Πώς είναι να ζεις στα 5.100 μ. υψόμετρο στις Άνδεις;
Στις Άνδεις του Περού και σε υψόμετρο 5.100 μέτρων είναι χτισμένη η υψηλότερη πόλη στον κόσμο, η...
La Rinconada. Και σίγουρα, θα αναρωτιέστε κι εσείς πώς είναι να ζει κανείς στην κορυφή του κόσμου. Κι, όμως, αν και η πόλη των 50 χιλιάδων κατοίκων είναι τόσο… κοντά στον Θεό και σχεδόν αγγίζει τον ουρανό, στην πραγματικότητα ζει μια επίγεια κόλαση!
Οι κάτοικοί της ζουν κάτω από τραγικές συνθήκες, χωρίς τις στοιχειώδεις ανέσεις κι εννοείται μακριά από τον πολιτισμό. Τα καλοκαίρια στη La Rinconada βρέχει και οι χειμώνες είναι ξηροί. Οι μέρες είναι κρύες και οι νύχτες παγωμένες, με μέση ετήσια θερμοκρασία μόλις 1,2 βαθμούς Κελσίου, ακόμα και το καλοκαίρι. Ίσως οι χαμηλές θερμοκρασίες να είναι και ο λόγος που μολυσματικές ασθένειες δεν έχουν αποδεκατίσει τους κατοίκους της πόλης που ζουν εκεί ψηλά στις Άνδεις σαν τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Οι κάτοικοί της ζουν κάτω από τραγικές συνθήκες, χωρίς τις στοιχειώδεις ανέσεις κι εννοείται μακριά από τον πολιτισμό. Τα καλοκαίρια στη La Rinconada βρέχει και οι χειμώνες είναι ξηροί. Οι μέρες είναι κρύες και οι νύχτες παγωμένες, με μέση ετήσια θερμοκρασία μόλις 1,2 βαθμούς Κελσίου, ακόμα και το καλοκαίρι. Ίσως οι χαμηλές θερμοκρασίες να είναι και ο λόγος που μολυσματικές ασθένειες δεν έχουν αποδεκατίσει τους κατοίκους της πόλης που ζουν εκεί ψηλά στις Άνδεις σαν τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Γιατί βλέπετε, η La Rinconada δεν έχει τρεχούμενο νερό, ηλεκτρισμό, αποχέτευση, δεν έχει ούτε καν δρόμους. Στα χαντάκια τρέχουν τα ανθρώπινα λύματα, ενώ παντού υπάρχουν βουνά από σκουπίδια. Τα σπίτια που μένουν οι κάτοικοι είναι μονταρισμένα από φύλλα αλουμινίου, καθώς είναι ένα ελαφρύ υλικό που μπορεί να μεταφερθεί πιο εύκολα τόσο ψηλά. Εννοείται πως τα πρόχειρα σπίτια δεν έχουν καμία μόνωση, με το κρύο να είναι ανυπόφορο τις παγωμένες νύχτες.
Η La Rinconada είναι μία σχετικά νέα πόλη, η οποία δημιουργήθηκε από φτωχούς και απελπισμένους Περουβιανούς, οι οποίοι ανέβηκαν στην κορυφή του κόσμου, όχι για να την κατακτήσουν, αλλά για να μπορέσουν απλά να επιβιώσουν, θέτοντας όμως, πάντα σε κίνδυνο τη ζωή τους.
Οι άνδρες εργάζονται στα ορυχεία χρυσού, ενώ οι γυναίκες σκουπίζουν τους βράχους που πετιούνται από τα ορυχείο αναζητώντας κόκκους χρυσού ή κερδίζουν χρήματα από την πορνεία.
Οι ανθρακωρύχοι βγάζουν τον χρυσό με το χέρι, χρησιμοποιώντας υδράργυρο. Το έδαφος, ο αέρας, το νερό, ακόμα και το χιόνι εδώ είναι μολυσμένα. Λέγεται ότι περίπου το 25% των κατοίκων πάσχει από υποξία – μια κατάσταση κατά την οποία ολόκληρο το σώμα ή μέρος του στερείται επαρκούς οξυγόνωσης.
Και είναι απορίας άξιο, πώς καταφέρνουν και επιβιώνουν. Τέλος, στην πόλη υπάρχει τεράστια εγκληματικότητα, με την κατάσταση στην υψηλότερη πόλη του κόσμου, να μοιάζει ξεχασμένη από τον… Θεό!
