Καθένας έχει τις δικές του διεξόδους για να βοηθά την ψυχική του υγεία, όμως υπάρχει μία δραστηριότητα που αποδεδειγμένα φρενάρει την κατάθλιψη.
Τι σε κάνει να νιώθεις πραγματικά καλά; Πολλά πράγματα, θα μου πεις, και πιθανότατα διαφορετικά για...
τον καθένα, όμως θυμήσου την τελευταία φορά που έπιασες τον εαυτό σου να χαμογελά αυθόρμητα και ασυναίσθητα. Ποια από τις αισθήσεις σου διεγέρθηκε; Τι ένιωσες; Και τι ήταν αυτό που προκάλεσε το χαμόγελό σου; Σου έριξε το παιδί σου μια ζωγραφιά με καρδούλες μέσα στην τσάντα; Εγκωμίασε κάποιος κάτι που δημιούργησες; Ανέβηκες με τα πόδια έναν ψηλό λόφο και αντίκρισες τον ορίζοντα μια ηλιόλουστη μέρα; Όλες αυτές είναι εξαιρετικές αφορμές για να νιώθεις καλά, όμως υπάρχει μία ακόμα δραστηριότητα που συχνά υποτιμάται, ενώ μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ωφέλιμη στην ψυχική υγεία μας, μειώνοντας ακόμα και τον κίνδυνο κατάθλιψης.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην British Journal of Psychiatry αρκεί μια φορά τον μήνα να επισκέπτεται κανείς έναν χώρο τέχνης –ένα μουσείο, μια μουσική σκηνή, ένα θέατρο ή έστω τον κινηματογράφο– για να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης στο μισό.
Οι χώροι τέχνης μειώνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης στα άτομα άνω των 50
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge εξέτασαν δεδομένα από 2.000 Βρετανούς άνω των 50 ετών σε μια περίοδο 10 ετών και διαπίστωσαν ότι όσοι παρακολουθούσαν ταινίες, θεατρικά έργα ή εκθέσεις κάθε λίγους μήνες είχαν 32% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης. Όσοι παρακολουθούσαν μία φορά τον μήνα ή περισσότερο, είχαν 48% χαμηλότερο κίνδυνο!
Ομολογουμένως, μόνο άτομα μεγαλύτερης ηλικίας συμμετείχαν στη μελέτη, ωστόσο τα στατιστικά είναι τόσο σαφή, ώστε δεν υπάρχει λόγος να μην ανταποκρίνονται –έστω και σε μικρότερο βαθμό– σε άτομα όλων των ηλικιών, εφόσον επιθυμούν να τονώσουν τη συνολική τους διάθεση. Επιπλέον, τα οφέλη αυτά ίσχυαν ανεξάρτητα από το φύλο, την υγεία, την οικονομική κατάσταση, τα επίπεδα μόρφωσης και σωματικής ευεξίας, την οικογενειακή κατάσταση ή το αν εμπλέκονταν ή όχι τα άτομα αυτά σε άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Και αυτό είναι αρκετά εντυπωσιακό. Με λίγα λόγια, η τακτική επαφή με την τέχνη τους ωφελεί όλους.
Η Dr Daisy Fancourt, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σημειώνει ότι ενώ «η πολιτιστική δέσμευση είναι κάτι που εμείς οι επιστήμονες αποκαλούμε φθαρτό εμπόρευμα, πρέπει να συμμετέχουμε σε αυτές τις δραστηριότητες τακτικά για να λαμβάνουμε τα οφέλη της. Κάποιοι ίσως το συγκρίνουν με τα οφέλη της άσκησης: το τρέξιμο την 1η Ιανουαρίου δεν θα συνεχίσει να έχει οφέλη τον Οκτώβριο, εκτός κι αν συνεχίσουμε να τρέχουμε συστηματικά, σε πρόγραμμα».
Η Fancourt πρόσθεσε ότι για όσους ανησυχούν ότι έρχονται αντιμέτωποι με τη θλίψη «η πολιτιστική δέσμευση είναι κάτι απλό που μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν προληπτικά την ψυχική υγεία τους, προτού φτάσουν στο σημείο να χρειαστούν επαγγελματική ιατρική βοήθεια».
Τα θεραπευτικά οφέλη της τέχνης στην κατάθλιψη και όχι μόνο
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια έρευνα επιβεβαιώνει τα θεραπευτικά οφέλη της τέχνης. Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο, η τέχνη έχει την δύναμη να σε κάνει να νιώθεις δέος, να ανατριχιάσεις, να συγκινηθείς. Έχουμε ανάγκη από τέτοια βιώματα, «έντονα», «μεγάλα», πέρα από το σύνηθες πλαίσιο αναφοράς μας, τα οποία υποκινούν τη σκέψη, τον στοχασμό και τη φαντασία, και μας καλούν να μάθουμε και να εξελιχθούμε. Η ψυχική μας υγεία ωφελείται από αυτά.
Γιατί; Όπως έχει πει ο καθηγητής ψυχολογίας Dr. Dacher Keltner: «Η δύναμη που έχει το δέος είναι ότι μας παρακινεί να κοιτάζουμε πέρα από τις δικές μας επιθυμίες. Ησυχάζει τη φωνή του εαυτού μας, μας κάνει να μοιραζόμαστε πράγματα και να συνεργαζόμαστε με τους άλλους, και αυτό, το επιβεβαιώνουν μελέτες του Harvard, ενισχύει τη συνολική υγεία και ευεξία μας. Το δέος ενεργοποιεί το πνευμονογαστρικό νεύρο, ανακουφίζει τις φλεγμονές, βοηθά την καρδιά, απενεργοποιεί το στρες. Μας βγάζει έξω από τον εαυτό μας, σε κάτι πιο μεγάλο, πιο σπουδαίο. Όταν βιώνεις κατάθλιψη είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι – να βγεις έξω από τον εαυτό σου. Το δέος μοιάζει να είναι το ιδανικό αντίδοτο σε όσες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε σήμερα».
Ωστόσο, αυτή η βαθιά ριζωμένη ανάγκη μας για τέχνη συχνά υποχωρεί μπροστά στις υποχρεώσεις και τις πρακτικές προτεραιότητες της καθημερινής ζωής. Πολλοί θα πουν, μάλιστα, πως ψήγματα τέχνης βρίσκουν εύκολα απλά σκρολάροντας στην οθόνη του κινητού τους, άρα γιατί να μπουν στον κόπο να βγουν από το σπίτι;
Ωστόσο, αυτή ακριβώς η αναζήτηση της απόλαυσης σε ένα άλλο περιβάλλον είναι που λειτουργεί θεραπευτικά, επισημαίνουν οι επιστήμονες του Cambridge. Είναι η δύναμη της κοινωνικής αλληλεπίδρασης κατά τη διάρκεια αυτών των πολιτιστικών εκδηλώσεων, σε συνδυασμό με την πνευματική διέγερση και την ήπια σωματική δραστηριότητα, που την ενισχύουν. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν στον καναπέ του σπιτιού.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην British Journal of Psychiatry αρκεί μια φορά τον μήνα να επισκέπτεται κανείς έναν χώρο τέχνης –ένα μουσείο, μια μουσική σκηνή, ένα θέατρο ή έστω τον κινηματογράφο– για να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης στο μισό.
Οι χώροι τέχνης μειώνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης στα άτομα άνω των 50
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge εξέτασαν δεδομένα από 2.000 Βρετανούς άνω των 50 ετών σε μια περίοδο 10 ετών και διαπίστωσαν ότι όσοι παρακολουθούσαν ταινίες, θεατρικά έργα ή εκθέσεις κάθε λίγους μήνες είχαν 32% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης. Όσοι παρακολουθούσαν μία φορά τον μήνα ή περισσότερο, είχαν 48% χαμηλότερο κίνδυνο!
Ομολογουμένως, μόνο άτομα μεγαλύτερης ηλικίας συμμετείχαν στη μελέτη, ωστόσο τα στατιστικά είναι τόσο σαφή, ώστε δεν υπάρχει λόγος να μην ανταποκρίνονται –έστω και σε μικρότερο βαθμό– σε άτομα όλων των ηλικιών, εφόσον επιθυμούν να τονώσουν τη συνολική τους διάθεση. Επιπλέον, τα οφέλη αυτά ίσχυαν ανεξάρτητα από το φύλο, την υγεία, την οικονομική κατάσταση, τα επίπεδα μόρφωσης και σωματικής ευεξίας, την οικογενειακή κατάσταση ή το αν εμπλέκονταν ή όχι τα άτομα αυτά σε άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Και αυτό είναι αρκετά εντυπωσιακό. Με λίγα λόγια, η τακτική επαφή με την τέχνη τους ωφελεί όλους.
Η Dr Daisy Fancourt, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σημειώνει ότι ενώ «η πολιτιστική δέσμευση είναι κάτι που εμείς οι επιστήμονες αποκαλούμε φθαρτό εμπόρευμα, πρέπει να συμμετέχουμε σε αυτές τις δραστηριότητες τακτικά για να λαμβάνουμε τα οφέλη της. Κάποιοι ίσως το συγκρίνουν με τα οφέλη της άσκησης: το τρέξιμο την 1η Ιανουαρίου δεν θα συνεχίσει να έχει οφέλη τον Οκτώβριο, εκτός κι αν συνεχίσουμε να τρέχουμε συστηματικά, σε πρόγραμμα».
Η Fancourt πρόσθεσε ότι για όσους ανησυχούν ότι έρχονται αντιμέτωποι με τη θλίψη «η πολιτιστική δέσμευση είναι κάτι απλό που μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν προληπτικά την ψυχική υγεία τους, προτού φτάσουν στο σημείο να χρειαστούν επαγγελματική ιατρική βοήθεια».
Τα θεραπευτικά οφέλη της τέχνης στην κατάθλιψη και όχι μόνο
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια έρευνα επιβεβαιώνει τα θεραπευτικά οφέλη της τέχνης. Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο, η τέχνη έχει την δύναμη να σε κάνει να νιώθεις δέος, να ανατριχιάσεις, να συγκινηθείς. Έχουμε ανάγκη από τέτοια βιώματα, «έντονα», «μεγάλα», πέρα από το σύνηθες πλαίσιο αναφοράς μας, τα οποία υποκινούν τη σκέψη, τον στοχασμό και τη φαντασία, και μας καλούν να μάθουμε και να εξελιχθούμε. Η ψυχική μας υγεία ωφελείται από αυτά.
Γιατί; Όπως έχει πει ο καθηγητής ψυχολογίας Dr. Dacher Keltner: «Η δύναμη που έχει το δέος είναι ότι μας παρακινεί να κοιτάζουμε πέρα από τις δικές μας επιθυμίες. Ησυχάζει τη φωνή του εαυτού μας, μας κάνει να μοιραζόμαστε πράγματα και να συνεργαζόμαστε με τους άλλους, και αυτό, το επιβεβαιώνουν μελέτες του Harvard, ενισχύει τη συνολική υγεία και ευεξία μας. Το δέος ενεργοποιεί το πνευμονογαστρικό νεύρο, ανακουφίζει τις φλεγμονές, βοηθά την καρδιά, απενεργοποιεί το στρες. Μας βγάζει έξω από τον εαυτό μας, σε κάτι πιο μεγάλο, πιο σπουδαίο. Όταν βιώνεις κατάθλιψη είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι – να βγεις έξω από τον εαυτό σου. Το δέος μοιάζει να είναι το ιδανικό αντίδοτο σε όσες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε σήμερα».
Ωστόσο, αυτή η βαθιά ριζωμένη ανάγκη μας για τέχνη συχνά υποχωρεί μπροστά στις υποχρεώσεις και τις πρακτικές προτεραιότητες της καθημερινής ζωής. Πολλοί θα πουν, μάλιστα, πως ψήγματα τέχνης βρίσκουν εύκολα απλά σκρολάροντας στην οθόνη του κινητού τους, άρα γιατί να μπουν στον κόπο να βγουν από το σπίτι;
Ωστόσο, αυτή ακριβώς η αναζήτηση της απόλαυσης σε ένα άλλο περιβάλλον είναι που λειτουργεί θεραπευτικά, επισημαίνουν οι επιστήμονες του Cambridge. Είναι η δύναμη της κοινωνικής αλληλεπίδρασης κατά τη διάρκεια αυτών των πολιτιστικών εκδηλώσεων, σε συνδυασμό με την πνευματική διέγερση και την ήπια σωματική δραστηριότητα, που την ενισχύουν. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν στον καναπέ του σπιτιού.
πηγή: ow.gr
