν σημείο.

Ήταν τότε Δεκέμβριος του 1936 και το χιόνι, που έπεφτε ατελείωτο και πυκνό, είχε φράξει τα περάσματα στο Όρος των Θεών. Έτσι, η αποστολή αναγκάστηκε να διακόψει την προσπάθεια.

Επειδή, όμως, ο Αμβροσιάδης έδινε την εντύπωση στους Αστυνομικούς του ειλικρινούς και τίμιου ανθρώπου και επειδή δεν ήθελαν να πέσει θύμα επίδοξων αρχαιοκαπήλων, που θα ήθελαν να του αποσπάσουν το πλουτοφόρο μυστικό του, τον απέστειλαν στην Αθήνα μαζί με τον Φουρτουνόπουλο, ώστε να τους προφυλάξουν.

Τοποθετήθηκαν, μάλιστα, στην υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, που ενδιαφερόταν ιδιαιτέρως για το σπήλαιο, ως ημερομίσθιοι εργάτες των αμερικανικών ανασκαφών. Θα παρέμεναν εκεί εργαζόμενοι μέχρι το τέλος της άνοιξης του 1937, οπότε και τα χιόνια στον Όλυμπο θα έλιωναν και θα απελευθερώνονταν οι δίοδοι. Τότε, μια νέα αποστολή θα προσπαθούσε να εντοπίσει τους αμύθητους εκείνους θησαυρούς.

Αλλά, ενώ όλα είχαν ρυθμιστεί καλά, γύρω στα μέσα του Μαΐου, ο Αμβροσιάδης εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Δεν ξαναφάνηκε στο μικρό παράπηγμα, που του είχε παραχωρήσει η Υπηρεσία Ανασκαφών. Δύο μόλις ημέρες αργότερα, χάθηκαν τα ίχνη και του Φουρτουνόπουλου, που μοιράζονταν το ίδιο παράπηγμα. Και οι δύο αυτές εξαφανίσεις γνωστοποιήθηκαν ευθύς στο Υπουργείο Παιδείας και αμέσως ειδοποιήθηκε η Γενική Ασφάλεια, ώστε να εξεταστούν όλα τα ενδεχόμενα. Από την αρχή εκφράστηκαν υπόνοιες μήπως ο άφαντος Αμβροσιάδης είχε πέσει θύμα εγκληματικής ενέργειας, λόγω του βαρύτιμου μυστικού του. Μήπως, δηλαδή, τον είχαν απαγάγει αρχαιοκάπηλοι, ώστε να τους οδηγήσει στο σπήλαιο των θησαυρών και κατόπιν, τον φόνευσαν.

Η Γενική Ασφάλεια κινήθηκε στοχευμένα και συστηματικά και σε συνεργασία με τη Χωροφυλακή Θεσσαλονίκης, κατόρθωσαν μετά από πολύμηνη αναζήτηση να βρουν τον Φουρτουνόπουλο.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του κατά τις ανακρίσεις, παραδέχτηκε ότι είχε υποχρεωθεί να εγκαταλείψει λάθρα την Αθήνα, διότι φοβούνταν για τη ζωή του. Έτρεμε στην ιδέα μήπως είχε την ίδια μοίρα με τον εξαφανισμένο Αμβροσιάδη, για τον οποίο πίστευε ακραδάντως ότι είχε πέσει θύμα κακοποιών, που μάλλον τους γνώριζε καιρό, καθώς λίγες ημέρες πριν εξαφανιστεί, φαινόταν φανερά ανήσυχος…”. 

 

Η μορφή του Δία στον Όλυμπο 

Ακόμη γοητεύει ο Όλυμπος…

Για χιλιάδες χρόνια, ο Όλυμπος, έχει αποδείξει, ότι είναι μυστηριακό βουνό, που γέννησε θεούς, μούσες, πολιτισμούς, αλλά και μύθους και ιστορίες.. Πολλές φορές, ακόμη και σήμερα, έχουν ειπωθεί ιστορίες που αγγίζουν το παραφυσικό, ενώ τέτοια δρώμενα, έχουν φέρει πολλούς ξένους επισκέπτες στο όρος των θεών τον τελευταίο αιώνα..

Ούτως ή άλλως, ο Όλυμπος, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό χώρο για έρευνες πάνω σε ιστορικά, γεωλογικά, ηλεκτρομαγνητικά κι ενεργειακά πεδία και άλλα αφύσικα θέματα. 

 

Όλυμπος, πράσινο και βράχια

Το στεφάνι του Δία, οι πυραμοειδείς κορυφές, που έχουν την ίδια αναλογία με αυτές της Γκίζας (!!!) και άλλα αρχαία ευρήματα, που στέκουν αγέρωχα στον χρόνο, όπως οι βραχομορφές του Ολύμπου, κρατάνε το ενδιαφέρον πολλών ξένων κρατών και των ερευνητικών τους ομάδων…

Σε δυο σημεία του βουνού, εκατέρωθεν της κορυφής του, υπάρχουν ισχυρά γεωμαγνητικά πεδία, που έχουν τραβήξει την προσοχή της σύγχρονης επιστήμης, ενώ η αρχαιότητα του βουνού, συναρπάζει, καθώς, αποδείχθηκε ότι είναι αρχαιότερο των Άλπεων και των Ιμαλαίων…Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, κάτοικοι των χωριών του Ολύμπου, μιλάνε για πολλές αφίξεις ξένων επισκεπτών, που αγοράζουν ακίνητα και μένουν εκεί, χωρίς να δείχνουν τι κάνουν…

Όπως φαίνεται, ο Όλυμπος, ξέρει και γοητεύει ακόμη!

Πηγή: www.larissanet.gr