…«Χάριν δοῦναι θελήσας, ὀφλημάτων ἀρχαίων, ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων, ἐπεδήμησε δι᾿ ἑαυτοῦ, πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ χάριτος· καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον, ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα», θα ακούσουμε πάλι σήμερα κατά την τέλεση της Ακολουθίας του Ακαθίστου Ύμνου, που στα νεοελληνικά μεταφράζεται ως …
«Ο πληρωτής του χρέους όλων των ανθρώπων, θέλοντας να πληρώσει τις παλιές οφειλές, ήλθε αυτοπροσώπως προς αυτούς που έφυγαν μακριά απ’ τη θεία Χάρη Του· και αφού έσχισε το γραμμάτιο της οφειλής, ακούει απ’ όλους Αλληλούια.
Ποιο είναι όμως αυτό το χρέος των ανθρώπων, το οποίο αποφασίζει να πληρώσει ο Κύριος μας ερχόμενος στη Γη και πως το παράδειγμα του θα μπορούσε να αποτελεί πρότυπο για τις Κοινωνίες των ανθρώπων σήμερα;
Η αναφορά στο χρέος έχει να κάνει με το προπατορικό αμάρτημα, το οποίο έμμεσα απομάκρυνε όλη την ανθρωπότητα από τη Χάρη του Θεού. Μια ανθρωπότητα που έμενε αιώνες σαστισμένη από την πτώση της, νιώθοντας πως δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά ευκαιρία αποκατάστασης της πρότυπης, της Ιερής εκείνης Κοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και του Δημιουργού μας!
Και η ευκαιρία δόθηκε, μέσα από το Ιερό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, που ως εκπρόσωπος των ανθρώπων, συμμετείχε στο μυστήριο της σωτηρίας όλων, όσων αποδέχονται τα δόγματα της Ορθοδόξου Πίστεως. Κινούμενος ο Κύριος μας, από τη μεγάλη αγάπη προς τα δημιουργήματα Του, έρχεται δια της Θεοτόκου στη Γη, για να ξεχρεώσει το χρέος της αμαρτίας μας,προσφέροντας ως αντίτιμο τη δική του Σταυρική θυσία, σχίζοντας οριστικά το χρεόγραφο που μας κρατούσε μακριά Του και μακριά από την προοπτική της συνύπαρξης και συνΚοινωνίας μαζί Του!
Πόσο σκανδαλώδες αλήθεια είναι να μιμηθούμε κάτι τέτοιο; Γίνεται από κανέναν άλλον σήμερα; Τολμά κανείς να απαλλάξει κάποιον συνάνθρωπο του από τις υποχρεώσεις του σ’ αυτόν;
Θα μπορούσε ας πούμε κάποιος δανειστής ενός χρηματικού ποσού, μία τράπεζα που χορήγησε ένα δάνειο για αγορά κατοικίας σε μία οικογένεια να κάνει κάτι τέτοιο;
Θα ήταν άραγε δυνατόν, το οικονομικό σύστημα ενός Κράτους, να διαγράφει τις οφειλές των πολιτών του και να σχίζει τα χρεόγραφα που τους δεσμεύουν, αν διαπιστωνόταν (και μόνον τότε) ότι δεν έχουν τη δυνατότητα αποπληρωμής τους, χάριν μιας πρότυπης Κοινωνίας, αγάπης, σεβασμού, κατανόησης και στήριξης ;
Ας παραδεχτούμε ότι αυτό προϋποθέτει Κοινωνίες δομημένες με μια Παιδεία υψηλή, μια φιλοσοφία ζωής ξεχωριστή και Πολίτες που θα βιώνουν στην καθημερινότητα τους μία Κοσμοθεωρία, της οποίας οι εκπρόσωποι έχουν ήδη κάνει πράξη την απαλλαγή και θυσία!
Στο παρελθόν και κυρίως σε δύσκολες στιγμές του Γένους μας, σε τοπικό και ατομικό επίπεδο, οι Κοινωνίες μας λειτουργούσαν κάποιες φορές κατά αυτόν τον τρόπο. Είχαν την αντίληψη της απαλλαγής των οφειλετών, από την καταβολή των οφειλομένων, γιατί βίωναν την Ορθόδοξη Πίστη μας και προσπαθούσαν να μιμηθούν τα Ιερά Πρόσωπα της, τα οποία σεβόντουσαν, τιμούσαν και υμνολογούσαν διαρκώς!
Στιςσύγχρονες Κοινωνίες που ζούμε όμως,η κατάστασηείναι προφανώς διαφορετική. Η γενικευμένη απαξίωση των υγιών προτύπων προσφοράς και θυσίας, στερεί στους ηγέτης του παγκόσμιου τραπεζικού και οικονομικού συστήματος, τη δυνατότητα να διαμορφώσουν κανόνες που θα ευνοούσαν τέτοιους είδους «αγαθοεργίες» σε αναξιοπαθείς πολίτες. Το χειρότερο όμως είναι, ότι και τα ίδια Κράτη και οι ηγέτες τους, εν είδει προτύπου, αφομοιώνουν τη νοοτροπία αυτού του είδους και στις σχέσεις με τους δικούς τους Πολίτες. Έτσι τα Κράτη, αντί να υπεραμύνονται των δικαιωμάτων των πολιτών τους και να ψάχνουν διαρκώς να βρουν τρόπους για να τους εξασφαλίσουν τα αυτονόητα, μοιάζουν ανήμπορα για να κάνουν όσα θα μπορούσαν,προκειμένου να προστατέψουν τους ευάλωτους Πολίτες τους και να θέσουνβάσεις πρότυπωνΚοινωνιώνγια εμάς και τα παιδιά μας!
Αυτό που λείπει σήμερα, είναι αυτό ακριβώς το πρότυπο Κοινωνίας που μας χάρισε ο Τριαδικός μας Θεός. Που όταν εμείς κάποια στιγμή το χάσαμε, Αυτός βρήκε τρόπο να μας το ξαναδώσει, τότε, τώρα και για παντοτινά!
Αναζητώντας συν Θεώ αυτήν την Κοινωνία,ο καθένας μέσα από το ρόλο του και τις ιδιότητες του, θα αρχίσουμε να ζούμε από τώρα σε έναν Παράδεισο, επίγειο, που τόσοι συνάνθρωποι και συστήματα διοίκησης μας έταξαν, αλλά ποτέ έως τώρα δεν κατάφεραν να μας εξασφαλίσουν!
Στουγιαννίδης Ευστάθιος.
