Πρώην πρόεδρος του «Αλεξάνδρειου» ΤΕΙ Θεσσαλονίκης (νυν Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος), καταδικάστηκε από το δευτεροβάθμιο Εφετείο Κακουργημάτων...
Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης 4,5 ετών για απλή συνέργεια σε υπηρεσιακή απιστία.
Η πράξη αφορούσε το διάστημα 2013-17 και συνδεόταν με καταγγελίες επί των ημερών της διοίκησής του για αδικαιολόγητες και μακροχρόνιες απουσίες δύο υπαλλήλων του Ιδρύματος, της συζύγου και της αδελφής του, που εισέπρατταν όμως κανονικά τις αποδοχές τους.
Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν και οι δύο παραπάνω γυναίκες, όπως επίσης πρώην Γενικός Γραμματέας του ίδιου ιδρύματος, οι δύο πρώτες σε φυλάκιση 4 ετών για ηθική αυτουργία σε υπηρεσιακή απιστία και ο τρίτος σε φυλάκιση 5 ετών και 3 μηνών ως φυσικός αυτουργός στην πράξη αυτή. Για όλους το δικαστήριο αποφάσισε οι ποινές να είναι εξαγοράσιμες, μετατρέποντας αυτές προς 5 ευρώ ανά ημέρα.
Πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε ποινές κάθειρξης, ανάλογα με την περίπτωση από 5 έως 6 έτη και επιπλέον 4 μήνες, αλλά είχαν αφεθεί ελεύθεροι ενόψει της δίκης στο Εφετείο. Στη μείωση των ποινών συνέβαλε η χορήγηση και δεύτερου ελαφρυντικού (επιπρόσθετα η μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά, εκτός από τον πρότερο σύννομο βίο) και, κατά περίπτωση, η μετατροπή της κατηγορίας (από άμεση σε απλή συνέργεια για τον κατηγορούμενο πρόεδρο) αλλά και η εφαρμογή διάταξης περί διαχειριστών ή εκκαθαριστών, ιδιότητα την οποία δεν είχαν οι δύο κατηγορούμενες γυναίκες.
Η υπόθεση οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη ύστερα από έρευνα επιθεωρητών την οποία προκάλεσαν καταγγελίες για αυθαιρεσίες στη διαδικασία πιστοποίησης της παρουσίας των δύο συγγενικών προσώπων του πρώην πρόεδρου στην εργασία τους. Προέκυψε, κατά την πορισματική έκθεση, ότι συνάδελφοί τους χτυπούσαν για λογαριασμό τους τις κάρτες εργασίας ενώ αυτές απουσίαζαν από τη δουλειά, με το ύψος της ζημιάς για το Ίδρυμα να υπερβαίνει σωρευτικά, κατά το επίδικο διάστημα, τις 300.000 ευρώ.
Στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις πράξεις, χαρακτηρίζοντας εκδικητικές τις καταγγελίες, ενώ υπεραμύνθηκαν του έργου τους στο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Η πράξη αφορούσε το διάστημα 2013-17 και συνδεόταν με καταγγελίες επί των ημερών της διοίκησής του για αδικαιολόγητες και μακροχρόνιες απουσίες δύο υπαλλήλων του Ιδρύματος, της συζύγου και της αδελφής του, που εισέπρατταν όμως κανονικά τις αποδοχές τους.
Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν και οι δύο παραπάνω γυναίκες, όπως επίσης πρώην Γενικός Γραμματέας του ίδιου ιδρύματος, οι δύο πρώτες σε φυλάκιση 4 ετών για ηθική αυτουργία σε υπηρεσιακή απιστία και ο τρίτος σε φυλάκιση 5 ετών και 3 μηνών ως φυσικός αυτουργός στην πράξη αυτή. Για όλους το δικαστήριο αποφάσισε οι ποινές να είναι εξαγοράσιμες, μετατρέποντας αυτές προς 5 ευρώ ανά ημέρα.
Πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε ποινές κάθειρξης, ανάλογα με την περίπτωση από 5 έως 6 έτη και επιπλέον 4 μήνες, αλλά είχαν αφεθεί ελεύθεροι ενόψει της δίκης στο Εφετείο. Στη μείωση των ποινών συνέβαλε η χορήγηση και δεύτερου ελαφρυντικού (επιπρόσθετα η μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά, εκτός από τον πρότερο σύννομο βίο) και, κατά περίπτωση, η μετατροπή της κατηγορίας (από άμεση σε απλή συνέργεια για τον κατηγορούμενο πρόεδρο) αλλά και η εφαρμογή διάταξης περί διαχειριστών ή εκκαθαριστών, ιδιότητα την οποία δεν είχαν οι δύο κατηγορούμενες γυναίκες.
Η υπόθεση οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη ύστερα από έρευνα επιθεωρητών την οποία προκάλεσαν καταγγελίες για αυθαιρεσίες στη διαδικασία πιστοποίησης της παρουσίας των δύο συγγενικών προσώπων του πρώην πρόεδρου στην εργασία τους. Προέκυψε, κατά την πορισματική έκθεση, ότι συνάδελφοί τους χτυπούσαν για λογαριασμό τους τις κάρτες εργασίας ενώ αυτές απουσίαζαν από τη δουλειά, με το ύψος της ζημιάς για το Ίδρυμα να υπερβαίνει σωρευτικά, κατά το επίδικο διάστημα, τις 300.000 ευρώ.
Στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις πράξεις, χαρακτηρίζοντας εκδικητικές τις καταγγελίες, ενώ υπεραμύνθηκαν του έργου τους στο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Πηγή: ΑΠΕ