Η μάχη του Μαραθώνα, ένα από τα πιο ένδοξα κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας, δεν κρίθηκε μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά είχε ήδη κερδηθεί στις παλαίστρες και τα στάδια!
Το 490 π.Χ., οι 10.000 Αθηναίοι και Πλαταιείς, με ατσάλινη θέληση, κατατρόπωσαν τη διπλάσια περσική δύναμη, διασώζοντας όχι μόνο την Αθήνα και τη δημοκρατία, αλλά και τον ίδιο τον δυτικό πολιτισμό.
Όλοι οι ιστορικοί αναγνωρίζουν τους βασικούς παράγοντες της ελληνικής νίκης: Το μεγαλοφυές σχέδιο του στρατηγού Μιλτιάδη
Τον ανώτερο οπλισμό των Ελλήνων οπλιτών
Την ακατάβλητη αποφασιστικότητα των πολεμιστών που υπερασπίζονταν την πατρίδα τους
Όμως, υπάρχει ένας ακόμη, εξίσου κρίσιμος παράγοντας που συχνά παραβλέπεται: η ανεπανάληπτη φυσική κατάσταση και στρατιωτική εκπαίδευση των Ελλήνων!
Από τα παιδικά τους χρόνια, οι Αθηναίοι εκπαιδεύονταν σε σκληρές πολεμικές τέχνες, αθλήματα και στρατιωτικούς ελιγμούς, αποκτώντας σωματική δύναμη, αντοχή, επιδεξιότητα και συγχρονισμένη κίνηση. Η προετοιμασία αυτή τούς επέτρεψε να εκτελέσουν ένα πολεμικό σχέδιο που απαιτούσε απόλυτο συντονισμό και εκρηκτική ταχύτητα!
Ο ηρωικός Φειδιππίδης: 440 χιλιόμετρα μέσα σε τέσσερις ημέρες!
Λίγο πριν ξεσπάσει η μάχη, ένας ημεροδρόμος, πιθανότατα ο θρυλικός Φειδιππίδης, έτρεξε από την Αθήνα στη Σπάρτη και πίσω – μια διαδρομή 440 χιλιομέτρων μέσα σε τέσσερις ημέρες, κάτω από τον καυτό ήλιο του Αυγούστου ή του Σεπτεμβρίου! Ο αγώνας που γίνεται σήμερα προς τιμήν του, το «Σπάρταθλον», θεωρείται ένας από τους πιο εξαντλητικούς στον κόσμο. Και όμως, αυτός ο άθλος ήταν απλά ένα δείγμα της φυσικής αντοχής των Αθηναίων πολεμιστών!
Το αριστουργηματικό σχέδιο του Μιλτιάδη
Όταν οι δύο στρατοί παρατάχθηκαν στον Μαραθώνα, ο Μιλτιάδης κατέστρωσε ένα στρατηγικό αριστούργημα! Οι Πέρσες τοποθέτησαν τις επίλεκτες δυνάμεις τους στο κέντρο, ενώ οι λιγότερο αξιόμαχοι στρατιώτες τους βρίσκονταν στα πλευρά. Ο Έλληνας στρατηγός, αντιλαμβανόμενος την τακτική αυτή, έκανε το αντίθετο: ενίσχυσε τις πτέρυγες και άφησε το κέντρο πιο αδύναμο, προκαλώντας την περσική φάλαγγα να πέσει στην παγίδα του.
Το σχέδιο απαιτούσε ταχύτατους ελιγμούς από χιλιάδες άνδρες ταυτόχρονα! Μόνο η αυστηρή στρατιωτική εκπαίδευση των Ελλήνων μπορούσε να εγγυηθεί την επιτυχία του.
Οι Αθηναίοι έτρεξαν κατά των βελών!
Όταν δόθηκε το σύνθημα της επίθεσης, η οπλιτική φάλαγγα κινήθηκε ταχύτατα, αλλά διατηρώντας την απόλυτη συνοχή της. Οι Πέρσες τέντωσαν τα τόξα τους, βέβαιοι πως η «βροχή» των βελών τους θα συντρίψει τους Έλληνες. Τα περσικά βέλη έφταναν τα 200 μέτρα βεληνεκές, ενώ στα 100-150 μέτρα γίνονταν φονικά ακριβή!
Όμως, οι Αθηναίοι είχαν άλλη άποψη! Στα τελευταία 200 μέτρα, οι οπλίτες άλλαξαν το ταχύ βήμα τους σε «δρομέα έφοδο», καλύπτοντας την απόσταση σε μόλις 40 δευτερόλεπτα! Το τείχος από ασπίδες και δόρατα πλησίασε τόσο γρήγορα, που χάλασε τις προβλέψεις των Περσών τοξοτών! Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν ελάχιστες, ενώ η ατσάλινη φάλαγγα έπεσε σαν ορμητικός χείμαρρος πάνω στον εχθρό!
Πώς οι Έλληνες διέψευσαν τους σύγχρονους ερευνητές!
Κάποιοι σύγχρονοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι ήταν αδύνατο βαριά οπλισμένοι άνδρες να διανύσουν τρέχοντας 200 μέτρα χωρίς να καταρρεύσουν. Αυτοί, όμως, ξεχνούν ότι οι ίδιοι οπλίτες, μετά το σπριντ, πολέμησαν ασταμάτητα για τρεις ώρες!
Ας μην ξεχνάμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ήδη εντάξει τον «οπλίτη δρόμο» στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Η εκπαίδευσή τους ήταν τέτοια που μπορούσαν να αντέξουν σε συνθήκες που θα λύγιζαν κάθε σύγχρονο άνθρωπο!
Η τελική σύγκρουση και το άγριο κυνηγητό!
Η ελληνική φάλαγγα έπεσε με τρομακτική ορμή πάνω στους Πέρσες. Τα δόρατα διαπέρασαν τις ασπίδες, ενώ οι πίσω σειρές των Ελλήνων πίεζαν με όλη τους τη δύναμη, συνθλίβοντας τους πρώτους εχθρούς.
Οι πτέρυγες των Περσών διαλύθηκαν και το κέντρο τους παγιδεύτηκε. Σε λιγότερο από δύο λεπτά, οι ελληνικές δυνάμεις πραγματοποίησαν έναν εκπληκτικό ελιγμό αναστροφής και συνέκλισης, δημιουργώντας μια νέα φάλαγγα που κατακεραύνωσε τους Πέρσες! Πανικόβλητοι, οι εχθροί έτρεχαν προς τα πλοία, αλλά οι Έλληνες τούς καταδίωκαν ανελέητα!
Σώμα με σώμα, με γυμνά χέρια αν χρειαστεί, οι Αθηναίοι εξόντωναν τον εχθρό! Οι περισσότεροι από τους 6.000 νεκρούς Πέρσες δεν έπεσαν από βέλη ή δόρατα, αλλά από την αδυσώπητη ελληνική πολεμική τέχνη: πάλη, παγκράτιο και πυγμαχία!
Το εξουθενωτικό τροχάδην πίσω στην Αθήνα
Αλλά η μάχη δεν είχε τελειώσει! Οι Πέρσες έφυγαν από τον Μαραθώνα και κατευθύνθηκαν στο Φάληρο, σχεδιάζοντας να επιτεθούν στην αφύλακτη Αθήνα!
Οι Αθηναίοι, μετά από τρεις ώρες σφαγής, με 32 κιλά οπλισμού στην πλάτη, έπρεπε να επιστρέψουν τροχάδην στην πόλη τους! Και το έκαναν! Μέσα σε 7-8 ώρες έφτασαν στο Φάληρο πριν τους Πέρσες! Οι εχθροί, αντικρίζοντας τις ελληνικές ασπίδες να τους περιμένουν, σήκωσαν πανιά και εξαφανίστηκαν!
Έτσι γράφτηκε το έπος του Μαραθώνα, από άνδρες γεννημένους και γαλουχημένους για τη μάχη. Η αντοχή τους, η εκγύμνασή τους, και η αδάμαστη ψυχή τους ήταν τα θεμέλια της νίκης. Χωρίς αυτά, ο κόσμος μας σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικός!
