Σύμφωνα, λοιπόν, με...
Η συνέχεια της ιστορίας θέλει τον υπάλληλο Δημήτριο Βακόνδιο, σε ένα διάλειμμα της Έκθεσης, να αναζητεί να πιει μια κούπα με στιγμιαίο καφέ τύπου νες – κάτι που συνήθιζε. Δεν έβρισκε όμως ζεστό νερό. Σύμφωνα με όσα λέγονται, σκέφτηκε να χτυπήσει τον καφέ μαζί με κρύο νερό στο σέικερ. Και ό,τι βγει. Κάπως έτσι κυκλοφορεί πως ανακαλύφθηκε ο φραπέ.
Ανακαλύφθηκε στην Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης ο φραπέ;
Διαφημιστική καταχώρηση του Ιουλίου του 1957, δύο μήνες πριν την ΔΕΘ εκείνης της χονιάς
«Μου λέρωσε το κοστούμι, αλλά έτσι γεννήθηκε ο φραπές! Από την αρχή ο κόσμος τον είδε σαν αναψυκτικό. Λέγανε πως η μπίρα είναι μισό ποτήρι αφρός και κοστίζει 8 δραχμές. Αυτός ο καφές είναι επίσης μισός αφρός, αλλά κοστίζει 7 δραχμές», είχε δηλώσει πριν από χρόνια ο ίδιος ο Βακόνδιος σε συνέντευξή του.
Σήμερα θα εξετάσουμε αν ανακαλύφθηκε εκείνη τη στιγμή, στην Έκθεση του ’57, ο φραπέ. Και όχι αν λερώθηκε ο Βακόνδιος που δεν έχουμε καμία πρόθεση να αμφισβητήσουμε. Είναι πραγματικότητα ή ένας αστικός μύθος που λέγεται και μεταφέρεται στο χρόνο;
Η απάντηση είναι εύκολη και δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Για παράδειγμα, στις εφημερίδες του Ιουλίου 1957, δύο μήνες πριν τα εγκαίνια της τότε ΔΕΘ, είχε καταχωρηθεί διαφήμιση της γνωστής πολυεθνικής εταιρείας τροφίμων για τον φραπέ. «Όταν κάνει πολύ ζέστη… Nescafe φραππέ. Σας ζωογονεί και κόψει τη δίψα!». Αυτό ανέφερε η ρεκλάμα – όπως έλεγαν και οι παλιοί. Και αυτό είναι ένα από τα αρκετά παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν.
Ένα ακόμη είναι η μαρτυρία του αείμνηστου δημοσιογράφου Μιχάλη Κατσιγέρα. Καφέ φραπέ σέρβιρε τουλάχιστον από το 1948 το ζαχαροπλαστείο «Πέτρογραδ» επί της οδού Σταδίου 29 (έκλεισε το 1969) που ανήκε στον Ρώσο μουσικοσυνθέτη Νίκυ Γιάκοβλεφ. Αυτό είχε πει.
Ακόμη και στον ελληνικό κινηματογράφο υπάρχει αναφορά, πριν την υποτιθέμενη ανακάλψη του 1957. Στην ταινία «Προπαντός ψυχραιμία» του 1951 με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Μίμη Φωτόπουλο, οι δύο ήρωες δουλεύουν στο μπαρ του τότε ζαχαροπλαστείου «Παυλίδου» στην πλατεία Αμερικής και κάποια στιγμή ο Ηλιόπουλος στο 18ο λεπτό της ταινίας, λέει στον φίλο του: «Την παραμικρή στραβοτιμονιά να κάνουμε, θα μας κάνουμε καφέ φραπέ». Ατάκα που ακούστηκε 6 χρόνια πριν το 1957.