Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, το πραγματικό του όνομα ήταν Πέτρος Μαυρομιχάλης, ήταν Έλληνας οπλαρχηγός και πολιτικός. Ήταν γόνος της ιστορικής μανιάτικης οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων, οπλαρχηγός του 1821, αναδειχθείς "αρχιστράτηγος των σπαρτιατικών δυνάμεων" και πρωθυπουργός...
της Ελλάδας από τη θέση του προέδρου του Εκτελεστικού Σώματος του ελληνικού κράτους. Σχεδόν πενήντα από τα μέλη της πολυάριθμης και επιφανούς οικογένειάς του, έπεσαν στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
O Πέτρος Μαυρομιχάλης γεννήθηκε στην Τσίμοβα όπως λεγόταν η σημερινή Αρεόπολη πρωτεύουσα τότε της Μάνης, στις 6 Αυγούστου 1765. Διετέλεσε έκτος και τελευταίος Μπέης της Μάνης και παρέμεινε γνωστός στην Ιστορία ως Πετρόμπεης. Σύζυγός του ήταν η Φωτεινή Π. Μαυρομιχάλη, το γένος Δημητρακαράκου με την οποία και απέκτησε εννέα παιδιά, έξι γιους και τρεις κόρες: ο Ηλίας, ο Αναστάσιος, ο Γεώργιος, ο Ιωάννης, ο Δημήτρης Μαυρομιχάλης, η Μαριγώ, σύζυγος του Λυκούργου Κρεστενίτη, η σύζυγος Γιατράκου, το όνομά της οποίας παρέμεινε άγνωστο και η Παναγιωτίτσα, σύζυγος Δημητρίου Σαχίνη.
Η δράση του ξεκίνησε πολύ πριν από το ξέσπασμα της Επανάστασης. Κατά την περίοδο του διωγμού των κλεφτών, στις αρχές του 19ου αιώνα, φυγάδευσε αρκετούς από αυτούς στα Επτάνησα. Με τη συνθήκη του Τίλσιτ το 1807 και την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους προσπάθησε να δημιουργήσει δεσμούς με τη Γαλλία και τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, επειδή θεωρούσε πως η Γαλλία ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που θα μπορούσε να βοηθήσει στην Επανάσταση.
Όπως προκύπτει από τον κατάλογο των Φιλικών του Παναγιώτη Σέκερη, ο Μαυρομιχάλης μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον καλαματιανό έμπορο Κυριάκο Καμαρινό στις Κιτριές, στις 2 Αυγούστου 1818. Κατά τη μύησή του, υποσχέθηκε να προσφέρει στον Αγώνα «5000 γρόσια και είκοσι χιλιάδας οπλοφόρους πρόθυμους πλην πτωχούς».
Στις 17 Μαρτίου 1821 ξεκινά από την Τσίμοβα μαζί με 2.000 Μανιάτες για την Καλαμάτα. Στις 23 Μαρτίου 1821 η Καλαμάτα απελευθερώνεται. Αμέσως μετά, συγκροτείται η δωδεκαμελής Μεσσηνιακή Γερουσία με πρόεδρο της τον ίδιο, η οποία αποστέλλει στα χριστιανικά έθνη την Προκήρυξη «Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς». Στα τέλη του Μαΐου 1821 ο Π. Μαυρομιχάλης προσκαλεί πολιτικούς, στρατιωτικούς, προκρίτους και εκκλησιαστικούς παράγοντες να συμμετάσχουν στη Συνέλευση των Καλτεζών με σκοπό τη σύσταση γερουσίας που θα ξεπερνούσε τον τοπικό χαρακτήρα της Μεσσηνιακής. Στις 26 Μαΐου 1821 πραγματοποιείται η σύσταση της Πελοποννησιακής Γερουσίας με πρόεδρο τον ίδιο. Με την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ορίστηκε αντιπρόεδρος του Βουλευτικού, με τη Β’ Εθνοσυνέλευση πρόεδρος του Βουλευτικού και του Εκτελεστικού και διετέλεσε μέλος του Νομοτελεστικού στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους. Υπήρξε επίσης μέλος του κυβερνητικού σχήματος της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος. Έλαβε ακόμα μέρος στην πολιορκία της Τρίπολης, το καλοκαίρι του 1822, στις επιχειρήσεις για την απόκρουση του Δράμαλη, κρατώντας τους Μύλους και στην άλωση του κάστρου του Άργους. Κατέλαβε το Νοέμβριο του 1822 με 500 Μανιάτες, το Δραγαμέστο και στη συνέχεια την Κατοχή, ενώ διέλυσε τα τουρκικά σώματα που στρατοπέδευαν στις όχθες του Αχελώου, στη διάρκεια της πρώτης πολιορκίας του Μεσολογγίου. Όταν ο Ιμπραήμ εισέβαλλε στην Πελοπόννησο, οργάνωσε την άμυνα της Μάνης, γεγονός που απέτρεψε την κατάληψη της.Στην Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας αποδέχτηκε την επιλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος, αλλά δεν ήταν υπέρμαχος της εξουσίας του. Το 1830 όλη η Μάνη με επικεφαλής τον αδερφό του Τζανή ξεσηκώνεται εναντίον του Καποδίστρια. Ο Π. Μαυρομιχάλης συλλαμβάνεται και τίθεται υπό παρακολούθηση στο Ναύπλιο. Διαφεύγει το 1831 και στην προσπάθειά του να επιστρέψει στη Μάνη συλλαμβάνεται από τον Κωνσταντίνο Κανάρη και φυλακίζεται στο Ναύπλιο για εσχάτη προδοσία.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, ο γιος του Γεώργιος και ο αδερφός του Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης δολοφονούν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο μεν Κωνσταντίνος δολοφονείται αμέσως μετά, ο δε Γεώργιος εκτελείται στις 11 Οκτωβρίου 1831. Τον Μάρτιο του 1832, ύστερα από διαταγή του Αυγουστίνου Καποδίστρια, ο Πετρόμπεης αποφυλακίζεται.
Κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, πριν από την ενηλικίωση του Όθωνα, ήταν Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1835-1843). Ορίστηκε πληρεξούσιος Ζυγού στην Α’ Εθνική Συνέλευση (1843-1844), η οποία ασχολήθηκε με την εκπόνηση του Συντάγματος που απαιτήθηκε με την Επανάσταση της Γ’ Σεπτεμβρίου 1843.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης φεύγει από τη ζωή στις 17 Ιανουαρίου 1848 στην Αθήνα και η κηδεία του πραγματοποιείται με τιμές αντιστράτηγου. Στην κηδεία του εκφώνησαν λόγους ο Σπυρίδων Τρικούπης και ο Παναγιώτης Σούτσος.
O Πέτρος Μαυρομιχάλης γεννήθηκε στην Τσίμοβα όπως λεγόταν η σημερινή Αρεόπολη πρωτεύουσα τότε της Μάνης, στις 6 Αυγούστου 1765. Διετέλεσε έκτος και τελευταίος Μπέης της Μάνης και παρέμεινε γνωστός στην Ιστορία ως Πετρόμπεης. Σύζυγός του ήταν η Φωτεινή Π. Μαυρομιχάλη, το γένος Δημητρακαράκου με την οποία και απέκτησε εννέα παιδιά, έξι γιους και τρεις κόρες: ο Ηλίας, ο Αναστάσιος, ο Γεώργιος, ο Ιωάννης, ο Δημήτρης Μαυρομιχάλης, η Μαριγώ, σύζυγος του Λυκούργου Κρεστενίτη, η σύζυγος Γιατράκου, το όνομά της οποίας παρέμεινε άγνωστο και η Παναγιωτίτσα, σύζυγος Δημητρίου Σαχίνη.
Η δράση του ξεκίνησε πολύ πριν από το ξέσπασμα της Επανάστασης. Κατά την περίοδο του διωγμού των κλεφτών, στις αρχές του 19ου αιώνα, φυγάδευσε αρκετούς από αυτούς στα Επτάνησα. Με τη συνθήκη του Τίλσιτ το 1807 και την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους προσπάθησε να δημιουργήσει δεσμούς με τη Γαλλία και τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, επειδή θεωρούσε πως η Γαλλία ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που θα μπορούσε να βοηθήσει στην Επανάσταση.
Όπως προκύπτει από τον κατάλογο των Φιλικών του Παναγιώτη Σέκερη, ο Μαυρομιχάλης μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον καλαματιανό έμπορο Κυριάκο Καμαρινό στις Κιτριές, στις 2 Αυγούστου 1818. Κατά τη μύησή του, υποσχέθηκε να προσφέρει στον Αγώνα «5000 γρόσια και είκοσι χιλιάδας οπλοφόρους πρόθυμους πλην πτωχούς».
Στις 17 Μαρτίου 1821 ξεκινά από την Τσίμοβα μαζί με 2.000 Μανιάτες για την Καλαμάτα. Στις 23 Μαρτίου 1821 η Καλαμάτα απελευθερώνεται. Αμέσως μετά, συγκροτείται η δωδεκαμελής Μεσσηνιακή Γερουσία με πρόεδρο της τον ίδιο, η οποία αποστέλλει στα χριστιανικά έθνη την Προκήρυξη «Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς». Στα τέλη του Μαΐου 1821 ο Π. Μαυρομιχάλης προσκαλεί πολιτικούς, στρατιωτικούς, προκρίτους και εκκλησιαστικούς παράγοντες να συμμετάσχουν στη Συνέλευση των Καλτεζών με σκοπό τη σύσταση γερουσίας που θα ξεπερνούσε τον τοπικό χαρακτήρα της Μεσσηνιακής. Στις 26 Μαΐου 1821 πραγματοποιείται η σύσταση της Πελοποννησιακής Γερουσίας με πρόεδρο τον ίδιο. Με την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ορίστηκε αντιπρόεδρος του Βουλευτικού, με τη Β’ Εθνοσυνέλευση πρόεδρος του Βουλευτικού και του Εκτελεστικού και διετέλεσε μέλος του Νομοτελεστικού στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους. Υπήρξε επίσης μέλος του κυβερνητικού σχήματος της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος. Έλαβε ακόμα μέρος στην πολιορκία της Τρίπολης, το καλοκαίρι του 1822, στις επιχειρήσεις για την απόκρουση του Δράμαλη, κρατώντας τους Μύλους και στην άλωση του κάστρου του Άργους. Κατέλαβε το Νοέμβριο του 1822 με 500 Μανιάτες, το Δραγαμέστο και στη συνέχεια την Κατοχή, ενώ διέλυσε τα τουρκικά σώματα που στρατοπέδευαν στις όχθες του Αχελώου, στη διάρκεια της πρώτης πολιορκίας του Μεσολογγίου. Όταν ο Ιμπραήμ εισέβαλλε στην Πελοπόννησο, οργάνωσε την άμυνα της Μάνης, γεγονός που απέτρεψε την κατάληψη της.Στην Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας αποδέχτηκε την επιλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος, αλλά δεν ήταν υπέρμαχος της εξουσίας του. Το 1830 όλη η Μάνη με επικεφαλής τον αδερφό του Τζανή ξεσηκώνεται εναντίον του Καποδίστρια. Ο Π. Μαυρομιχάλης συλλαμβάνεται και τίθεται υπό παρακολούθηση στο Ναύπλιο. Διαφεύγει το 1831 και στην προσπάθειά του να επιστρέψει στη Μάνη συλλαμβάνεται από τον Κωνσταντίνο Κανάρη και φυλακίζεται στο Ναύπλιο για εσχάτη προδοσία.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, ο γιος του Γεώργιος και ο αδερφός του Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης δολοφονούν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο μεν Κωνσταντίνος δολοφονείται αμέσως μετά, ο δε Γεώργιος εκτελείται στις 11 Οκτωβρίου 1831. Τον Μάρτιο του 1832, ύστερα από διαταγή του Αυγουστίνου Καποδίστρια, ο Πετρόμπεης αποφυλακίζεται.
Κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, πριν από την ενηλικίωση του Όθωνα, ήταν Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1835-1843). Ορίστηκε πληρεξούσιος Ζυγού στην Α’ Εθνική Συνέλευση (1843-1844), η οποία ασχολήθηκε με την εκπόνηση του Συντάγματος που απαιτήθηκε με την Επανάσταση της Γ’ Σεπτεμβρίου 1843.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης φεύγει από τη ζωή στις 17 Ιανουαρίου 1848 στην Αθήνα και η κηδεία του πραγματοποιείται με τιμές αντιστράτηγου. Στην κηδεία του εκφώνησαν λόγους ο Σπυρίδων Τρικούπης και ο Παναγιώτης Σούτσος.
