Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας έχουμε φαινόμενα υπερ-τουρισμού, άλλες όμως φαίνεται πως δεν αποτελούν πια ελκυστικό προορισμό παρά την αύξηση των τουριστών στη χώρα μας. Έτσι...
ενώ η τουριστική μηχανή μας δουλεύει στο φουλ, μόνο ορισμένοι από τους βασικούς τουριστικούς προορισμούς είναι μέχρι στιγμής, φέτος, ευχαριστημένοι από τις κρατήσεις που έχουν.
Η Κρήτη, η Ρόδος, η Κως, η Κέρκυρα και η Αθήνα είναι οι πιο hot προορισμοί. Όμως οι Κυκλάδες μέχρι και τον Ιούλιο δεν έχουν δουλέψει όπως άλλες χρονιές. Πολλοί ιδιοκτήτες καταλυμάτων κάνουν προσφορές και εκπτώσεις στις τιμές τους, προκείμενου να προσελκύσουν πελάτες. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, δυναμικοί τουριστικοί προορισμοί, όπως η Μύκονος, καθημερινά κάνουν σε μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία της Αθήνας και του εξωτερικού προσφορές για καταλύματα με πολύ χαμηλότερες τιμές από αυτές που πρόσφεραν τα προηγούμενα χρόνια ή στο ξεκίνημα του 2024.
Για παράδειγμα, στην αρχή της σεζόν στη Μύκονο, την Πάρο και στη Νάξο οι τιμές σε καταλύματα υψηλής κλάσης ξεπερνούσαν πέρσι τα 200, 300 και 400 ευρώ τη βραδιά. Και φέτος, μπροστά στον άδειο Ιούλιο, οι τιμές πέφτουν κατακόρυφα, προκείμενου να προλάβουν να δουλέψουν τον Αύγουστο.
Η εξήγηση του φαινομένου
Η εξήγηση γι’ αυτό το φετινό φαινόμενο δεν θέλει μεγάλη φιλοσοφία και πολύ ψάξιμο, για να καταλάβει κανείς τι γίνεται. Οφείλεται σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στην ακρίβεια των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και στην αλόγιστη αύξηση των τιμών των καταλυμάτων. Μία αύξηση που ξεκίνησε τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίστηκε και φέτος.
Οι Κυκλάδες, κατεξοχήν προορισμός της ελληνικής οικογένειας, πληρώνουν φέτος, το τίμημα της ακρίβειας, για την οποία σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται οι ίδιοι οι επιχειρηματίες των νησιών αυτών, κάτι που παραδέχονται και οι ίδιοι. Ο Έλληνας τουρίστας τρόμαξε από τις τιμές, και το κυριότερο είναι πως δεν έχει χρήματα για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των προορισμών.
Ακριβά τα ακτοπλοϊκά
Όταν μόνο για τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια μίας οικογενείας με αυτοκίνητο απαιτείται ένα μισθός, αμέσως-αμέσως ο προορισμός αυτός γίνεται αποτρεπτικός. Και όποιοι τουρίστες ανταποκριθούν στην ακρίβεια των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις τιμές των καταλυμάτων, που στην καλύτερη των περιπτώσεων κυμαίνονται μεταξύ 120 και 150 ευρώ.
Έτσι, στον έναν μισθό που χρειάζονται για τα ακτοπλοϊκά, προστίθεται αυτομάτως και ένας δεύτερος μισθός που χρειάζεται κάποιος για να πληρώσει τη διαμονή του για μία εβδομάδα έως 10 ήμερες, αν είναι τυχερός και βρει σχετικά φθηνές τιμές.
Στα νησιά των Κυκλάδων το συζητούν ήδη πολύ έντονα, πως η μειωμένη κίνηση οφείλεται στην πολύ μεγάλη αύξηση των τιμών, που δεν έχουν καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει πως όλα ανεβαίνουν, άλλα οι ίδιοι οι επιχειρηματίες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν γιατί αυξάνουν τις τιμές τους. Με απλά λόγια, αυτό που γίνεται εδώ και κάποια χρόνια τώρα, είναι μία καθαρή κερδοσκοπία από τους ιδιοκτήτες καταλυμάτων, οι οποίοι παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες, αλλά ανεβάζουν κάθε χρόνο τις τιμές. Και δεν μιλάμε για τους ανθρώπους της Εστίασης, γιατί αυτοί επικαλούνται την ακρίβεια στα προϊόντα και τις πρώτες ύλες, και έχουν ένα δίκιο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Έτσι λοιπόν, φαίνεται πως σιγά σιγά, χρόνο με το χρόνο, ο Έλληνας δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να κάνει καλοκαιρινές διακοπές σε ένα δημοφιλή προορισμό, και τώρα αυτό το φαινόμενο επεκτείνεται και σε προορισμούς λιγότερο δημοφιλείς, που φιλοξενούσαν διαχρονικά την ελληνική οικογένεια. Το πρόβλημα άρχισε από τις Κυκλάδες, και όλοι αναμένουν τα αποτελέσματα του Αυγούστου για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα. Αν και τον κατ’ εξοχήν μήνα των διακοπών, τον Αύγουστο, συνεχιστούν τα φαινόμενα του Ιουλίου, τότε το πρόβλημα θα αρχίσει να παίρνει σοβαρές διαστάσεις.
Η κυβέρνηση παρακολουθεί το πρόβλημα, αλλά, προς το παρόν, φαίνεται ότι για τις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ένα περισσότερο για τις τιμές των καταλυμάτων. Δεν συζητούμε, βέβαια, για τα προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού και «Τουρισμός για όλους», γιατί αυτά απευθύνονται στις κατηγορίες εκείνες των ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα.
Για ακόμη μία φορά, τους οικογενειάρχες που καταφέρνουν να έχουν εισόδημα, το οποίο τους επιτρέπει να ζουν αξιοπρεπώς, δεν τους πιάνουν τα όρια των κρατικών επιδοτήσεων για διακοπές. Μόνο που αυτοί θέλουν τρεις μισθούς για να κάνουν με αξιοπρέπεια ολιγοήμερες διακοπές, ακόμη και σε νησιά που δεν χαρακτηρίζονται κορυφαίοι τουριστικοί προορισμοί.
Η Κρήτη, η Ρόδος, η Κως, η Κέρκυρα και η Αθήνα είναι οι πιο hot προορισμοί. Όμως οι Κυκλάδες μέχρι και τον Ιούλιο δεν έχουν δουλέψει όπως άλλες χρονιές. Πολλοί ιδιοκτήτες καταλυμάτων κάνουν προσφορές και εκπτώσεις στις τιμές τους, προκείμενου να προσελκύσουν πελάτες. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, δυναμικοί τουριστικοί προορισμοί, όπως η Μύκονος, καθημερινά κάνουν σε μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία της Αθήνας και του εξωτερικού προσφορές για καταλύματα με πολύ χαμηλότερες τιμές από αυτές που πρόσφεραν τα προηγούμενα χρόνια ή στο ξεκίνημα του 2024.
Για παράδειγμα, στην αρχή της σεζόν στη Μύκονο, την Πάρο και στη Νάξο οι τιμές σε καταλύματα υψηλής κλάσης ξεπερνούσαν πέρσι τα 200, 300 και 400 ευρώ τη βραδιά. Και φέτος, μπροστά στον άδειο Ιούλιο, οι τιμές πέφτουν κατακόρυφα, προκείμενου να προλάβουν να δουλέψουν τον Αύγουστο.
Η εξήγηση του φαινομένου
Η εξήγηση γι’ αυτό το φετινό φαινόμενο δεν θέλει μεγάλη φιλοσοφία και πολύ ψάξιμο, για να καταλάβει κανείς τι γίνεται. Οφείλεται σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στην ακρίβεια των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και στην αλόγιστη αύξηση των τιμών των καταλυμάτων. Μία αύξηση που ξεκίνησε τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίστηκε και φέτος.
Οι Κυκλάδες, κατεξοχήν προορισμός της ελληνικής οικογένειας, πληρώνουν φέτος, το τίμημα της ακρίβειας, για την οποία σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται οι ίδιοι οι επιχειρηματίες των νησιών αυτών, κάτι που παραδέχονται και οι ίδιοι. Ο Έλληνας τουρίστας τρόμαξε από τις τιμές, και το κυριότερο είναι πως δεν έχει χρήματα για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των προορισμών.
Ακριβά τα ακτοπλοϊκά
Όταν μόνο για τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια μίας οικογενείας με αυτοκίνητο απαιτείται ένα μισθός, αμέσως-αμέσως ο προορισμός αυτός γίνεται αποτρεπτικός. Και όποιοι τουρίστες ανταποκριθούν στην ακρίβεια των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις τιμές των καταλυμάτων, που στην καλύτερη των περιπτώσεων κυμαίνονται μεταξύ 120 και 150 ευρώ.
Έτσι, στον έναν μισθό που χρειάζονται για τα ακτοπλοϊκά, προστίθεται αυτομάτως και ένας δεύτερος μισθός που χρειάζεται κάποιος για να πληρώσει τη διαμονή του για μία εβδομάδα έως 10 ήμερες, αν είναι τυχερός και βρει σχετικά φθηνές τιμές.
Στα νησιά των Κυκλάδων το συζητούν ήδη πολύ έντονα, πως η μειωμένη κίνηση οφείλεται στην πολύ μεγάλη αύξηση των τιμών, που δεν έχουν καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει πως όλα ανεβαίνουν, άλλα οι ίδιοι οι επιχειρηματίες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν γιατί αυξάνουν τις τιμές τους. Με απλά λόγια, αυτό που γίνεται εδώ και κάποια χρόνια τώρα, είναι μία καθαρή κερδοσκοπία από τους ιδιοκτήτες καταλυμάτων, οι οποίοι παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες, αλλά ανεβάζουν κάθε χρόνο τις τιμές. Και δεν μιλάμε για τους ανθρώπους της Εστίασης, γιατί αυτοί επικαλούνται την ακρίβεια στα προϊόντα και τις πρώτες ύλες, και έχουν ένα δίκιο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Έτσι λοιπόν, φαίνεται πως σιγά σιγά, χρόνο με το χρόνο, ο Έλληνας δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να κάνει καλοκαιρινές διακοπές σε ένα δημοφιλή προορισμό, και τώρα αυτό το φαινόμενο επεκτείνεται και σε προορισμούς λιγότερο δημοφιλείς, που φιλοξενούσαν διαχρονικά την ελληνική οικογένεια. Το πρόβλημα άρχισε από τις Κυκλάδες, και όλοι αναμένουν τα αποτελέσματα του Αυγούστου για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα. Αν και τον κατ’ εξοχήν μήνα των διακοπών, τον Αύγουστο, συνεχιστούν τα φαινόμενα του Ιουλίου, τότε το πρόβλημα θα αρχίσει να παίρνει σοβαρές διαστάσεις.
Η κυβέρνηση παρακολουθεί το πρόβλημα, αλλά, προς το παρόν, φαίνεται ότι για τις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ένα περισσότερο για τις τιμές των καταλυμάτων. Δεν συζητούμε, βέβαια, για τα προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού και «Τουρισμός για όλους», γιατί αυτά απευθύνονται στις κατηγορίες εκείνες των ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα.
Για ακόμη μία φορά, τους οικογενειάρχες που καταφέρνουν να έχουν εισόδημα, το οποίο τους επιτρέπει να ζουν αξιοπρεπώς, δεν τους πιάνουν τα όρια των κρατικών επιδοτήσεων για διακοπές. Μόνο που αυτοί θέλουν τρεις μισθούς για να κάνουν με αξιοπρέπεια ολιγοήμερες διακοπές, ακόμη και σε νησιά που δεν χαρακτηρίζονται κορυφαίοι τουριστικοί προορισμοί.
Πηγή: vradini.gr
