«Όχι, δεν θα μπορέσω». Οι λέξεις αυτές είναι –για πολλούς από εμάς– από τις δυσκολότερες που μπορούμε να φανταστούμε ότι θα χρειαστεί να ξεστομίσουμε, ειδικά σε κοντινούς και αγαπημένους μας ανθρώπους. Θεωρούμε συχνά ότι...
μια τέτοια άρνηση μπορεί να κλονίσει μια σχέση – ακόμα κι αν έχουμε τις αγνότερες προθέσεις. Είναι πράγματι έτσι; Πότε και πώς μπορούμε να πούμε «όχι» χωρίς να κινδυνέψουμε να χάσουμε τους ανθρώπους μας;
Καταρχάς, ας διαλύσουμε τη φαντασίωση: Κανένας πραγματικός φίλος δεν θα σταματήσει να μας μιλάει αν δεν πάμε στο δείπνο που οργανώνει, στο πάρτι γενεθλίων του, ενδεχομένως ούτε και στον γάμο του. Αρκεί βέβαια να είμαστε ειλικρινείς όταν λέμε όχι και να μην αναλωνόμαστε στο να δίνουμε χαζές δικαιολογίες.
Σίγουρα, αν κάποιος έχει κάνει την προσπάθεια της οργάνωσης, έχει επενδύσει χρόνο, συναίσθημα και χρήμα, απογοητεύεται και πικραίνεται από όσους του λένε ότι δεν θα ανταποκριθούν στην πρόσκλησή του. Όταν όμως πράγματι δεν μπορούμε να παραβρεθούμε, είτε επειδή η εκδήλωση συμπίπτει με κάτι άλλο για το οποίο έχουμε ήδη δεσμευτεί και δεν μπορούμε να αλλάξουμε, είτε επειδή προκύπτει τελευταία στιγμή ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα –κατά προτίμηση, συνοδευόμενο από μία φωτογραφία μέσα από το νοσοκομείο–, δεν υπάρχει χώρος για να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, το «όχι» είναι σκόπιμο να συνοδεύεται από τη λύπη και την απογοήτευσή μας, από μία καλή και πραγματική δικαιολογία και –αν αυτό είναι δυνατόν– από μία εναλλακτική πρόσκληση-πρόταση. Αν για παράδειγμα δεν μπορούμε να είμαστε στο πάρτι γενεθλίων κάποιου φίλου επειδή θα λείπουμε σε επαγγελματικό ταξίδι, μπορούμε να του προτείνουμε να βγούμε για φαγητό όταν θα επιστρέψουμε στην πόλη.
Τα «όχι» που δεν μπορούμε να πούμε
Υπάρχουν κάποιες περιστάσεις στις οποίες δεν μπορούμε –ή δεν πρέπει– να αρνηθούμε. Ακόμα κι αν η δικαιολογία μας είναι πολύ ισχυρή. Έτσι, είναι σκόπιμο να μην πούμε όχι:
Στο να παραστούμε στον γάμο οποιουδήποτε μέλους της οικογένειάς μας ή φίλου, ακόμα κι αν είναι ο τρίτος τους γάμος. Ναι, μπορεί να δείξει κατανόηση αν συντρέχει σοβαρός λόγος για να μην πάμε, αλλά πρέπει να είναι πραγματικά σοβαρός.
Σε κηδείες.
Σε οποιοδήποτε πάρτι έχει κανονιστεί μήνες πριν, εκτός αν έχουμε μια αδιάσειστη δικαιολογία όταν γίνεται η πρόσκληση, π.χ. ότι έχουμε κανονίσει να πάμε ταξίδι στην Καραϊβική.
Στο να βγάλουμε λόγο στο πάρτι των γενεθλίων ή στον γάμο φίλου μας.
Σε μια συναισθηματικά απεγνωσμένη κλήση βοήθειας. Π.χ. Έλα για φαγητό, αυτοπροσκλήθηκαν τα πεθερικά μου και δεν μπορώ μόνη μου.
Σε ένα πρόβλημα υγείας. Όταν ένας δικός μας άνθρωπος ζητάει τη βοήθειά μας επειδή αντιμετωπίζει ένα θέμα με την υγεία του, είχε ένα ατύχημα κλπ, θα πρέπει πάση θυσία να ανταποκριθούμε.
Καταρχάς, ας διαλύσουμε τη φαντασίωση: Κανένας πραγματικός φίλος δεν θα σταματήσει να μας μιλάει αν δεν πάμε στο δείπνο που οργανώνει, στο πάρτι γενεθλίων του, ενδεχομένως ούτε και στον γάμο του. Αρκεί βέβαια να είμαστε ειλικρινείς όταν λέμε όχι και να μην αναλωνόμαστε στο να δίνουμε χαζές δικαιολογίες.
Σίγουρα, αν κάποιος έχει κάνει την προσπάθεια της οργάνωσης, έχει επενδύσει χρόνο, συναίσθημα και χρήμα, απογοητεύεται και πικραίνεται από όσους του λένε ότι δεν θα ανταποκριθούν στην πρόσκλησή του. Όταν όμως πράγματι δεν μπορούμε να παραβρεθούμε, είτε επειδή η εκδήλωση συμπίπτει με κάτι άλλο για το οποίο έχουμε ήδη δεσμευτεί και δεν μπορούμε να αλλάξουμε, είτε επειδή προκύπτει τελευταία στιγμή ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα –κατά προτίμηση, συνοδευόμενο από μία φωτογραφία μέσα από το νοσοκομείο–, δεν υπάρχει χώρος για να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, το «όχι» είναι σκόπιμο να συνοδεύεται από τη λύπη και την απογοήτευσή μας, από μία καλή και πραγματική δικαιολογία και –αν αυτό είναι δυνατόν– από μία εναλλακτική πρόσκληση-πρόταση. Αν για παράδειγμα δεν μπορούμε να είμαστε στο πάρτι γενεθλίων κάποιου φίλου επειδή θα λείπουμε σε επαγγελματικό ταξίδι, μπορούμε να του προτείνουμε να βγούμε για φαγητό όταν θα επιστρέψουμε στην πόλη.
Τα «όχι» που δεν μπορούμε να πούμε
Υπάρχουν κάποιες περιστάσεις στις οποίες δεν μπορούμε –ή δεν πρέπει– να αρνηθούμε. Ακόμα κι αν η δικαιολογία μας είναι πολύ ισχυρή. Έτσι, είναι σκόπιμο να μην πούμε όχι:
Στο να παραστούμε στον γάμο οποιουδήποτε μέλους της οικογένειάς μας ή φίλου, ακόμα κι αν είναι ο τρίτος τους γάμος. Ναι, μπορεί να δείξει κατανόηση αν συντρέχει σοβαρός λόγος για να μην πάμε, αλλά πρέπει να είναι πραγματικά σοβαρός.
Σε κηδείες.
Σε οποιοδήποτε πάρτι έχει κανονιστεί μήνες πριν, εκτός αν έχουμε μια αδιάσειστη δικαιολογία όταν γίνεται η πρόσκληση, π.χ. ότι έχουμε κανονίσει να πάμε ταξίδι στην Καραϊβική.
Στο να βγάλουμε λόγο στο πάρτι των γενεθλίων ή στον γάμο φίλου μας.
Σε μια συναισθηματικά απεγνωσμένη κλήση βοήθειας. Π.χ. Έλα για φαγητό, αυτοπροσκλήθηκαν τα πεθερικά μου και δεν μπορώ μόνη μου.
Σε ένα πρόβλημα υγείας. Όταν ένας δικός μας άνθρωπος ζητάει τη βοήθειά μας επειδή αντιμετωπίζει ένα θέμα με την υγεία του, είχε ένα ατύχημα κλπ, θα πρέπει πάση θυσία να ανταποκριθούμε.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο ourlife.gr
