Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2024

"ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ"

 


Επειδή από σήμερα μπαίνουμε στά τριήμερα προπαγανδιστικά παραμύθια τών εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου, θεωρώ πώς είναι καλό μέ λίγα λόγια καί σύντομα νά γνωρίζουμε την αλήθεια.

 

1) Οι χιλιάδες ή εκατοντάδες νεκροί είναι ανύπαρκτοι καί παραμύθι γιά αφελείς καί νήπια.

Μετά το 1981 η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου θέλοντας να «αποκαταστήσει» την αλήθεια του Πολυτεχνείου δίνει εντολή στον Αστυνόμο Σαμπάνη (που είχε αποταχθεί από το καθεστώς Παπαδόπουλου και επανήλθε με τη μεταπολίτευση) να βρει τους νεκρούς - φαντάσματα του Πολυτεχνείου. Το πόρισμα κυριολεκτικά καταπέλτης.

Κανένας νεκρός μέσα στο πολυτεχνείο (όπως ομοίως και στο πόρισμα Τσεβά αναφέρεται) ωστόσο δυστυχώς υπήρχαν δώδεκα γύρω από αυτό κυρίως από αδέσποτες σφαίρες.Σιγουρά τραγικό γεγονός ο θάνατος αθώων πολιτών αλλά ανάλογες περιπτώσεις με περίπου ίδιο αριθμό θυμάτων είχαν συνέβη στην περίπτωση των Ευαγγελικών δια ασήμαντον αφορμή το 1901 αλλά και δύο χρόνια αργότερα στα Ορεστειακά χωρίς να υπάρχει καμία αργία και ανάλογη ηρωοποιησή των θυμάτων.
Ονόματα νεκρών σύμφωνα με το πόρισμα Σαμπάνη και μέρος που σκοτώθηκαν(φωτό 3).

2) Η εξέγερση των φοιτητών πού έφερε τήν δημοκρατία είναι άλλο παραμύθι γιά αδιάβαστους καί άκαπνους αριστερούς πού κατασκεύασαν "αγωνιστές" πρός λαϊκή κατανάλωση.
Τό Πολυτεχνείο, πού δήθεν ανέτρεψε την χούντα, είχε τά εξής αποτελέσματα:

α)Ανέτρεψε την προσωρινή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σπύρου Μαρκεζίνη, η οποία είχε προσδιορίσει εκλογές γιά τίς 10 Φεβρουαρίου 1974.

β) Έφερε την χούντα του επονείδιστου Δημήτρη Ιωαννίδη

γ) Η χούντα του Ιωαννίδη μετά από εννιά (9) μήνες έφερε την ΤΟΥΡΚΙΚΗ κατοχή στην Κύπρο μέ την κυβέρνηση Εθνικής ενότητας των ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΜΑΥΡΟΥ.

Τελικό συμπέρασμα απευθυνόμενος κυρίως προς τους πολυτεχνειόπληκτους , ενταύθα...

Όταν θα πάτε να τιμήσετε τους νεκρούς του πολυτεχνείου καταθέτοντας στεφάνι στο κεφάλι του Σβορώνου(φωτό 1) ως κοπάδι συνοδευόμενο από τους καθηγητάδες, ινστρούχτορες του μ-λ (μαρξισμού-λενινισμού), να θυμηθείτε ότι αυτό το κεφάλι ανήκει στο καθηγητή πανεπιστημίου του εξωτερικού Νίκο Σβορώνο, ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973, αλλά και με το πολυτεχνείο γενικά, μιας και τότε βρισκόταν στη Γαλλία αφενός και αφετέρου ούτε έχει σπουδάσει, ούτε έχει διδάξει στο πολυτεχνείο!
Ο Νίκος Σβορώνος(φωτό 5), γεννήθηκε το 1911 και πέθανε το 1989, ήταν ΕΛΑΣίτης στην κατοχή, η οποία ήταν κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Το 1945, πήρε υποτροφία για την Γαλλία, όπου δίδασκε το μάθημα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Μάλιστα, το 1961 πήρε τη γαλλική υπηκοότητα. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το 1974.
Δίπλα στο κεφάλι, υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα η οποία αναγράφει δεκαοκτώ ονόματα, τα οποία οι αδαείς πιστεύουν ότι είναι των «νεκρών του Πολυτεχνείου». Αν προσέξουμε καλά την επιγραφή της πλάκας, η οποία είναι μισοσβησμένη, θα διαβάσουμε τα εξής: «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944».(φωτό 4)

Η μεγάλη παγκόσμια πρωτοτυπία της υπόθεσης είναι ότι Σβορώνος είναι ο μοναδικός ζων που κατέθεσε στεφάνι στο… μνημείο του!

Φωτό 2)Το όνομα της περιβόητης Ηλένιας εκφωνήθηκε πρώτο στον πίνακα των νεκρών του Πολυτεχνείου και σε αυτήν, κατατέθηκαν τα περισσότερα στεφάνια, με πρώτο και καλύτερο εκείνο της Ιωάννας Τσάτσου -συζύγου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας- η οποία μάλιστα, γονάτισε μπροστά, στο σκίτσο και δάκρυσε.Τελικά για του λόγου το ασφαλές λίγο καιρό αργότερα αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της «αδικοχαμένης» Ηλένιας – στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι – ήταν παρμένο από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας «ΜΠΡΕΚ» και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου «VOGUE» (το σκίτσο της διαφημίσεως το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νίκολας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, διάσημο φωτομοντέλο της εποχής, που από ηλικίας 4 χρονών ζούσε στο Λονδίνο).

Θα κλείσω με την άποψη του Ευάγγελου Αβέρωφ, ο οποίος δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562 την 10η Μαΐου 1979:

"Το πολυτεχνείο υπήρξε μια ευγενική θαρραλέα δημοκρατική εκδήλωση της νεολαίας. Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε,κατά την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλλαγγίστηκε από το ΚΚΕ και τα συνθήματα δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού. Το πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε την δικτατορία αλλά την δυνάμωσε, γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ώθησε πολλούς νέους αξιωματικούς, λίγο πολύ απογοητευμένους από την δικατατορία, να συσπειρωθούν γύρω από τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνομωσία αλλά δεν μπορούσε να την κάνει πράξη και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία.

Τιμώ, λοιπόν, ειλικρινά και βαθύτατα τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το χτύπημα, αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω ότι είναι η αλήθεια. Δεν είμαι διατεθειμένη, λόγω επιμόνου συνθηματολογίας, λόγω ανύπαρκτων πολυάριθμων νεκρών να βοηθήσω κι εγώ στην θεσμοποίηση μιας ψεύτικης ιστορίας...

 Β.Β.