Τη νύκτα της 4ης προς 5η Μαρτίου οι έντονες βροχόπτωση και χαλαζόπτωση προκάλεσαν πλημμυρικά φαινόμενα, που έπληξαν τα χωριά Λόφο, Ράχη, Νεοκαισάρεια και ιδιαίτερα αυτά της Βροντούς, της Κονταριώτισσα και της Καρίτσας.
Η...
βροχόπτωση κατέστρεψε μεγάλες εκτάσεις αγροτικών καλλιεργειών και προκάλεσε ζημίες σε κτηνοτροφικές μονάδες. Η χαλαζόπτωση αποτελείωσε χιλιάδες οπωροφόρα δέντρα, τα οποία είχαν σχεδόν ανθήσει αυτή την περίοδο.
Δυστυχώς στον ΕΛΓΑ δεν προβλέπουν αποζημίωση των πληγέντων από ζημίες εξαιτίας καιρικών φαινομένων έως την 25η Μαρτίου.
Η «μεταρρυθμιστική» πολιτική της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη δεν περιέλαβε τις περιπτώσεις αυτές.
Το ερώτημα είναι πώς θα επιβιώσουν οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι μετά από τέτοια καταστροφή χωρίς την καταβολή αποζημιώσεων.
Ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ως αξιωματική αντιπολίτευση επισημαίνουμε στην κυβέρνηση ότι επείγει να περιλάβει/διευρύνει τον κανονισμό αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ και για τις περιπτώσεις αυτές. Αναμένουμε την απάντησή της.
Επισημαίνουμε και τα εξής:
α) το 112 της Πολιτικής Προστασίας δεν ενεργοποιήθηκε και δεν προειδοποίησε τους πολίτες των περιοχών που επλήγησαν. Γιατί άραγε;
β) η Τοπική Αυτοδιοίκηση (πρώτου και δευτέρου βαθμού) επί δεκαετίες δεν λαμβάνει ΣΟΒΑΡΑ μέτρα για την αντιμετώπιση των, πολύ συχνών πλέον, καταστροφών από φυσικά φαινόμενα. Επιδεικνύει αδράνεια και αδιαφορία για κατασκευή αντιπλημμυρικών υποδομών και έργων. Ως πότε άραγε;
Η «μεταρρυθμιστική» πολιτική της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη δεν περιέλαβε τις περιπτώσεις αυτές.
Το ερώτημα είναι πώς θα επιβιώσουν οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι μετά από τέτοια καταστροφή χωρίς την καταβολή αποζημιώσεων.
Ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ως αξιωματική αντιπολίτευση επισημαίνουμε στην κυβέρνηση ότι επείγει να περιλάβει/διευρύνει τον κανονισμό αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ και για τις περιπτώσεις αυτές. Αναμένουμε την απάντησή της.
Επισημαίνουμε και τα εξής:
α) το 112 της Πολιτικής Προστασίας δεν ενεργοποιήθηκε και δεν προειδοποίησε τους πολίτες των περιοχών που επλήγησαν. Γιατί άραγε;
β) η Τοπική Αυτοδιοίκηση (πρώτου και δευτέρου βαθμού) επί δεκαετίες δεν λαμβάνει ΣΟΒΑΡΑ μέτρα για την αντιμετώπιση των, πολύ συχνών πλέον, καταστροφών από φυσικά φαινόμενα. Επιδεικνύει αδράνεια και αδιαφορία για κατασκευή αντιπλημμυρικών υποδομών και έργων. Ως πότε άραγε;
