Ἕνα ἀσήμαντο χωριό τῆς Παλαιστίνης σέ μιά ἀσήμαντη στιγμή τοῦ χρόνου γίνεται ἡ πύλη τοῦ χαμένου Παραδείσου.
Τό Θεῖο Βρέφος ἔρχεται νά φανερώσει τά πατρικά σπλάχνα οἰκτιρμῶν, τόν ὑπομονετικό Θεό, πού δεν πτοεῖται ἀπό τή διαρκῆ ἀποστασία μας, τόν ἐπίμονο Δημιουργό πού ἐπιδιώκει μέ πατρικό ζῆλο νά ἐπαναφέρει τούς διψασμένους ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ στήν ἀνεξάντλητη πηγή τῆς Ἀγάπης Του.
Ὅπως τό σῶμα χωρίς νερό μαραζώνει, ξηραίνεται καί ἀποσυντίθεται, ἔτσι καί ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη, μακριά ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, ὑφίσταται τή σκληρότητα καί τήν ξηρότητα, ὅμοια μέ πήλινο σκεῦος, πού βιώνει διαρκῶς τόν κίνδυνο τῆς συντριβῆς.
Ὅπως τό σῶμα χωρίς νερό μαραζώνει, ξηραίνεται καί ἀποσυντίθεται, ἔτσι καί ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη, μακριά ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, ὑφίσταται τή σκληρότητα καί τήν ξηρότητα, ὅμοια μέ πήλινο σκεῦος, πού βιώνει διαρκῶς τόν κίνδυνο τῆς συντριβῆς.
Σκληρύναμε καί ἀποξηρανθήκαμε ὡς κόσμος. Ἡ ἀγάπη, ἡ συμπόνια καί ἡ αἱσιοδοξία δύσκολα πλέον βρίσκουν στήν
καρδιά μας χῶμα μαλακό καί εὔφορο γιά νά ριζώσουν καί νά ἀνθίσουν. Αὐτό, ὅμως, πού δυσκολότερα βρίσκει νερό καί τροφή γιά νά καρπίσει εἶναι ἡ ἐλπίδα. Ὅλο καί περισσότεροι ἄνθρωποι παραδίδονται στήν ἀπελπισία καί τήν ἀπόγνωση.
Σέ ὅλο τόν κόσμο τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων:
· Οἱ οὐρανοί στέλνουν σπόρο ἐλπίδας.
· Ἄγγελοι διαλαλοῦν τά θυρανοίξια τῆς Ἐδέμ καί ὑμνολογοῦν ἐλπίδα ἐπουράνια
Σέ ὅλο τόν κόσμο τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων:
· Οἱ οὐρανοί στέλνουν σπόρο ἐλπίδας.
· Ἄγγελοι διαλαλοῦν τά θυρανοίξια τῆς Ἐδέμ καί ὑμνολογοῦν ἐλπίδα ἐπουράνια
· Σοφοί μάγοι ἐγκαταλείπουν τίς ψεύτικες ἐλπίδες ἑνός ἀλαζονικοῦ πολιτισμοῦ καί ἀναζητοῦν τή ζωηφόρο ἐλπίδα
τῆς ταπεινῆς φάτνης, πού ἀποδείχθηκε ἰσχυρότερη ἀπό ἡγεμόνες καί συστήματα.
· Ἁπλοί βοσκοί φτάνουν στήν πηγή τῆς ἐλπίδας καί προσκυνοῦν τό σαρκωμένο ὅραμα μιᾶς καινούργιας ζωῆς καί μιᾶς καλύτερης κοινωνίας, θεμελιωμένης στή δικαιοσύνη, τήν ἀγάπη καί τή συντριβή τῶν ὀλέθριων ἀνθρωπίνων παθῶν.
Γιά ἀκόμη μία φορά ἑορτάζουμε τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρα:
· Τά Χριστούγεννα σβήνει ἡ δίψα τῆς ἐξαντλμένης ἀνθρωπότητας. Τά βλέμματα ἀνορθώνονται καί ἀναζητοῦν νοητό ἀστέρα ἀνεσπέρου φωτός.
· Τά Χριστούγεννα οἱ ἀνθρώπινες καρδιές νιώθουν τό ἄγγιγμα τοῦ Δημιουργοῦ καί πλημμυρίζουν μέ νόημα καί χαρμόσυνη ἐμπειρία συνάντησης μέ Θεό καί ἀνθρώπους.
· Σήμερα ὁ σοφός Δημιουργός ἀναπλάθει τόν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἄνθρωπο.
Καί ἐμεῖς ὅλοι μαζί, σάν ἕνας ἄνθρωπος, ἄς δοξολογήσουμε ἕνα παιδί, «παιδίον νέον» γεννήτορα σταθερῆς ἐλπίδας, τόν πρό αἰώνων Θεόν.
· Ἁπλοί βοσκοί φτάνουν στήν πηγή τῆς ἐλπίδας καί προσκυνοῦν τό σαρκωμένο ὅραμα μιᾶς καινούργιας ζωῆς καί μιᾶς καλύτερης κοινωνίας, θεμελιωμένης στή δικαιοσύνη, τήν ἀγάπη καί τή συντριβή τῶν ὀλέθριων ἀνθρωπίνων παθῶν.
Γιά ἀκόμη μία φορά ἑορτάζουμε τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρα:
· Τά Χριστούγεννα σβήνει ἡ δίψα τῆς ἐξαντλμένης ἀνθρωπότητας. Τά βλέμματα ἀνορθώνονται καί ἀναζητοῦν νοητό ἀστέρα ἀνεσπέρου φωτός.
· Τά Χριστούγεννα οἱ ἀνθρώπινες καρδιές νιώθουν τό ἄγγιγμα τοῦ Δημιουργοῦ καί πλημμυρίζουν μέ νόημα καί χαρμόσυνη ἐμπειρία συνάντησης μέ Θεό καί ἀνθρώπους.
· Σήμερα ὁ σοφός Δημιουργός ἀναπλάθει τόν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἄνθρωπο.
Καί ἐμεῖς ὅλοι μαζί, σάν ἕνας ἄνθρωπος, ἄς δοξολογήσουμε ἕνα παιδί, «παιδίον νέον» γεννήτορα σταθερῆς ἐλπίδας, τόν πρό αἰώνων Θεόν.
Εὐλογημένα Χριστούγεννα!
† Γ ε ώ ρ γ ι ο ς
Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης & Πλαταμῶνος