Η Ορθόδοξη Εκκλησία το Εικοσιένα δεν στάθηκε μόνο «αιμοδότης» του ιερού Αγώνος, υπήρξε συνεχώς και η ψυχή του και ο παλμός του. Οι ιεράρχες, οι ιερείς και οι μοναχοί έδωσαν από τον πλούτο της μεγάλης τους καρδιάς και στήριξαν τον αγώνα με όλες τους τις δυνάμεις.
Ένας...
τέτοιος μεγάλος, άνισος Αγώνας είχε ανάγκη από πνευματικά θεμέλια για να πετύχει. Δεν μπορούσε να στηριχθεί ούτε σε οικονομικά, ούτε σε άλλα υλικά βάθρα. Χρειαζόταν βάθρα ατράνταχτα, θεμέλια πνευματικά.
Έτσι, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ’, ο εκ Δημητσάνας, στις 23 Μαρτίου 1821 ύψωσε την σημαία της Ελευθερίας στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου και όρκισε τους πρώτους αγωνιστές. Ύψωσε και το λάβαρο της Ελευθερίας στην Αγία Λαύρα και κυκλοφόρησε την παρακάτω προκήρυξη:
«Οι Έλληνες τυραννούμενοι πάντοτε επι πλέον από τους Τούρκους, οι οποίοι ωρκίσθηκαν να τους εξολοθρεύσωσιν, απεφάσισαν ομοφώνως ν’ αποσείσωσι τον ζυγόν ή να αποθάνωσι. Ηγέρθημεν να λάβωμεν τα δίκαιά μας και είμεθα πεπεισμένοι, ότι άπασαι οι χριστιανικαί δυνάμεις, θα γνωρίσωσι την δικαιοσύνην του Αγώνος μας, και όχι μόνον δεν θα παρεμβάλωσι προσκόμματα εις αυτόν, αλλά και θα μας βοηθήσωσιν, αναποκούσαι οπόσον οι πρόγονοί μας ωφέλησαν την ανθρωπότητα».
✍️ του Μητροπολίτη Μάνης Χρυσοστόμου
Και συμπληρώνω ταπεινά στα λόγια του άξιου αυτού ιεράρχη...
Ο κλήρος ήταν πάντοτε παρών στην προπαρασκευή του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα....Με όλες του τις δυνάμεις....Πρωτίστως πνευματικές και εν συνεχεία υλικές....Απλοί καλόγεροι και φωτισμένοι ιεράρχες έδωσαν τα πάντα για την επανάσταση....Το τίμημα βαρύ, για όσους γνωρίζουν ιστορία....
Τιμή και δόξα στους επιφανείς ήρωες του 1821 αλλά και απόλυτος σεβασμός στους απλούς και αφανείς ήρωες....τους στυλοβάτες του αγώνα....λαϊκούς και κληρικούς...
Καλό θα είναι να μην τα ισοπεδώνουμε όλα...
Β.Β.
