Αν ταξιδέψετε στο Μπάρι, κάντε αυτή τη χάρη στον εαυτό σας και αφιερώστε χρόνο να το επισκεφτείτε
Αν ταξιδέψετε στο...
Μπάρι, κάντε αυτή τη χάρη στον εαυτό σας και αφιερώστε χρόνο να επισκεφτείτε Αλμπερομπέλο. Θα ζήσετε πραγματικά μια μοναδική εμπειρία και θα νιώσετε πως έχετε μεταφερθεί σε κάποιο κινηματογραφικό στούντιο, περιμένοντας να πεταχτεί από μια γωνιά, κάποιο… χόμπιτ!
Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο ιταλικό χωριό ξεχωρίζει για τα μοναδικά σπίτια του με τους τρούλους και την ασύγκριτη αρχιτεκτονική. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως το Αλμπερομπέλο είναι γνωστό και ως η «πρωτεύουσα των τρούλων» λόγω των περίπου 1.500 σπιτιών που σκεπάζονται από τους εντυπωσιακούς κωνικούς τρούλους, οι οποίοι χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα.
Το χωριό, αλήθεια, είναι ένα ολοζώντανο υπαίθριο μουσείο, με τα λευκά σπιτάκια του που έχουν κατασκευαστεί με μια τεχνική που χρονολογείται από τη νεολιθική εποχή, από ντόπιο ασβεστόλιθο χωρίς τσιμέντο ή κονίαμα. Οι στέγες είναι φτιαγμένες από μεγάλες πέτρες και οι κορυφές συχνά έχουν περίτεχνο σχήμα, άλλοτε σφαιρικό, άλλοτε πυραμιδοειδές, ρομβικό, με σταυρό ή κάποιο άλλο σχέδιο, ενώ αποτελούν εξαιρετικό παράδειγμα της ιταλικής, λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Η ιταλική λέξη για αυτά τα σπίτια είναι trulli, η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη τρούλος, δηλαδή θόλος. Και όσο απίστευτα μοιάζουν καθώς τα κοιτάς, άλλο τόσο απίστευτη είναι και η ιστορία τους και ο λόγος που κατασκευάστηκαν και δεν είναι άλλος από την… φοροδιαφυγή!
Η φιλοσοφία τους πίσω από αυτό έγκειται στην αποφυγή της υψηλής φορολογίας που επέβαλε το βασίλειο της Νάπολης στα σπίτια. Οι κάτοικοι του χωριού, χωρικοί εργάτες, θα αφαιρούσαν τους τρούλους κάθε φορά που οι κυβερνητικές αρχές θα επισκέπτονταν το χωριό τους, προκειμένου να αποδείξουν ότι το Αλμπερομπέλο πρόκειται για έναν ακατοίκητο οικισμό, και ως εκ τούτου δεν θα χρειαζόταν να πληρώνουν φόρους.
Ωστόσο, το 1797 τα πράγματα άλλαξαν και το χωριό απέκτησε πια τη μορφή που έχει μέχρι σήμερα. Το Αλμπερομπέλο είναι το μόνο κατοικημένο κέντρο με μια ολόκληρη συνοικία trulli. Ως εκ τούτου, θεωρείται η πολιτιστική πρωτεύουσα των trulli της Valle d’Itria, ενώ είναι χαρακτηρισμένο και ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο ιταλικό χωριό ξεχωρίζει για τα μοναδικά σπίτια του με τους τρούλους και την ασύγκριτη αρχιτεκτονική. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως το Αλμπερομπέλο είναι γνωστό και ως η «πρωτεύουσα των τρούλων» λόγω των περίπου 1.500 σπιτιών που σκεπάζονται από τους εντυπωσιακούς κωνικούς τρούλους, οι οποίοι χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα.
Το χωριό, αλήθεια, είναι ένα ολοζώντανο υπαίθριο μουσείο, με τα λευκά σπιτάκια του που έχουν κατασκευαστεί με μια τεχνική που χρονολογείται από τη νεολιθική εποχή, από ντόπιο ασβεστόλιθο χωρίς τσιμέντο ή κονίαμα. Οι στέγες είναι φτιαγμένες από μεγάλες πέτρες και οι κορυφές συχνά έχουν περίτεχνο σχήμα, άλλοτε σφαιρικό, άλλοτε πυραμιδοειδές, ρομβικό, με σταυρό ή κάποιο άλλο σχέδιο, ενώ αποτελούν εξαιρετικό παράδειγμα της ιταλικής, λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Η ιταλική λέξη για αυτά τα σπίτια είναι trulli, η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη τρούλος, δηλαδή θόλος. Και όσο απίστευτα μοιάζουν καθώς τα κοιτάς, άλλο τόσο απίστευτη είναι και η ιστορία τους και ο λόγος που κατασκευάστηκαν και δεν είναι άλλος από την… φοροδιαφυγή!
Η φιλοσοφία τους πίσω από αυτό έγκειται στην αποφυγή της υψηλής φορολογίας που επέβαλε το βασίλειο της Νάπολης στα σπίτια. Οι κάτοικοι του χωριού, χωρικοί εργάτες, θα αφαιρούσαν τους τρούλους κάθε φορά που οι κυβερνητικές αρχές θα επισκέπτονταν το χωριό τους, προκειμένου να αποδείξουν ότι το Αλμπερομπέλο πρόκειται για έναν ακατοίκητο οικισμό, και ως εκ τούτου δεν θα χρειαζόταν να πληρώνουν φόρους.
Ωστόσο, το 1797 τα πράγματα άλλαξαν και το χωριό απέκτησε πια τη μορφή που έχει μέχρι σήμερα. Το Αλμπερομπέλο είναι το μόνο κατοικημένο κέντρο με μια ολόκληρη συνοικία trulli. Ως εκ τούτου, θεωρείται η πολιτιστική πρωτεύουσα των trulli της Valle d’Itria, ενώ είναι χαρακτηρισμένο και ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
