Πώς ξεκίνησε η παράδοση
Ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος (1780 – 1874) ήταν Έλληνας διπλωμάτης της Ρωσίας, νομικός, ιατρός και αγωνιστής του 1821, έχοντας μυηθεί...
στη Φιλική Εταιρεία. Επί Βασιλείας Όθωνα το 1843 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Υπηρέτησε ως γενικός πρόξενος της Ρωσίας μέχρι το 1862. Αργότερα επί βασιλείας Γεωργίου του Α’ έγινε και σύμβουλος της Επικρατείας, θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του, στην Αθήνα το 1874.
Το όνομα του Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου συνδέεται και με το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο που στολίστηκε στην Αθήνα. Το 1843 η Αθήνα γιόρταζε την αναγόρευσή της σε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Ο Παπαρρηγόπουλος είχε συνηθίσει το έθιμο τού δέντρου και αποφάσισε να το μεταφέρει και στην Αθήνα. Λέγεται ότι έφερε το δέντρο από τη Ρωσία και το στόλισε με κεράκια και πολύχρωμα χριστουγεννιάτικα σχέδια. Οι Βαυαροί χάρηκαν που είδαν ένα έθιμο που τηρούσαν χρόνια στην πατρίδα τους. Για τους Έλληνες όμως ήταν κάτι καινούργιο, ασυνήθιστο και ανεξήγητο.
Τη νύχτα των Χριστουγέννων τού 1843, ένας από τους καλεσμένους στο σπίτι τού Παπαρρηγόπουλου ήταν και ο στρατηγός Ι. Μακρυγιάννης. Όταν είδε το κατάφωτο στολισμένο δίμετρο έλατο στο κέντρο τής σάλας, κούνησε το κεφάλι του και είπε: «Ωραίο είναι κυρ-Γιάννη. Και του χρόνου να είμαστε καλά. Αλλά τα δέντρα μου εγώ δεν τ’ αφήνω να φυτρώσουν μέσα στην κάμαρα! Μόνο τ’ άρματά μου φυτρώνουν εκεί». O Παπαρρηγόπουλος γέλασε και του εξήγησε ότι πρόκειται για διαδεδομένο έθιμο στην Ευρώπη. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν τα σπίτια που στόλιζαν δέντρο τα Χριστούγεννα πολλαπλασιάστηκαν, αφού η αθηναϊκή κοινωνία προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εξευρωπαϊστεί.
Το όνομα του Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου συνδέεται και με το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο που στολίστηκε στην Αθήνα. Το 1843 η Αθήνα γιόρταζε την αναγόρευσή της σε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Ο Παπαρρηγόπουλος είχε συνηθίσει το έθιμο τού δέντρου και αποφάσισε να το μεταφέρει και στην Αθήνα. Λέγεται ότι έφερε το δέντρο από τη Ρωσία και το στόλισε με κεράκια και πολύχρωμα χριστουγεννιάτικα σχέδια. Οι Βαυαροί χάρηκαν που είδαν ένα έθιμο που τηρούσαν χρόνια στην πατρίδα τους. Για τους Έλληνες όμως ήταν κάτι καινούργιο, ασυνήθιστο και ανεξήγητο.
Τη νύχτα των Χριστουγέννων τού 1843, ένας από τους καλεσμένους στο σπίτι τού Παπαρρηγόπουλου ήταν και ο στρατηγός Ι. Μακρυγιάννης. Όταν είδε το κατάφωτο στολισμένο δίμετρο έλατο στο κέντρο τής σάλας, κούνησε το κεφάλι του και είπε: «Ωραίο είναι κυρ-Γιάννη. Και του χρόνου να είμαστε καλά. Αλλά τα δέντρα μου εγώ δεν τ’ αφήνω να φυτρώσουν μέσα στην κάμαρα! Μόνο τ’ άρματά μου φυτρώνουν εκεί». O Παπαρρηγόπουλος γέλασε και του εξήγησε ότι πρόκειται για διαδεδομένο έθιμο στην Ευρώπη. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν τα σπίτια που στόλιζαν δέντρο τα Χριστούγεννα πολλαπλασιάστηκαν, αφού η αθηναϊκή κοινωνία προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εξευρωπαϊστεί.
