Υπάρχει μία δημοφιλής έκφραση που λέει: «Μορφωμένος για εμένα είναι αυτός που θα μιλήσει στη σερβιτόρα όσο ευγενικά θα μιλούσε στον προϊστάμενό του». Αυτή...
είναι η πραγματικότητα σε όλους τους τομείς. Για παράδειγμα στην εργασία, το να μιλάς στην κυρία που καθαρίζει όπως μιλάς στον CEO είναι η πραγματική ένδειξη σεβασμού και πολιτισμένης συμπεριφοράς.
Οι φράσεις αυτές θα έπρεπε να είναι κανόνας και όχι εξαίρεση παντού.
Πέραν του ότι όταν είσαι ευγενικός θα εξυπηρετηθείς και πιο ευδιάθετα από τον υπάλληλο, δείχνεις κι ένα επίπεδο μόρφωσης που σπάνια το συναντάμε στις μέρες μας, ακόμα κι από ανθρώπους που έχουν τρία και τέσσερα πτυχία να φιγουράρουν στο γραφείο τους.
Πολλοί άνθρωποι που μας εξυπηρετούν είναι βιοπαλαιστές. Είναι άνθρωποι με χαμόγελο κι όρεξη για δουλειά. Δεν είναι ούτε δούλοι επειδή σερβίρουν καφέ, ούτε ρομποτάκια. Πρέπει να εκτιμάμε και να σεβόμαστε τους ανθρώπους που παλεύουν για το μεροκάματο.
Πάμε σε μία φράση τώρα που από τότε που βγήκε γκρεμίστηκε κάθε ελπίδα των υπαλλήλων για να βρουν το δίκιο τους σε περιπτώσεις που γνωρίζουν και οι δύο πλευρές ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Κι ο κάθε πελάτης εκμεταλλεύεται αυτή τη φράση κατά το δοκούν.
Ο πελάτης κι όμως δεν έχει πάντα δίκιο όμως οι υπάλληλοι εξυπηρέτησης προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν ακόμα και σε παράλογες περιστάσεις.
Οφείλουμε ό,τι δε μας αρέσει να το αναφέρουμε στο σερβιτόρο -που είναι ο εκπρόσωπος του εκάστοτε μαγαζιού- για να μπορεί να το διορθώσει την επόμενη φορά, μα να το αναφέρουμε με ωραίο και σωστό τρόπο. Όχι με αγένεια και προσβολές. Γιατί για όλα υπάρχει ο σωστός τρόπος. Και δίκιο να έχεις, το χάνεις όταν μιλάς χωρίς επιχειρήματα.
Οι σερβιτόροι και οι μπουφετζήδες και όλοι οι άνθρωποι εργάζονται σκληρά και πολλές φορές οι ώρες και οι συνθήκες εργασίας ξεπερνούν το όριο ανθρωπιάς κι αντοχής. Αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν για την αντοχή τους, για τη δύναμή τους, για τον επαγγελματισμό τους.
Το σκεπτικό που θα σε κάνει πάντα ευγενικό επομένως είναι να μην υποτιμάς κανέναν άνθρωπο βάσει του επαγγέλματος του, και να έχεις ευγένεια σε όλες τις περιστάσεις, καθώς χωρίς τους ανθρώπους αυτούς δεν θα είχαμε καθαρό χώρο εργασίας, νόστιμο καφέ το πρωί και όλες τις ανέσεις που τώρα απολαμβάνουμε.
Οι φράσεις αυτές θα έπρεπε να είναι κανόνας και όχι εξαίρεση παντού.
Πέραν του ότι όταν είσαι ευγενικός θα εξυπηρετηθείς και πιο ευδιάθετα από τον υπάλληλο, δείχνεις κι ένα επίπεδο μόρφωσης που σπάνια το συναντάμε στις μέρες μας, ακόμα κι από ανθρώπους που έχουν τρία και τέσσερα πτυχία να φιγουράρουν στο γραφείο τους.
Πολλοί άνθρωποι που μας εξυπηρετούν είναι βιοπαλαιστές. Είναι άνθρωποι με χαμόγελο κι όρεξη για δουλειά. Δεν είναι ούτε δούλοι επειδή σερβίρουν καφέ, ούτε ρομποτάκια. Πρέπει να εκτιμάμε και να σεβόμαστε τους ανθρώπους που παλεύουν για το μεροκάματο.
Πάμε σε μία φράση τώρα που από τότε που βγήκε γκρεμίστηκε κάθε ελπίδα των υπαλλήλων για να βρουν το δίκιο τους σε περιπτώσεις που γνωρίζουν και οι δύο πλευρές ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Κι ο κάθε πελάτης εκμεταλλεύεται αυτή τη φράση κατά το δοκούν.
Ο πελάτης κι όμως δεν έχει πάντα δίκιο όμως οι υπάλληλοι εξυπηρέτησης προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν ακόμα και σε παράλογες περιστάσεις.
Οφείλουμε ό,τι δε μας αρέσει να το αναφέρουμε στο σερβιτόρο -που είναι ο εκπρόσωπος του εκάστοτε μαγαζιού- για να μπορεί να το διορθώσει την επόμενη φορά, μα να το αναφέρουμε με ωραίο και σωστό τρόπο. Όχι με αγένεια και προσβολές. Γιατί για όλα υπάρχει ο σωστός τρόπος. Και δίκιο να έχεις, το χάνεις όταν μιλάς χωρίς επιχειρήματα.
Οι σερβιτόροι και οι μπουφετζήδες και όλοι οι άνθρωποι εργάζονται σκληρά και πολλές φορές οι ώρες και οι συνθήκες εργασίας ξεπερνούν το όριο ανθρωπιάς κι αντοχής. Αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν για την αντοχή τους, για τη δύναμή τους, για τον επαγγελματισμό τους.
Το σκεπτικό που θα σε κάνει πάντα ευγενικό επομένως είναι να μην υποτιμάς κανέναν άνθρωπο βάσει του επαγγέλματος του, και να έχεις ευγένεια σε όλες τις περιστάσεις, καθώς χωρίς τους ανθρώπους αυτούς δεν θα είχαμε καθαρό χώρο εργασίας, νόστιμο καφέ το πρωί και όλες τις ανέσεις που τώρα απολαμβάνουμε.