Η ευλυγισία είναι μια σωματική ιδιότητα, όπως και η αντοχή, η ταχύτητα και η δύναμη, και είναι από τις λιγότερο επεξεργασμένες τόσο από τους σωματικά δραστήριους όσο και από τους καθιστικούς ανθρώπους.
Σύμφωνα με...
την φυσιοθεραπεύτρια Margarita Alonso, η ευλυγισία είναι η ικανότητα της άρθρωσης να εκτελεί μια κίνηση με το μέγιστο δυνατό εύρος ή, με άλλα λόγια, είναι το εύρος κίνησης μιας άρθρωσης.
Αυτή η ποιότητα διαφέρει από άρθρωση σε άρθρωση, αλλά και ανάλογα με την κατάσταση των μυών, των τενόντων, των συνδέσμων, της κάψας της άρθρωσης, ακόμη και του δέρματος που περιβάλλει την περιοχή… «όλα αυτά εξαρτούν το εύρος της κίνησης που θα έχουμε».
Κατά την εκτέλεση οποιασδήποτε κίνησης μιας άρθρωσης, κάποιοι μύες, οι αγωνιστές, συστέλλονται και βραχύνονται για να εκτελέσουν την ενέργεια, ενώ οι ανταγωνιστές τεντώνονται. «Εάν οι μύες δεν φτάσουν σε επαρκή επιμήκυνση, η κινητικότητα διακυβεύεται και το εύρος της κίνησης που μπορεί να επιτευχθεί μειώνεται.
Οι γυναίκες γενικά έχουν μεγαλύτερη ευλυγισία από τους άνδρες και είναι μια ικανότητα που εξαρτάται και από το μήκος των μυών του κάθε ατόμου.
Ένας από τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν την απώλεια της ευλυγισίας είναι η ηλικία. Πράγματι, είναι εντυπωσιακό να βλέπεις ένα μωρό να κινείται σχεδόν σαν να είναι λαστιχάκι, ενώ όσο μεγαλώνουμε δυσκολευόμαστε όλο και περισσότερο να εκτελέσουμε ορισμένες ενέργειες, οι οποίες περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, σκύψιμο ή περιστροφή του σώματος.
Απώλεια κολλαγόνου
Καθώς γερνάμε, χάνουμε το κολλαγόνο, μια πρωτεΐνη απαραίτητη για την ανάπτυξη και τη διατήρηση της δομής και της λειτουργίας των διαφόρων ιστών του ανθρώπινου σώματος και απαραίτητη για τη δομική ακεραιότητα των οστών, των αρθρώσεων, των μυών, των τενόντων και του δέρματος. Στις αρθρώσεις, το κολλαγόνο αποτελεί κύριο συστατικό του χόνδρου, συμβάλλοντας στην παροχή μαξιλαριού και στη μείωση της τριβής.
Παρά τη σημασία του, καθώς εξελίσσεται η φυσική διαδικασία γήρανσης, η σταδιακή απώλεια κολλαγόνου επιταχύνεται, μια διαδικασία που ξεκινά γύρω στην ηλικία των 25 ετών, αλλά γίνεται πιο έντονη από το τέλος της δεκαετίας των τριάντα και τις αρχές της δεκαετίας των σαράντα, «όταν αυτή η μείωση αρχίζει να φαίνεται και όταν οι σύνδεσμοι, οι τένοντες και άλλες δομές είναι λιγότερο ελαστικές, οι αρθρώσεις γίνονται πιο άκαμπτες και οι κινήσεις λιγότερο ευρείες», εξηγεί η φυσιοθεραπεύτρια.
Συνέπειες
Και αυτή η απώλεια ευλυγισίας αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού, πόνου και δυσκολίας στην κίνηση.
Εκτός από την ηλικία, ένας άλλος βασικός παράγοντας για τη μείωση της ευλυγισίας είναι η καθιστική ζωή, ιδίως «η έλλειψη χρήσης των αρθρώσεων ώστε να φτάσουν στο μέγιστο εύρος τους».
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και οι άνθρωποι που είναι πολύ δραστήριοι επειδή αθλούνται πολύ, αν δεν εργάζονται για την κίνηση όλων των αρθρώσεών τους, η ευλυγισία τους μπορεί να τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο. «Αυτή είναι η περίπτωση ενός ατόμου που βγαίνει τακτικά με το ποδήλατο, αλλά δεν τεντώνει τους μυς της πλάτης και των χεριών, οι οποίοι είναι πολύ εκτεθειμένοι από τη θέση στο τιμόνι, η κινητικότητα των ώμων θα επηρεαστεί πολύ, επειδή δεν εργάζονται στο μέγιστο βαθμό που μπορούν».
Και η ευλυγισία είναι σημαντική όχι μόνο για τους ανθρώπους που αθλούνται, αλλά για οποιονδήποτε θέλει να έχει καλή ποιότητα ζωής, καθώς μειώνει τον κίνδυνο πόνου και τραυματισμού. «Επίσης, θα κάνετε λιγότερες αντισταθμίσεις όταν κάνετε μια κίνηση για την επίτευξη ενός στόχου.
Τα καλά νέα είναι ότι η ευλυγισία μπορεί να δουλευτεί και είναι πολύ σημαντικό να το κάνετε ανά πάσα στιγμή, αλλά ιδιαίτερα από τα σαράντα και μετά, όταν η απώλεια κολλαγόνου είναι έντονη.
Πώς να τεντώνεστε
Οι πιο συνιστώμενες ασκήσεις για την απόκτηση ευλυγισίας είναι οι διατάσεις, οι οποίες για χρόνια συνιστούσαν να γίνονται με αναπήδηση, ενώ τώρα έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικές μέσω διατηρούμενων στάσεων, «ήπιες, ακόμη και με κίνηση, για να οδηγηθεί η άρθρωση στο μέγιστο εύρος κίνησης, αλλά με ενεργητικό τρόπο και πάντα σε ρυθμό με την αναπνοή».
Ένα άλλο από τα κλειδιά για να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητές τους είναι να είναι συνεπείς στις επιδόσεις τους.
Μια άλλη θεμελιώδης πτυχή της προσπάθειας να διασφαλιστεί ότι οι ασκήσεις εκτελούνται σωστά είναι να τις εκτελείτε «με ένταση, αλλά όχι με πόνο».
Αυτή η ποιότητα διαφέρει από άρθρωση σε άρθρωση, αλλά και ανάλογα με την κατάσταση των μυών, των τενόντων, των συνδέσμων, της κάψας της άρθρωσης, ακόμη και του δέρματος που περιβάλλει την περιοχή… «όλα αυτά εξαρτούν το εύρος της κίνησης που θα έχουμε».
Κατά την εκτέλεση οποιασδήποτε κίνησης μιας άρθρωσης, κάποιοι μύες, οι αγωνιστές, συστέλλονται και βραχύνονται για να εκτελέσουν την ενέργεια, ενώ οι ανταγωνιστές τεντώνονται. «Εάν οι μύες δεν φτάσουν σε επαρκή επιμήκυνση, η κινητικότητα διακυβεύεται και το εύρος της κίνησης που μπορεί να επιτευχθεί μειώνεται.
Οι γυναίκες γενικά έχουν μεγαλύτερη ευλυγισία από τους άνδρες και είναι μια ικανότητα που εξαρτάται και από το μήκος των μυών του κάθε ατόμου.
Ένας από τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν την απώλεια της ευλυγισίας είναι η ηλικία. Πράγματι, είναι εντυπωσιακό να βλέπεις ένα μωρό να κινείται σχεδόν σαν να είναι λαστιχάκι, ενώ όσο μεγαλώνουμε δυσκολευόμαστε όλο και περισσότερο να εκτελέσουμε ορισμένες ενέργειες, οι οποίες περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, σκύψιμο ή περιστροφή του σώματος.
Απώλεια κολλαγόνου
Καθώς γερνάμε, χάνουμε το κολλαγόνο, μια πρωτεΐνη απαραίτητη για την ανάπτυξη και τη διατήρηση της δομής και της λειτουργίας των διαφόρων ιστών του ανθρώπινου σώματος και απαραίτητη για τη δομική ακεραιότητα των οστών, των αρθρώσεων, των μυών, των τενόντων και του δέρματος. Στις αρθρώσεις, το κολλαγόνο αποτελεί κύριο συστατικό του χόνδρου, συμβάλλοντας στην παροχή μαξιλαριού και στη μείωση της τριβής.
Παρά τη σημασία του, καθώς εξελίσσεται η φυσική διαδικασία γήρανσης, η σταδιακή απώλεια κολλαγόνου επιταχύνεται, μια διαδικασία που ξεκινά γύρω στην ηλικία των 25 ετών, αλλά γίνεται πιο έντονη από το τέλος της δεκαετίας των τριάντα και τις αρχές της δεκαετίας των σαράντα, «όταν αυτή η μείωση αρχίζει να φαίνεται και όταν οι σύνδεσμοι, οι τένοντες και άλλες δομές είναι λιγότερο ελαστικές, οι αρθρώσεις γίνονται πιο άκαμπτες και οι κινήσεις λιγότερο ευρείες», εξηγεί η φυσιοθεραπεύτρια.
Συνέπειες
Και αυτή η απώλεια ευλυγισίας αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού, πόνου και δυσκολίας στην κίνηση.
Εκτός από την ηλικία, ένας άλλος βασικός παράγοντας για τη μείωση της ευλυγισίας είναι η καθιστική ζωή, ιδίως «η έλλειψη χρήσης των αρθρώσεων ώστε να φτάσουν στο μέγιστο εύρος τους».
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και οι άνθρωποι που είναι πολύ δραστήριοι επειδή αθλούνται πολύ, αν δεν εργάζονται για την κίνηση όλων των αρθρώσεών τους, η ευλυγισία τους μπορεί να τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο. «Αυτή είναι η περίπτωση ενός ατόμου που βγαίνει τακτικά με το ποδήλατο, αλλά δεν τεντώνει τους μυς της πλάτης και των χεριών, οι οποίοι είναι πολύ εκτεθειμένοι από τη θέση στο τιμόνι, η κινητικότητα των ώμων θα επηρεαστεί πολύ, επειδή δεν εργάζονται στο μέγιστο βαθμό που μπορούν».
Και η ευλυγισία είναι σημαντική όχι μόνο για τους ανθρώπους που αθλούνται, αλλά για οποιονδήποτε θέλει να έχει καλή ποιότητα ζωής, καθώς μειώνει τον κίνδυνο πόνου και τραυματισμού. «Επίσης, θα κάνετε λιγότερες αντισταθμίσεις όταν κάνετε μια κίνηση για την επίτευξη ενός στόχου.
Τα καλά νέα είναι ότι η ευλυγισία μπορεί να δουλευτεί και είναι πολύ σημαντικό να το κάνετε ανά πάσα στιγμή, αλλά ιδιαίτερα από τα σαράντα και μετά, όταν η απώλεια κολλαγόνου είναι έντονη.
Πώς να τεντώνεστε
Οι πιο συνιστώμενες ασκήσεις για την απόκτηση ευλυγισίας είναι οι διατάσεις, οι οποίες για χρόνια συνιστούσαν να γίνονται με αναπήδηση, ενώ τώρα έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικές μέσω διατηρούμενων στάσεων, «ήπιες, ακόμη και με κίνηση, για να οδηγηθεί η άρθρωση στο μέγιστο εύρος κίνησης, αλλά με ενεργητικό τρόπο και πάντα σε ρυθμό με την αναπνοή».
Ένα άλλο από τα κλειδιά για να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητές τους είναι να είναι συνεπείς στις επιδόσεις τους.
Μια άλλη θεμελιώδης πτυχή της προσπάθειας να διασφαλιστεί ότι οι ασκήσεις εκτελούνται σωστά είναι να τις εκτελείτε «με ένταση, αλλά όχι με πόνο».
Photo Shutterstock
healthstories.gr
