Του Ανέστη Μωυσιάδη
Κιτρινόμαυροι ορίζοντες
απλώνονται μπροστά μας.
Ένδειξη αδιεξόδου;
Από το βάθος ιαχές διαμαρτυρίας
διασχίζουν τον αέρα.
Απολυμένοι και άνεργοι διαδηλώνουν.
Στο κάδρο του Μέλλοντός μας
Ψηλαφώνται σκιές θανάτου:
Οι λιγοστές παιδικές φωνές,
η φυγή των νέων, η γηρασμένη Κοινωνία.
Βία μεταμορφωμένη καραδοκεί παντού.
Επιτίθεται στο Παρόν
και σημαδεύει επίμονα το Μέλλον.
Ηθικές αξίες καθημερινά
συρρικνώνονται και καταπατώνται.
Και εμείς ανυποψίαστοι,
υποταγμένοι στην πανάρχαια Διχόνοια,
συνεχίζουμε ατάραχοι
το δρόμο της Αυτοκαταστροφής,
υπονομεύοντας την Ύπαρξή μας,
το Μέλλον μας, την ίδια μας την Πατρίδα.
