ΑΡΘΡΟ
Ως έχοντες λόγο αληθείας ή… ”εθνικής μειοδοσίας'';
Να την πουν καθαρά και ξάστερα την αλήθεια, για να πάψουν να ακούγονται στον βαθμό που ακούγονται (γιατί ενίοτε έχουν λόγο και ”σήμα” αληθείας) τα περί...
”εθνικής μειοδοσίας” και ”οσφυοκαμψίας” λόγω ελλείμματος γνήσιου πατριωτισμού, ο οποίος βρίσκεται στον αντίποδα της ακροδεξιάς πατριδοκαπηλίας.
''Καμία αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας δεν γίνεται ανεκτή'', είναι το μήνυμα της κυβέρνησης για να δικαιολογηθεί η διαγραφή Σαμαρά (η δεύτερη σε 32 χρόνια) από την Νέα Δημοκρατία. Κι αυτό το μήνυμα είναι στο στόμα και... ''Σαμαρικών'' βουλευτών ευεργετηθέντων από τον π. πρωθυπουργό (βλ. δήλωση υπουργού Επικρατείας Μ. Βορίδης στο Mega), ο οποίος τους έφερε μουσαφίρηδες απ' τα παγκάκια του ακροδεξιού περιθωρίου στο αρχοντικό της ΝΔ, για να τους κάνει η ''καρέκλα της εξουσίας'' ακραιφνούς Κεντροδεξιούς, βασιλικότερους του ''βασιλέως'' Κυριάκου.
Φευ!.. ''Το 'Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος' (αγαπημένο ρητό του Ανδρέα Παπανδρέου) γνωρίζει πιένες διαχρονικά'', θα μου πείτε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Ούτε θέμα μας είναι οι λόγοι που κατέστησαν ''μονόδρομο τη διαγραφή Σαμαρά'' (όπως υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη), αλλά η μεγάλη αλήθεια που δεν τολμούν να πουν καθαρά και ξάστερα οι κυβερνητικοί.
Να την πουν καθαρά και ξάστερα, για να πάψουν να ακούγονται στον βαθμό που ακούγονται (γιατί ενίοτε έχουν λόγο και ''σήμα'' αληθείας) τα περί ''εθνικής μειοδοσίας'' και ''οσφυοκαμψίας'' λόγω ελλείμματος γνήσιου πατριωτισμού, ο οποίος βρίσκεται στον αντίποδα της ακροδεξιάς πατριδοκαπηλίας.
Και η μεγάλη αλήθεια είναι κρυμμένη στην επιστολή-πρόταση του Ελευθερίου Βενιζέλου στην επιτροπή Νόμπελ (1934) για απονομή του βραβείου Ειρήνης στον σφαγέα του μικρασιατικού ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ (σ.σ: η επιστολή είναι γραμμένη στα γαλλικά και βρίσκεται στα αρχεία του Μουσείου Μπενάκη),
Είναι κρυμμένη πίσω απ' το αρχαιοελληνικό απόφθεγμα ''Όπου ουκ αφικνείται η λεοντή προσπατέον την αλωπεκή'' και την παράφρασή του στον αφοριστικό στίχο του Πέρση ποιητή Αμπού Σακούρ; ''Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, φίλησέ το''.
Κοινώς, ''Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάποιον, κοίτα να συνεργαστείς μαζί του''. Συνελόντι ειπείν, να προσαρμόζεσαι στις καταστάσεις που διαμορφώνονται και - αν δεν έχεις τη ''μαγιά'' και τα εχέγγυα της αντίστασης μέσα σου - να συμβιβάζεσαι... Ό,τι κάναμε δηλαδή ''χθες'', με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, και ό,τι κάνουμε σήμερα - κι ας έχουμε ενδυναμώσει εξοπλιστικά - με την Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη.
Αυτό το πνεύμα του συμβιβασμού μέχρις... εσχάτων (στα ελληνοτουρκικά, τουλάχιστον) έχει γίνει σε τέτοιο βαθμό σύμφυτο με την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, ώστε να βρίσκεται σε αρμονική σύζευξη με την ''κατευναστική'' εξωτερική πολιτική της μυστικής διπλωματίας και να αποτυπώνεται (ηθελημένα ή αθέλητα) στις πολιτικές συμπεριφορές πολιτικών εκπροσώπων μας (βλ. υπόκλιση Γεραπετρίτη στον Ερντογάν κατά την είσοδό του στο Μέγαρο Μαξίμου, 7/12/'23).
Συμπεριφορές ''ραγιαδίστικες'' στην ουσία, έστω κι αν είναι ασυνείδητα υποτακτικές και παρουσιάζονται ωραιοποιημένα ως ''χαιρετισμός ευγενείας'' (κατά το ''πληθυντικός...'', προφανώς), που είναι συγγενές αναλογικά με το κατ' ευφημισμόν σχήμα των αρχαίων Πατέρων μας...
Συμπεριφορές που δε θα τις δεχόταν έτσι κι αλλιώς απ' τη φύση του ένας ''αντάρτης'' του πολιτικού κατεστημένου σαν τον Σαμαρά, αλλά και... ''διχαστικός influencer της πολιτικής'' για κάποιους εκπροσώπους της δημοσιογραφικής ελίτ.
Ένας... ''γνήσιος εκπρόσωπος του πολιτικού επαρχιωτισμού με οπισθοδρομικές ιδέες'' που ''μυρίζει ναφθαλίνη'', μολονότι τους διαψεύδει η επικαιροποιημένη ματιά των πολιτικών παρεμβάσεων του πρώην πρωθυπουργού, οι οποίες ταράζουν τα λιμνάζοντα ύδατα της εθνικής αμεριμνησίας των κυβερνώντων.
Αμεριμνησίας ή αδυναμίας, αφού δείχνουν ανήμποροι να εμπνεύσουν ένα όραμα και επιλέγουν να απεμπολούν συστηματικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο - για χάρη των ήρεμων νερών με την Τουρκία. Κι αυτό τη στιγμή που γνωρίζουν ότι είναι ανέφικτος ένας ειλικρινής και έντιμος συμβιβασμός μαζί της με ισχύον το casus belli και ενεργές τις αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις της σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας.
Διεκδικήσεις που μπορεί να εγκαινίασε το 1970 σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, όμως μόλις την τελευταία επταετία (επί διακυβέρνησης Τσίπρα-Μητσοτάκη) η Τουρκία άρχισε να μιλά για ''τυφλές ζώνες'' και να ''γκριζάρει'' 152 νησιά μας.
Να αμφισβητεί το μισό Αιγαίο πέλαγος ουσιαστικά, από τη βραχονησίδα Ζουράφα στα ανατολικά της Σαμοθράκης μέχρι τη Γαύδο στο Λιβυκό Πέλαγος και τη νησίδα Δίας στο Κρητικό, βόρεια του Ηρακλείου Κρήτης...4
Άρχισε να μιλά για ''Γαλάζια Πατρίδα'' και αποστρατιωτικοποίηση νησιών μας (σ.σ: τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η μυστική τριμερής του Βερολίνου μεταξύ Ελλάδας-Γερμανίας-Τουρκίας το 2020, συνέχεια της οποίας ήταν εκείνη του 2022 στις Βρυξέλλες, με απόντα τον ΥΠΕΞ Ν. Δένδια σε αμφότερες, καθώς την ελληνική πλευρά είχαν εκπροσωπήσει η διπλωματική σύμβουλος του πρωθυπουργού Ελένη Σουρανή και Άννα Μαρία Μπούρα αντίστοιχα...).
Άρχισε να βάζει ως ζητούμενο στο Τραπέζι των διαπραγματεύσεων (πέρα απ' το αίτημά της για αναγνώριση ''τουρκικής'' μειονότητας σε Θράκη και Δωδεκάνησα) το ερώτημα για ύπαρξη ή μη ΑΟΖ στα ''γκριζαρισμένα'' απ' αυτήν νησιά μας, τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση μας διαβεβαίωνε ότι η μόνη διαπραγμάτευση που έχουμε να κάνουμε με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας...
Άρχισε να βάζει, ουσιαστικά, αυτή το θέμα της ''συνεκμετάλλευσης'' του Αιγαίου, για το οποίο - όλως τυχαίως; - ακούσαμε να μιλάει εμφανώς θετικά για πρώτη φορά ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος (Φεβρουάριος 2020), για να το συνεχίσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές Ντόρα Μπακογιάννη (''Δεν είναι ταμπού η ''συνεκμετάλλευση'', Φεβ. '23) και Δημ. Καιρίδης (''Έχει δικαιώματα η Τουρκία στο Αιγαίο'').
Να το συνεχίσουν και άλλες ενδείξεις ''ακινησίας'' και ''παθητικότητας'' του υπουργείου Εξωτερικών μας (βλ. γεγονότα στην Κάσο σε δυο φάσεις και τρέχουσα ανάρτηση του π. ΥΦΕΞ Ιωάννη Βαληνάκη) επιβεβαιώνοντας τους φόβους των Ελλήνων για προεόρτια ειλημμένων αποφάσεων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας στο Αιγαίο.
Φόβους που, όπως δείχνουν τα πράγματα, έγιναν εφιάλτες για τους Καραμανλή-Σαμαρά, αφού όλα δείχνουν ότι οι κυβερνώντες τυ κόμματός τους διαπραγματεύονται με την Τουρκία χωρίς χάρτη διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο, όπως άφησε να εννοηθεί ο τελευταίος στη συνέντευξή του στην εφ. ''Το Βήμα'' (16/11/'24), η οποία έγινε αφορμή για διαγραφή του από την ΝΔ με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και όπως επιβεβαίωσε η παρέμβαση του πανεπιστημιακού Ιωάννη Βαληνάκη (πρώην ΥΦΕΞ), ο οποίος δείχνει να συμμερίζεται ουσιαστικά τους φόβους και τις ενστάσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στα ελληνοτουρκικά μέσω ανάρτησής του.
Ανάρτησης που πέρασε σε δεύτερη μοίρα ειδησεογραφικά από το κυνήγι πετρελαίου της Τουρκίας στο Αιγαίο (βλ. παραχώρηση 9 αδειών στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία ΤΡΑΟ για έρευνες εντός τουρκικών χωρικών υδάτων προς ώρας).
Ωστόσο αυτά που λέει ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή είναι πολύ σοβαρά, γιατί καταδεικνύουν την ζημιογόνα μη εκδήλωση ενδιαφέροντος εκ μέρους μας, ακόμα κι όταν οι άλλοι (η Ε.Ε, εν προκειμένω) δίνουν το έναυσμα για δικαιωματική διεκδίκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας με βάση της Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας την οποία είχαμε υπογράψει το 1982 μαζί με άλλες 167 χώρες πλην Τουρκίας (βλ. επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ν μ)!
Με βάση λοιπόν την παρέμβαση-φωτιά Βαληνάκη, το υπουργείο Εξωτερικών (Γιώργος Γεραπετρίτης) δε δίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάρτη θαλασσίων ζωνών, παρά τις πιέσεις της και τις πιέσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ελλάδας (Θεόδ. Σκυλακάκης) αναγκάζοντας την Ε.Ε να παραπέμψει απηυδισμένη την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αφού υποχρεώθηκε η ίδια να αναρτήσει μόνη της τον ''Χάρτη της Σεβίλλης (βάσει της Σύμβασης του Διεθνούς Δικαίου για τη Θάλασσα, 1982, UNCLOS'', Montego Bay της Τζαμάικα), χάρτη που ορίζει ότι ''Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει τα χωρικά του ύδατα μέχρι ενός ορίου που δεν υπερβαίνει τα 12 ναυτικά μίλια''...
Φευ! η Ε.Ε έκανε ό,τι ΔΕΝ τολμάμε να κάνουμε εμείς, για να μην πάμε κόντρα στην Τουρκία και τα τουρκικά συμφέροντα στο Αιγαίο, αφού - βάσει της ευρωπαϊκής οδηγίας - έπρεπε να εκπονήσουμε και να κοινοποιήσουμε τα ως άνω θαλάσσια χωροταξιακά σχέδια του χάρτη θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου, που μας ζητούσε απ' το '21 η Ευρωπαϊκή Ένωση να της στείλουμε, αλλά εμείς κωφεύαμε εσκεμμένα.
Κι αυτό το τελευταίο το αποδεικνύει το γεγονός ότι η χώρα μας - σε κυβερνητικό-διπλωματικό επίπεδο - είχε αποκηρύξει τον Χάρτη της Σεβίλλης (βάσει UNCLOS), ως ιδιωτικό, αντί να επωφεληθεί της ευκαιρίας να προχωρήσει (με την ώθηση και της Ε.Ε) στη δικαιωματική επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ.
Επέκταση που θα μετέτρεπε σε ελληνική λίμνη το Αιγαίο δίνοντάς μας το 70% επ' αυτού και απαλλάσσοντάς μας δια παντός από τις διεκδικητικές διαθέσεις της Τουρκίας, κάτι που απεύχονται φυσικά Μπακογιάννη-Καιρίδης και λοιποί πρώην και νυν σύμβουλοι του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου (βλ. Χρ. Ροζάκης) θεωρώντας ''μαξιμαλισμό'' εκ μέρους μας τη διεκδίκηση δικαιώματος που ήδη απολαμβάνουν οι άλλες 167 χώρες οι οποίες συνυπέγραψαν μαζί μας το 1982 τη Σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας...
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Κρινιώ Καλογερίδου
''Καμία αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας δεν γίνεται ανεκτή'', είναι το μήνυμα της κυβέρνησης για να δικαιολογηθεί η διαγραφή Σαμαρά (η δεύτερη σε 32 χρόνια) από την Νέα Δημοκρατία. Κι αυτό το μήνυμα είναι στο στόμα και... ''Σαμαρικών'' βουλευτών ευεργετηθέντων από τον π. πρωθυπουργό (βλ. δήλωση υπουργού Επικρατείας Μ. Βορίδης στο Mega), ο οποίος τους έφερε μουσαφίρηδες απ' τα παγκάκια του ακροδεξιού περιθωρίου στο αρχοντικό της ΝΔ, για να τους κάνει η ''καρέκλα της εξουσίας'' ακραιφνούς Κεντροδεξιούς, βασιλικότερους του ''βασιλέως'' Κυριάκου.
Φευ!.. ''Το 'Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος' (αγαπημένο ρητό του Ανδρέα Παπανδρέου) γνωρίζει πιένες διαχρονικά'', θα μου πείτε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Ούτε θέμα μας είναι οι λόγοι που κατέστησαν ''μονόδρομο τη διαγραφή Σαμαρά'' (όπως υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη), αλλά η μεγάλη αλήθεια που δεν τολμούν να πουν καθαρά και ξάστερα οι κυβερνητικοί.
Να την πουν καθαρά και ξάστερα, για να πάψουν να ακούγονται στον βαθμό που ακούγονται (γιατί ενίοτε έχουν λόγο και ''σήμα'' αληθείας) τα περί ''εθνικής μειοδοσίας'' και ''οσφυοκαμψίας'' λόγω ελλείμματος γνήσιου πατριωτισμού, ο οποίος βρίσκεται στον αντίποδα της ακροδεξιάς πατριδοκαπηλίας.
Και η μεγάλη αλήθεια είναι κρυμμένη στην επιστολή-πρόταση του Ελευθερίου Βενιζέλου στην επιτροπή Νόμπελ (1934) για απονομή του βραβείου Ειρήνης στον σφαγέα του μικρασιατικού ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ (σ.σ: η επιστολή είναι γραμμένη στα γαλλικά και βρίσκεται στα αρχεία του Μουσείου Μπενάκη),
Είναι κρυμμένη πίσω απ' το αρχαιοελληνικό απόφθεγμα ''Όπου ουκ αφικνείται η λεοντή προσπατέον την αλωπεκή'' και την παράφρασή του στον αφοριστικό στίχο του Πέρση ποιητή Αμπού Σακούρ; ''Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, φίλησέ το''.
Κοινώς, ''Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάποιον, κοίτα να συνεργαστείς μαζί του''. Συνελόντι ειπείν, να προσαρμόζεσαι στις καταστάσεις που διαμορφώνονται και - αν δεν έχεις τη ''μαγιά'' και τα εχέγγυα της αντίστασης μέσα σου - να συμβιβάζεσαι... Ό,τι κάναμε δηλαδή ''χθες'', με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, και ό,τι κάνουμε σήμερα - κι ας έχουμε ενδυναμώσει εξοπλιστικά - με την Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη.
Αυτό το πνεύμα του συμβιβασμού μέχρις... εσχάτων (στα ελληνοτουρκικά, τουλάχιστον) έχει γίνει σε τέτοιο βαθμό σύμφυτο με την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, ώστε να βρίσκεται σε αρμονική σύζευξη με την ''κατευναστική'' εξωτερική πολιτική της μυστικής διπλωματίας και να αποτυπώνεται (ηθελημένα ή αθέλητα) στις πολιτικές συμπεριφορές πολιτικών εκπροσώπων μας (βλ. υπόκλιση Γεραπετρίτη στον Ερντογάν κατά την είσοδό του στο Μέγαρο Μαξίμου, 7/12/'23).
Συμπεριφορές ''ραγιαδίστικες'' στην ουσία, έστω κι αν είναι ασυνείδητα υποτακτικές και παρουσιάζονται ωραιοποιημένα ως ''χαιρετισμός ευγενείας'' (κατά το ''πληθυντικός...'', προφανώς), που είναι συγγενές αναλογικά με το κατ' ευφημισμόν σχήμα των αρχαίων Πατέρων μας...
Συμπεριφορές που δε θα τις δεχόταν έτσι κι αλλιώς απ' τη φύση του ένας ''αντάρτης'' του πολιτικού κατεστημένου σαν τον Σαμαρά, αλλά και... ''διχαστικός influencer της πολιτικής'' για κάποιους εκπροσώπους της δημοσιογραφικής ελίτ.
Ένας... ''γνήσιος εκπρόσωπος του πολιτικού επαρχιωτισμού με οπισθοδρομικές ιδέες'' που ''μυρίζει ναφθαλίνη'', μολονότι τους διαψεύδει η επικαιροποιημένη ματιά των πολιτικών παρεμβάσεων του πρώην πρωθυπουργού, οι οποίες ταράζουν τα λιμνάζοντα ύδατα της εθνικής αμεριμνησίας των κυβερνώντων.
Αμεριμνησίας ή αδυναμίας, αφού δείχνουν ανήμποροι να εμπνεύσουν ένα όραμα και επιλέγουν να απεμπολούν συστηματικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο - για χάρη των ήρεμων νερών με την Τουρκία. Κι αυτό τη στιγμή που γνωρίζουν ότι είναι ανέφικτος ένας ειλικρινής και έντιμος συμβιβασμός μαζί της με ισχύον το casus belli και ενεργές τις αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις της σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας.
Διεκδικήσεις που μπορεί να εγκαινίασε το 1970 σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, όμως μόλις την τελευταία επταετία (επί διακυβέρνησης Τσίπρα-Μητσοτάκη) η Τουρκία άρχισε να μιλά για ''τυφλές ζώνες'' και να ''γκριζάρει'' 152 νησιά μας.
Να αμφισβητεί το μισό Αιγαίο πέλαγος ουσιαστικά, από τη βραχονησίδα Ζουράφα στα ανατολικά της Σαμοθράκης μέχρι τη Γαύδο στο Λιβυκό Πέλαγος και τη νησίδα Δίας στο Κρητικό, βόρεια του Ηρακλείου Κρήτης...4
Άρχισε να μιλά για ''Γαλάζια Πατρίδα'' και αποστρατιωτικοποίηση νησιών μας (σ.σ: τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η μυστική τριμερής του Βερολίνου μεταξύ Ελλάδας-Γερμανίας-Τουρκίας το 2020, συνέχεια της οποίας ήταν εκείνη του 2022 στις Βρυξέλλες, με απόντα τον ΥΠΕΞ Ν. Δένδια σε αμφότερες, καθώς την ελληνική πλευρά είχαν εκπροσωπήσει η διπλωματική σύμβουλος του πρωθυπουργού Ελένη Σουρανή και Άννα Μαρία Μπούρα αντίστοιχα...).
Άρχισε να βάζει ως ζητούμενο στο Τραπέζι των διαπραγματεύσεων (πέρα απ' το αίτημά της για αναγνώριση ''τουρκικής'' μειονότητας σε Θράκη και Δωδεκάνησα) το ερώτημα για ύπαρξη ή μη ΑΟΖ στα ''γκριζαρισμένα'' απ' αυτήν νησιά μας, τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση μας διαβεβαίωνε ότι η μόνη διαπραγμάτευση που έχουμε να κάνουμε με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας...
Άρχισε να βάζει, ουσιαστικά, αυτή το θέμα της ''συνεκμετάλλευσης'' του Αιγαίου, για το οποίο - όλως τυχαίως; - ακούσαμε να μιλάει εμφανώς θετικά για πρώτη φορά ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος (Φεβρουάριος 2020), για να το συνεχίσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές Ντόρα Μπακογιάννη (''Δεν είναι ταμπού η ''συνεκμετάλλευση'', Φεβ. '23) και Δημ. Καιρίδης (''Έχει δικαιώματα η Τουρκία στο Αιγαίο'').
Να το συνεχίσουν και άλλες ενδείξεις ''ακινησίας'' και ''παθητικότητας'' του υπουργείου Εξωτερικών μας (βλ. γεγονότα στην Κάσο σε δυο φάσεις και τρέχουσα ανάρτηση του π. ΥΦΕΞ Ιωάννη Βαληνάκη) επιβεβαιώνοντας τους φόβους των Ελλήνων για προεόρτια ειλημμένων αποφάσεων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας στο Αιγαίο.
Φόβους που, όπως δείχνουν τα πράγματα, έγιναν εφιάλτες για τους Καραμανλή-Σαμαρά, αφού όλα δείχνουν ότι οι κυβερνώντες τυ κόμματός τους διαπραγματεύονται με την Τουρκία χωρίς χάρτη διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο, όπως άφησε να εννοηθεί ο τελευταίος στη συνέντευξή του στην εφ. ''Το Βήμα'' (16/11/'24), η οποία έγινε αφορμή για διαγραφή του από την ΝΔ με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και όπως επιβεβαίωσε η παρέμβαση του πανεπιστημιακού Ιωάννη Βαληνάκη (πρώην ΥΦΕΞ), ο οποίος δείχνει να συμμερίζεται ουσιαστικά τους φόβους και τις ενστάσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στα ελληνοτουρκικά μέσω ανάρτησής του.
Ανάρτησης που πέρασε σε δεύτερη μοίρα ειδησεογραφικά από το κυνήγι πετρελαίου της Τουρκίας στο Αιγαίο (βλ. παραχώρηση 9 αδειών στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία ΤΡΑΟ για έρευνες εντός τουρκικών χωρικών υδάτων προς ώρας).
Ωστόσο αυτά που λέει ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή είναι πολύ σοβαρά, γιατί καταδεικνύουν την ζημιογόνα μη εκδήλωση ενδιαφέροντος εκ μέρους μας, ακόμα κι όταν οι άλλοι (η Ε.Ε, εν προκειμένω) δίνουν το έναυσμα για δικαιωματική διεκδίκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας με βάση της Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας την οποία είχαμε υπογράψει το 1982 μαζί με άλλες 167 χώρες πλην Τουρκίας (βλ. επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ν μ)!
Με βάση λοιπόν την παρέμβαση-φωτιά Βαληνάκη, το υπουργείο Εξωτερικών (Γιώργος Γεραπετρίτης) δε δίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάρτη θαλασσίων ζωνών, παρά τις πιέσεις της και τις πιέσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ελλάδας (Θεόδ. Σκυλακάκης) αναγκάζοντας την Ε.Ε να παραπέμψει απηυδισμένη την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αφού υποχρεώθηκε η ίδια να αναρτήσει μόνη της τον ''Χάρτη της Σεβίλλης (βάσει της Σύμβασης του Διεθνούς Δικαίου για τη Θάλασσα, 1982, UNCLOS'', Montego Bay της Τζαμάικα), χάρτη που ορίζει ότι ''Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει τα χωρικά του ύδατα μέχρι ενός ορίου που δεν υπερβαίνει τα 12 ναυτικά μίλια''...
Φευ! η Ε.Ε έκανε ό,τι ΔΕΝ τολμάμε να κάνουμε εμείς, για να μην πάμε κόντρα στην Τουρκία και τα τουρκικά συμφέροντα στο Αιγαίο, αφού - βάσει της ευρωπαϊκής οδηγίας - έπρεπε να εκπονήσουμε και να κοινοποιήσουμε τα ως άνω θαλάσσια χωροταξιακά σχέδια του χάρτη θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου, που μας ζητούσε απ' το '21 η Ευρωπαϊκή Ένωση να της στείλουμε, αλλά εμείς κωφεύαμε εσκεμμένα.
Κι αυτό το τελευταίο το αποδεικνύει το γεγονός ότι η χώρα μας - σε κυβερνητικό-διπλωματικό επίπεδο - είχε αποκηρύξει τον Χάρτη της Σεβίλλης (βάσει UNCLOS), ως ιδιωτικό, αντί να επωφεληθεί της ευκαιρίας να προχωρήσει (με την ώθηση και της Ε.Ε) στη δικαιωματική επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ.
Επέκταση που θα μετέτρεπε σε ελληνική λίμνη το Αιγαίο δίνοντάς μας το 70% επ' αυτού και απαλλάσσοντάς μας δια παντός από τις διεκδικητικές διαθέσεις της Τουρκίας, κάτι που απεύχονται φυσικά Μπακογιάννη-Καιρίδης και λοιποί πρώην και νυν σύμβουλοι του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου (βλ. Χρ. Ροζάκης) θεωρώντας ''μαξιμαλισμό'' εκ μέρους μας τη διεκδίκηση δικαιώματος που ήδη απολαμβάνουν οι άλλες 167 χώρες οι οποίες συνυπέγραψαν μαζί μας το 1982 τη Σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας...
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Κρινιώ Καλογερίδου
