Νέα έρευνα αποκαλύπτει πως η απάντηση στο ερώτημα αυτό βρίσκεται στο DNA τους
Ξέρουμε ότι τα αγκάθια στα τριαντάφυλλα, είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που απομακρύνει τα ζώα που θέλουν να τα μασήσουν. Το ερώτημα όμως, δηλαδή...
το πως τα τριαντάφυλλα απέκτησαν τα αγκάθια τους, παραμένει.
Νέα έρευνα αποκαλύπτει πως η απάντηση στο ερώτημα αυτό βρίσκεται στο DNA τους, το οποίο «μαρτυρά» την προέλευσή τους σε μια αρχαία οικογένεια γονιδίων που είναι υπεύθυνη για τα αγκάθια σε όλες αυτές τις παραλλαγές τους, σύμφωνα με το CNNi.
Τα ευρήματα της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, δίνουν την ευκαιρία στους επιστήμονες να δημιουργήσουν νέα είδη τριαντάφυλλων χωρίς αγκάθια.
Την ίδια στιγμή παρέχουν μια εικόνα για την εξελικτική ιστορία ενός εξαιρετικά διαφορετικού γένους φυτών.
Τα αγκάθια αναπτύσσονται με τον ίδιο τρόπο που μεγαλώνουν οι τρίχες.
Σε αντίθεση με τις αναφορές της ποπ κουλτούρας, τα τριαντάφυλλα δεν έχουν αγκάθια, τα οποία είναι οι αιχμηρές ξυλώδεις αιχμές ορισμένων θάμνων και δέντρων, όπως οι μελιτζάνες και τα εσπεριδοειδή.
Απεναντίας, τα λουλούδια έχουν αγκάθια που σχηματίζονται από το δέρμα του φυτού, παρόμοια με τον τρόπο που αναπτύσσονται οι τρίχες.
Τα αγκάθια υπάρχουν εδώ και τουλάχιστον 400 εκατομμύρια χρόνια, από τότε που εμφανίστηκαν οι φτέρες, με κάποιες από αυτές να φέρουν αγκάθια στους μίσχους τους.
Από τότε το γνώρισμα έχει εμφανιστεί -και εξαφανιστεί- σε διαφορετικά σημεία του εξελικτικού χρόνου, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Zachary Lippman, βιολόγος φυτών και καθηγητής γενετικής στο Εργαστήριο Cold Spring Harbor στο Long Island της Νέας Υόρκης.
Νέα έρευνα αποκαλύπτει πως η απάντηση στο ερώτημα αυτό βρίσκεται στο DNA τους, το οποίο «μαρτυρά» την προέλευσή τους σε μια αρχαία οικογένεια γονιδίων που είναι υπεύθυνη για τα αγκάθια σε όλες αυτές τις παραλλαγές τους, σύμφωνα με το CNNi.
Τα ευρήματα της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, δίνουν την ευκαιρία στους επιστήμονες να δημιουργήσουν νέα είδη τριαντάφυλλων χωρίς αγκάθια.
Την ίδια στιγμή παρέχουν μια εικόνα για την εξελικτική ιστορία ενός εξαιρετικά διαφορετικού γένους φυτών.
Τα αγκάθια αναπτύσσονται με τον ίδιο τρόπο που μεγαλώνουν οι τρίχες.
Σε αντίθεση με τις αναφορές της ποπ κουλτούρας, τα τριαντάφυλλα δεν έχουν αγκάθια, τα οποία είναι οι αιχμηρές ξυλώδεις αιχμές ορισμένων θάμνων και δέντρων, όπως οι μελιτζάνες και τα εσπεριδοειδή.
Απεναντίας, τα λουλούδια έχουν αγκάθια που σχηματίζονται από το δέρμα του φυτού, παρόμοια με τον τρόπο που αναπτύσσονται οι τρίχες.
Τα αγκάθια υπάρχουν εδώ και τουλάχιστον 400 εκατομμύρια χρόνια, από τότε που εμφανίστηκαν οι φτέρες, με κάποιες από αυτές να φέρουν αγκάθια στους μίσχους τους.
Από τότε το γνώρισμα έχει εμφανιστεί -και εξαφανιστεί- σε διαφορετικά σημεία του εξελικτικού χρόνου, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Zachary Lippman, βιολόγος φυτών και καθηγητής γενετικής στο Εργαστήριο Cold Spring Harbor στο Long Island της Νέας Υόρκης.
Τα αγκάθια αποτελούν μια εξελιγμένη άμυνα κατά των φυτοφάγων ζώων και μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και στη συγκράτηση νερού, σύμφωνα με τη μελέτη.
Το γονίδιο στο οποίο οφείλεται η ανάπτυξη αγκαθιών
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης μια αρχαία οικογένεια γονιδίων, γνωστή ως Lonely Guy ή LOG, λειτούργησε ως φύλακας για το χαρακτηριστικό αυτό, ενεργοποιώντας και απενεργοποιώντας το σε διαφορετικά είδη σε βάθος εκατομμυρίων χρόνων.
Αφαιρώντας τα αγκάθια από διάφορα είδη, συμπεριλαμβανομένων των τριαντάφυλλων και των μελιτζανών, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι ένα γονίδιο LOG ήταν υπεύθυνο για τα αγκάθια σε περίπου 20 τύπους φυτών που μελετήθηκαν.
Τα γονίδια που σχετίζονται με το LOG βρίσκονται σε όλα τα φυτά, ακόμη και από τα βρύα.
Τα γονίδια αυτά είναι υπεύθυνα για την ενεργοποίηση μιας ορμόνης γνωστής ως κυτοκινίνης που είναι σημαντική για τις βασικές λειτουργίες ενός φυτού σε κυτταρικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της κυτταρικής διαίρεσης και επέκτασης, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει την ανάπτυξη του φυτού.
Η ανακάλυψη αυτή οπλίζει τους επιστήμονες που εξετάζουν την έκταση προστασίας που προσφέρουν τα αγκάθια έναντι των φυτοφάγων ζώων με ένα ακόμη πολύτιμο εργαλείο.
Αυτό το επίπεδο άμυνας ήταν προηγουμένως δύσκολο να αξιολογηθεί, καθώς η αφαίρεση των αγκαθιών από τα φυτά – για να ελεγχθεί αν είναι πιο ευάλωτα χωρίς αυτά – βλάπτει τον ιστό και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των τριαντάφυλλων, δήλωσε ο επίκουρος καθηγητής βιολογικών επιστημών στο το Πανεπιστήμιο της Νότρ Νταμ, Τάιλερ Κόβερντεϊλ.
Αξίζει να σημειωθεί πως, για γεωργικούς σκοπούς, η αφαίρεση των αγκαθιών θα μπορούσε να διευκολύνει τη συγκομιδή και να ανοίξει το δρόμο για τη μεταφορά λιγότερο γνωστών προϊόντων στα παντοπωλεία.
Το γονίδιο στο οποίο οφείλεται η ανάπτυξη αγκαθιών
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης μια αρχαία οικογένεια γονιδίων, γνωστή ως Lonely Guy ή LOG, λειτούργησε ως φύλακας για το χαρακτηριστικό αυτό, ενεργοποιώντας και απενεργοποιώντας το σε διαφορετικά είδη σε βάθος εκατομμυρίων χρόνων.
Αφαιρώντας τα αγκάθια από διάφορα είδη, συμπεριλαμβανομένων των τριαντάφυλλων και των μελιτζανών, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι ένα γονίδιο LOG ήταν υπεύθυνο για τα αγκάθια σε περίπου 20 τύπους φυτών που μελετήθηκαν.
Τα γονίδια που σχετίζονται με το LOG βρίσκονται σε όλα τα φυτά, ακόμη και από τα βρύα.
Τα γονίδια αυτά είναι υπεύθυνα για την ενεργοποίηση μιας ορμόνης γνωστής ως κυτοκινίνης που είναι σημαντική για τις βασικές λειτουργίες ενός φυτού σε κυτταρικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της κυτταρικής διαίρεσης και επέκτασης, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει την ανάπτυξη του φυτού.
Η ανακάλυψη αυτή οπλίζει τους επιστήμονες που εξετάζουν την έκταση προστασίας που προσφέρουν τα αγκάθια έναντι των φυτοφάγων ζώων με ένα ακόμη πολύτιμο εργαλείο.
Αυτό το επίπεδο άμυνας ήταν προηγουμένως δύσκολο να αξιολογηθεί, καθώς η αφαίρεση των αγκαθιών από τα φυτά – για να ελεγχθεί αν είναι πιο ευάλωτα χωρίς αυτά – βλάπτει τον ιστό και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των τριαντάφυλλων, δήλωσε ο επίκουρος καθηγητής βιολογικών επιστημών στο το Πανεπιστήμιο της Νότρ Νταμ, Τάιλερ Κόβερντεϊλ.
Αξίζει να σημειωθεί πως, για γεωργικούς σκοπούς, η αφαίρεση των αγκαθιών θα μπορούσε να διευκολύνει τη συγκομιδή και να ανοίξει το δρόμο για τη μεταφορά λιγότερο γνωστών προϊόντων στα παντοπωλεία.
