Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Βιώνουμε δύσκολη στην Ελλάδα και διεθνώς οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα που ξεκίνησε το 2008 (όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers), εντάθηκε για εμάς όταν υποταχθήκαμε στα Μνημόνια...
το 2010, επιδεινώθηκε το 2020 με την επιδημία covid-19 και μόλις κόπασε η επιδημία μας προέκυψε ο Ρώσο-Ουκρανικός (κάποιοι προτιμούν να λένε ότι είναι υβριδικός Ρώσο-Ουκρανό-Νατοϊκός) πόλεμοςκαι για εμάς τους Έλληνες αναδύεται απειλητικά ένας τεράστιος όγκος προβλημάτων στην υγεία, στην ακόμη γονατισμένη οικονομίακαι στην απίστευτα εκτεταμένη διάρρηξη του ψυχοκοινωνικού μας ιστού.
Σίγουρα αυτό το πλέγμα δυστυχίας που βιώνουμε από το 2008-2010 έχει,πιστεύωόπως και εσείς, κάνει επιτακτική πλέον την ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς τον φόβο αντιποίνων της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, αλλά και χωρίς υστερικές, σπασμωδικές και κακοπροαίρετες αντιδράσεις.
Καθώς βιώνουμε εποχές όξυνσης των σεναρίων συνωμοσιολογίας και της μάταιης αναζήτησης για κάποια «κακόβουλα μυαλά» που κινούν τα νήματα της παγκόσμιας εξουσίας ίσως να αναρωτηθούν κάποιοι από τους υποψιασμένους αναγνώστες εδώ στον αγαπημένο ιστότοπο, ότι όσα ανέφερα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες ενδέχεται να υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες…
Απαντώ, κατηγορηματικά: ΟΧΙ!…
Είναι πλέον διάχυτη η διαπίστωση ότι βρισκόμαστε ως κοινωνία, ως Λαός και ως Έθνος, και μαζί μας ολάκερη η Ανθρωπότητα στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και μαζί, ιδιαίτερα για εμάς τους Έλληνες, και της πατροπαράδοτης «ελληνικής αλληλεγγύης».
Βρισκόμαστε, φοβάμαι ξανά, μετά το 2010 και την υποταγή μας από την τότε Κυβέρνηση του κ Γιώργου Παπανδρέου στα περιβόητα πλέον Μνημόνια, σε βαθύ πηγάδι, όχι σε τούνελ.
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω την άκομψη αλλά ιστορική εκείνη φράση ότι το 2010 «Οι Έλληνες είναι χωμένοι σε βαθιά σκ@τ@» που είχε διατυπώσει δημοσίως περιγράφοντας τα οικονομικά μας χάλια ο τότε Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ, ο κ. DominiqueStrausKahn πριν, τελικά, βουλιάξει ο ίδιος στον βούρκο των δικών του «χαμηλών ενστίκτων».
Κολλήσαμε, Συμπατριώτες, έστω και αν ανασάναμε τα τελευταία 2 χρόνια από την αύξηση του τουρισμού ο οποίος ΔΕΝ μας κάνει ΟΛΟΥΣ πλούσιους αλλά μόνο εκείνους που ελέγχουν τις δομές της τουριστικής βιομηχανίας…
Εάν με όσα απεργάζεται ο κ Erdogan εις βάρος μας αγνοώντας τα δεδομένα της εποχής και την κατάσταση της δικής του Οικονομίας και Πατρίδας, περάσει τελικά στο συλλογικό εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια ΚΑΜΙΑ ελπίδα να βρεθεί ηθικό, στέρεο, υγιές, κομμάτι γης για να σταθούμε και να σπρώξουμε το Εθνικό μας όχημα, τότε φοβάμαι ότι στην επόμενη φάση θα βιώσουμε τον ΚΥΝΙΣΜΟ…
Χρειάζεται συλλογικός αγώνας για να μην ακολουθήσει, νομοτελειακά, η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθεια και την άρνηση που συνθέτουν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ, συστηματικά και με μεθοδική «πλύση εγκεφάλου» από τα συστημικά ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού), μας «έπεισαν» και το υποκαταστήσαμε με το μικροπρεπές… ΕΓΩ!
Επιτρέψαμε στους επιτήδειους να μας πείσουν υποσχόμενοι «οικονομική ευμάρεια, δηλαδή πολλά λεφτά», ότι το νόημα της επιτυχίας είναι ταυτόσημο με το ΕΓΩ… Λησμονήσαμε τόσο εύκολα και τόσο απερίσκεπτα ότι το ΕΓΩ χρειάζεται και άλλα ΕΓΩ για να εδραιώσει την αυθεντική του ύπαρξη και ότι μέσα στο ΕΜΕΙΣ κάθε υγιές και κάθε αυθεντικό ΕΓΩ άνετα διατηρεί τη δημιουργική αυτοτέλειά του!..
Συν-Έλληνες, Συμπατριώτες μου, καιρός να ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε ξανά το πατροπαράδοτο ΕΜΕΙΣ, που στο παρελθόν μάς οδήγησε να γράψουμε λαμπρές σελίδες στην Ιστορία μας ως Έθνος και ως Λαός…
ΔΕΝ νομίζω ότι ήταν επιλογή στην ατομική και συλλογική μας οντότητα να διαγράψουμε το ΕΜΕΙΣ και να σουλατσάρουμε «χαζοχαρούμενοι» κραδαίνοντας την προσωπική μας παντιέρα με μοναδική πάνω της γραμμένη λέξη το «ΕΓΩ!..»
Θα αντιτάξουν κάποιοι φίλοι αναγνώστες καλοπροαίρετα:
Κύριε Πιπερόπουλε ξεχνάς ότι πάντα μετρούσαμε μπόλικους «ωχαδερφιστές;»
ΟΧΙ, βέβαια, ΔΕΝ το ξεχνώ όπως δεν ξεχνώ ότι πάντοτε είχαμε και μπόλικους «ατομιστές» που δουλεύαν ΜΟΝΟ «για την πάρτη τους».
Και δυστυχώς με αφορμή τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος με την αύξηση των τουριστικών εσόδων τα περασμένα δύο χρόνια και τις προοπτικές για αύξηση πολλαπλασιάστηκαν «ατομιστές» και «ωχ-αδερφιστές» σε βαθμό που αποτελούν μάλλον τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις του…
Κάναμε πολύ ακριβή υπόθεση την κοινωνική αλληλεγγύη, παραμελήσαμε την αξία του να είμαστε συνάνθρωποι.
Από τον Μάρτιο του 2020 αποδείχθηκαν οδυνηρές οι επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία, την Παιδεία, στις ψυχοκοινωνικές μας σχέσεις και την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης που μας επέβαλε η πανδημία του covid-19 και στη συνέχεια τα μέτωπα σε Ουκρανία, Γάζα και τώρα Συρία ξεσκεπάζοντας και εγγενείς αδυναμίες του «Κράτους» που οι ηγέτες μας και το «Σύστημα» φρόντιζαν να καλύπτουν επί δεκαετίες από αδιάκριτα, επικριτικά βλέμματα…
Προτείνω «ΕΜΕΙΣ» Έλληνες, Ελληνίδες και Ελληνόπουλα να σηκωθούμε ΟΡΘΙΟΙ συμπαρασύροντας στην ηθική ανύψωσή και όσους Πολιτικούς το τολμήσουν για να αποσοβήσουμε τον κίνδυνο της Εθνικής μας απαξίωσης επαναφέροντας το πνεύμα της «Ελληνικής Αλληλεγγύης»
Πράσινοι, μπλε, κόκκινοι και πολύχρωμοι ηγέτες και ψηφοφόροι ας αρνηθούμε επιτέλους την εκφυλιστική αντίληψη πολιτικού κόστους και πολιτικού οφέλους!…
Να αφήσουμε πίσω μας το «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ» που ήταν ο τίτλος του bestsellerβιβλίου μου που κυκλοφόρησε το 2008 χρονιά της αρχής της παγκόσμιας οικονομικής καταιγίδας εξαιτίας της πτώχευσης της LehmanBrothers στην Αμερική και τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στην Αθήνα…
Σας καλώ το 2025 να προσπαθήσουμε να ξαναζωντανέψουμε και να εδραιώσουμε την σωτήρια, αναγκαία, αίσθηση ότι ακόμη υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ, να φροντίσουμε οι 300 της Βουλής και εμείς ο Λαός το 2025 να πούμε:ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ!..
