ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ - ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα από την γέννηση του Χριστού και διαπιστώνουμε ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει από την εποχή της έλευσης Του. Γεννήθηκε στο ταπεινό σπήλαιο αφού...
«εις τα ίδια ήλθε και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον»[=ήλθε στον τόπο του και οι δικοί του δεν τον δέχθηκαν]κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη. Φεύγει ως πρόσφυγας στην Αίγυπτο, κυνηγημένος από τον βασιλιά Ηρώδη και επανέρχεται στην πατρίδα του, όπου αμφισβητείται, εμπαίζεται, μαστιγώνεται και σταυρώνεται από το θρησκευτικό κατεστημένο των Γραμματέων και Φαρισαίων. Διακηρύσσει τις υπέρτατες και διαχρονικές αξίες της ειρήνης, ελευθερίας, της ισότητας, της αγάπης και αδελφοσύνης, οι οποίες ηχούν εις «ώτα μη ακουόντων» στους Ιουδαίους.
Σήμερα 2024 χρόνια μετά ο κόσμος βιώνει παρόμοιες και χειρότερες καταστάσεις της εποχής της γέννησής Του. Πόλεμοι εξοντωτικοί αθώων θυμάτων και ιδίως μικρών παιδιών, διωγμοί από τις εστίες τους και βασανισμοί σε φρικτές φυλακές χιλιάδων συνανθρώπων μας, πείνα, εξαθλίωση και φονικές μάχες σε εκατοντάδες περιοχές του πλανήτη. Ο άνθρωπος συνεχίζει να είναι για τον συνάνθρωπό του λύκος, κατά το λατινικό ρητό «homo hominess lupus» Αν τώρα στον καμβά της περιρρέουσας ζοφερής ατμόσφαιρας προστεθούν οι φυσικές καταστροφές, πλημμύρες, πυρκαγιές, ανεμοστρόβιλοι και λοιπές θεομηνίες αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς που οφείλεται το άγχος, η κατάθλιψη, οι φοβίες και η αγωνία για το μέλλον του σημερινού ανθρώπου. Με τέτοια ψυχολογική κατάσταση καλούμαστε να γιορτάσουμε για μια ακόμη φορά το υπερφυές γεγονός της Θείας ενανθρωπίσεως. Με λαμπρούς φωτισμούς, χριστουγεννιάτικα δένδρα, πυροτεχνήματα, ευτραφείς «Αγιοβασίληδες», με δώρα, ξεφαντώματα και ολονύκτιες διασκεδάσεις ξεγελάμε τον εαυτό μας, πιστεύοντας ότι γιορτάζουμε την μεγαλύτερη επέτειο της Χριστιανοσύνης. Δυστυχώς το αληθές νόημα των Χριστουγέννων έχει μεταλλαχθεί και εμπορευματοποιηθεί στις σύγχρονες κοινωνίες του καταναλωτισμού, της αδικίας και πλεονεξίας. Κατά συνέπεια ο εορτασμός έχει περιορισθεί στις ψευδαισθήσεις των υλικών απολαύσεων των ημερών. Έχει λησμονηθεί το μεγάλο μήνυμα της αγάπης προς τον πλησίον, της συμπαράστασης και αλληλεγγύης που έφερε ο Χριστός με την διδασκαλία Του. Κάθε συνειδητός πιστός καλείται τις μέρες αυτές σε ενδοσκόπηση και βίωση του υπερφυούς μυστηρίου με πράξεις γνήσιας αγάπης και συμπαράστασης προς τον ψυχικά και υλικά πάσχοντα συνάνθρωπό μας.
Σήμερα 2024 χρόνια μετά ο κόσμος βιώνει παρόμοιες και χειρότερες καταστάσεις της εποχής της γέννησής Του. Πόλεμοι εξοντωτικοί αθώων θυμάτων και ιδίως μικρών παιδιών, διωγμοί από τις εστίες τους και βασανισμοί σε φρικτές φυλακές χιλιάδων συνανθρώπων μας, πείνα, εξαθλίωση και φονικές μάχες σε εκατοντάδες περιοχές του πλανήτη. Ο άνθρωπος συνεχίζει να είναι για τον συνάνθρωπό του λύκος, κατά το λατινικό ρητό «homo hominess lupus» Αν τώρα στον καμβά της περιρρέουσας ζοφερής ατμόσφαιρας προστεθούν οι φυσικές καταστροφές, πλημμύρες, πυρκαγιές, ανεμοστρόβιλοι και λοιπές θεομηνίες αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς που οφείλεται το άγχος, η κατάθλιψη, οι φοβίες και η αγωνία για το μέλλον του σημερινού ανθρώπου. Με τέτοια ψυχολογική κατάσταση καλούμαστε να γιορτάσουμε για μια ακόμη φορά το υπερφυές γεγονός της Θείας ενανθρωπίσεως. Με λαμπρούς φωτισμούς, χριστουγεννιάτικα δένδρα, πυροτεχνήματα, ευτραφείς «Αγιοβασίληδες», με δώρα, ξεφαντώματα και ολονύκτιες διασκεδάσεις ξεγελάμε τον εαυτό μας, πιστεύοντας ότι γιορτάζουμε την μεγαλύτερη επέτειο της Χριστιανοσύνης. Δυστυχώς το αληθές νόημα των Χριστουγέννων έχει μεταλλαχθεί και εμπορευματοποιηθεί στις σύγχρονες κοινωνίες του καταναλωτισμού, της αδικίας και πλεονεξίας. Κατά συνέπεια ο εορτασμός έχει περιορισθεί στις ψευδαισθήσεις των υλικών απολαύσεων των ημερών. Έχει λησμονηθεί το μεγάλο μήνυμα της αγάπης προς τον πλησίον, της συμπαράστασης και αλληλεγγύης που έφερε ο Χριστός με την διδασκαλία Του. Κάθε συνειδητός πιστός καλείται τις μέρες αυτές σε ενδοσκόπηση και βίωση του υπερφυούς μυστηρίου με πράξεις γνήσιας αγάπης και συμπαράστασης προς τον ψυχικά και υλικά πάσχοντα συνάνθρωπό μας.
