Όλες οι παραλίες της Ελλάδας, μετά τη Γερμανική κατοχή και...
τον εμφύλιο πόλεμο, έχουν λίγο πολύ συμμορφωθεί και σουλουπωθεί. Περισσότερο στα μεγάλα νησιά, Αττική, Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική κλπ. Όμως δυστυχώς μια από τις πιο όμορφες παραλίες, αυτή του νομού μας, έχει διαχρονικά εγκαταλειφθεί. Όλες οι κυβερνήσεις και όλοι οι προύχοντες αυτοδιοικητικοί και κοινοβουλευτικοί, την Πιερική παραλιακή ζώνη την επισκέπτονται μόνο για μπάνιο και για τσίπουρα. Από τα έλη των Νέων Πόρων, μέχρι τη λιμνοθάλασσα της Μεθώνης, δεν υπήρξε ποτέ καμιά σοβαρή κεντρική μέριμνα, παραμόνο ελάχιστες μικροπαρεμβάσεις και μικροέργα. Τα λιμάνια του Πλαταμώνα, των Αγίων Θεοδώρων, της παραλίας και των Αλυκών Κίτρους είναι αντάξια της περιοχής; Γιατί εγκαταλείφθηκε ο παραλιακός δρόμος μολονότι εδώ και δεκαετίες υπήρχε σχεδιασμός και έχουν βγει δικαστικές αποφάσεις για τις απαλλοτριώσεις; Γιατί δεν ολοκληρώθηκε ο παράπλευρος δρόμος της εθνικής οδού; Γιατί εξακολουθεί να υπάρχει εκκρεμότητα με την Ολυμπιάδα Κορινού; Γιατί δεν έχουν οριοθετηθεί οι παραλιακοί οικισμοί της Πλάκας, της Γρίτσας και του Βαρικού; Γιατί εξακολουθεί να μολύνεται η περιοχή της Κατερινόσκαλας από το βιολογικό; Γιατί οι ακτές είναι βρώμικες; Γιατί οι νέες προτάσεις-μελέτες είναι ημιτελείς, προσχηματικές και copy- paste; Γιατί η παραλιακή ζώνη του νομού μας είναι αποκομμένη από αυτές της Θεσσαλονίκης και της Λάρισας; Γιατί δεν υπάρχει θαλάσσια σύνδεση με Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική κλπ; Αυτά και άλλα πολλά. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στην τιτάνια προσπάθεια των ιδιωτών, να κρατήσουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο.
