Τρίτη 18 Ιουνίου 2024

Ονείρου εραστές


Ο Ιάκωβος Παπαδόπουλος με το μυθιστόρημα«ονείρου εραστές» φτιάχνει μια συναρπαστική αφήγηση για τον εαυτό και τον κόσμο διά μέσω του έρωτα, δια μέσου δηλαδή της ζωής. Οι...  

 
αφηγηματικές συνδέσεις της ιστορίας του κινούνται στον άξονα της ελευθερίας και του έρωτα. Δύο λέξεις εξάλλου που εμπεριέχονται η μία στην άλλη καθόσον η ίδια η λέξη «ελευθερία» σύμφωνα με το «Ετυμολογικόν Μέγα» μας λέει ότι προέρχεται από το «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πας όπου αγαπάς...

Ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας νέων στην μετεμφυλιακή Ελλάδα και από τις πρώτες κιόλας σελίδες αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης πως στον πυρήνα των γεγονότων της ζωής αυτών των ανθρώπων βρίσκεται ο έρωτας και η αγάπη για τη ζωή.

Ο έρωτας ως συναίσθημα και λαχτάρα για τη ζωή νοηματοδοτεί την ύπαρξη και τη βοηθά να εξελίσσεται διαρκώς.

Ο συγγραφέας διαπλέκει με μαεστρία τις ψυχικές διαδρομές των ηρώων με τις κοινωνικοπολιτικές συνιστώσες του βίου τους. Η αυτοσυνειδησία στα δύσκολα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας δοκιμάζεται και χειμάζεται από πολλούς παράγοντες κι όλη η δεκαετία του 1950 βρίσκει πληγωμένη την Ελλάδα και τους νέους της. Το τραύμα ωστόσο γίνεται το νόημα και η κινητήριος δύναμη που τους τροφοδοτεί με πάθος και λαχτάρα για τη ζωή.

Το τραύμα γίνεται η δύναμη οι άνθρωποι να ερωτευτούν, να ονειρευτούν, να παλέψουν.

Τα χρόνια του διχασμού και της μισαλλοδοξίας τραυματίζουν τη ράχη και τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας και παρά την εξωτερική «βοήθεια» η κοινωνία παραμένει κατακερματισμένη και ανήμπορη να θεραπεύσει τις πληγές της. Η άναρχη προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης καταλήγει στην αστυφιλία και στην μετανάστευση.

Στο δυσμενές αυτό κοινωνικό πλαίσιο η οικογένεια, η φιλία και ο έρωτας συνιστούν σημαντικούς πυλώνες που τροφοδοτούν την γενικότερη έλλειψη προοπτικής, αλλά και στηρίζουν το πάθος των νέων να εργαστούν, να ζήσουν, να προκόψουν, να ερωτευτούν.

Ο συγγραφέας μας μεταφέρει σε μια εποχή που οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες συνθέσανε το σκηνικό μέσα στο οποίο γαλουχήθηκε εκείνη η γενιά, η δική του γενιά. Και μας υπενθυμίζει πως ακόμη και σε συνθήκες επιβίωσης ο πόθος για εξέλιξη μπορεί να ηλεκτροδοτήσει την ψυχή των ανθρώπων που λαχταρούν να υπερβούν τα ατομικά και τα συλλογικά εμπόδια και να βαδίσουν προς την ευημερία.

Δρ. Γιώργος Γιαννούσης
Ψυχοθεραπευτής-Οικογενειακός θεραπευτής