Έχουμε ακούσει για στοιχειωμένα μέρη, τα οποία συνοδεύουν διάφορες ιστορίες και θρύλοι με φαντάσματα και πνεύματα, εξάπτοντας τη φαντασία των ταξιδιωτών, ειδικά εκείνων που έχουν πάθος με τα…
horror ταξίδια.
Όμως, υπάρχει ένα μέρος που έχει τη φήμη του πιο «στοιχειωμένου» σε όλο τον κόσμο, ένα μέρος που «μυρίζει» θάνατο και ανθρώπινο πόνο. Ένα μέρος που υπήρξε στο παρελθόν, η κόλαση επί γης! Ο λόγος για το νησάκι Ποβέλια, το οποίο βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα στη βόρεια Ιταλία, μεταξύ της Βενετίας και του Λίντο και από το 1793 έως και το 1814 λειτουργούσε ως τόπος καραντίνας και εξορισμού για τους φορείς της πανούκλας.
Μάλιστα, πιστεύεται ότι σε αυτό κάηκαν περισσότεροι από 160.000 ασθενείς για να διακοπεί η διασπορά της νόσου, με κάποιους να πιστεύουν ότι το 50% του εδάφους του αποτελείται από τα υπολείμματα των νεκρών. Στο Ποβέλια, λειτούργησε επίσης και ψυχιατρική κλινική, η οποία έκλεισε το 1968. Αναφορές υπάρχουν για την ύπαρξή του από το 421, ενώ κατοικήθηκε έως το 1379, όταν οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν μετά τον πόλεμο.
Όταν, η πανώλη έκανε την εμφάνισή της, οι Ρωμαίοι είχαν την ιδέα να διαχωρίσουν τους υγιείς από τους αρρώστους. Έτσι, οι μολυσμένοι μεταφέρθηκαν στο νησί Ποβέλια (Poveglia), όπου έζησαν όλοι μαζί τις τελευταίες στιγμές της άθλιας ζωής τους.
Δεδομένου ότι στο νησί υπήρχε έντονη η «μυρωδιά» του θανάτου, την επόμενη φορά που εμφανίστηκε μια επιδημία, οι άρρωστοι μεταφέρθηκαν σε αυτό και κάηκαν σε μαζικούς τάφους.
Κατά τη δεκαετία του ’20 ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο χτίστηκε για να καλωσορίσει τους νεότερους «επισκέπτες» του νησιού ή οποιονδήποτε παρουσίαζε συμπτώματα οποιασδήποτε ασθένειας, σωματικής ή ψυχικής. Σε αυτό λέγεται ότι είχαν λάβει μέρος φρικτά πειράματα, μέχρι και λοβοτομές, με τον γιατρό που τα έκανε να δίνει τέλος στη ζωή του πηδώντας από το καμπαναριό του νησιού.
Σήμερα, εγκαταλελειμμένα κτίρια, ένα μαζικό νεκροταφείο και διάφορα αντικείμενα όπως παλιά κρεβάτια του νοσοκομείου, αλλά και μεγάλα δοχεία που λέγεται ότι είχαν χρησιμοποιηθεί για να κάψουν τα σώματα των αρρώστων, θυμίζουν ότι πρόκειται για ένα από τα πιο ανατριχιαστικά ερημωμένα νησάκια σε όλο τον κόσμο.
Όμως, υπάρχει ένα μέρος που έχει τη φήμη του πιο «στοιχειωμένου» σε όλο τον κόσμο, ένα μέρος που «μυρίζει» θάνατο και ανθρώπινο πόνο. Ένα μέρος που υπήρξε στο παρελθόν, η κόλαση επί γης! Ο λόγος για το νησάκι Ποβέλια, το οποίο βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα στη βόρεια Ιταλία, μεταξύ της Βενετίας και του Λίντο και από το 1793 έως και το 1814 λειτουργούσε ως τόπος καραντίνας και εξορισμού για τους φορείς της πανούκλας.
Μάλιστα, πιστεύεται ότι σε αυτό κάηκαν περισσότεροι από 160.000 ασθενείς για να διακοπεί η διασπορά της νόσου, με κάποιους να πιστεύουν ότι το 50% του εδάφους του αποτελείται από τα υπολείμματα των νεκρών. Στο Ποβέλια, λειτούργησε επίσης και ψυχιατρική κλινική, η οποία έκλεισε το 1968. Αναφορές υπάρχουν για την ύπαρξή του από το 421, ενώ κατοικήθηκε έως το 1379, όταν οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν μετά τον πόλεμο.
Όταν, η πανώλη έκανε την εμφάνισή της, οι Ρωμαίοι είχαν την ιδέα να διαχωρίσουν τους υγιείς από τους αρρώστους. Έτσι, οι μολυσμένοι μεταφέρθηκαν στο νησί Ποβέλια (Poveglia), όπου έζησαν όλοι μαζί τις τελευταίες στιγμές της άθλιας ζωής τους.
Δεδομένου ότι στο νησί υπήρχε έντονη η «μυρωδιά» του θανάτου, την επόμενη φορά που εμφανίστηκε μια επιδημία, οι άρρωστοι μεταφέρθηκαν σε αυτό και κάηκαν σε μαζικούς τάφους.
Κατά τη δεκαετία του ’20 ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο χτίστηκε για να καλωσορίσει τους νεότερους «επισκέπτες» του νησιού ή οποιονδήποτε παρουσίαζε συμπτώματα οποιασδήποτε ασθένειας, σωματικής ή ψυχικής. Σε αυτό λέγεται ότι είχαν λάβει μέρος φρικτά πειράματα, μέχρι και λοβοτομές, με τον γιατρό που τα έκανε να δίνει τέλος στη ζωή του πηδώντας από το καμπαναριό του νησιού.
Σήμερα, εγκαταλελειμμένα κτίρια, ένα μαζικό νεκροταφείο και διάφορα αντικείμενα όπως παλιά κρεβάτια του νοσοκομείου, αλλά και μεγάλα δοχεία που λέγεται ότι είχαν χρησιμοποιηθεί για να κάψουν τα σώματα των αρρώστων, θυμίζουν ότι πρόκειται για ένα από τα πιο ανατριχιαστικά ερημωμένα νησάκια σε όλο τον κόσμο.