.webp)
«ΤΕΜΠΗ 28/2/23»
Θέλησα να φωνάξω, να βγάλω μια κραυγή δυνατή, σαν την βροντή που γεννιέται στο πάντρεμα ουρανού και γης. Θέλησα να κλάψω, να σταματήσει για λίγο ο χρόνος και ο πόνος συνάμα, να ξεπλυθεί και να φύγει η πίκρα από τα χείλη μου. Έκλαψα, δάκρυα και δάκρυα έπεσαν κάτω στο χώμα, άφησαν αποτυπώματα ανεξίτηλα και χάραξαν κι άλλο την ήδη πονεμένη κοιλάδα. Σ ’αυτά τα χώματα στάθηκαν Σταυροί και Σταυροί, εκείνο...
το βράδυ όμως ριζώθηκαν κι άλλοι περισσότεροι, ως σημείο αναφοράς για ένα ταξίδι που είχε προορισμό τον ουρανό. Σημείο αναφοράς ο Σταυρός, βαρύς για αυτούς που τον κουβαλούν, κλειδί για αυτούς που ταξίδεψαν ψηλά. Σημείο αναφοράς ο Σταυρός και σημείο ανταμώματος των αναχωρητών και αυτών που μείναν πίσω. Στο αντάμωμα αυτό γίνονται συζητήσεις που αντιλαλούν στο αιώνιο, γιατί η φύση του κακού είναι ισχνή και η νίκη του καλού ευλογία, η φύση του Σταυρού ισχυρή κι η μνήμη των 57(+1) αιωνία.
Λάμπρος Αγγέλης
