Θέμης Καρατζάς Βοστόνη ΗΠΑ
Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 – 1923 ) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας.
Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα...
Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα...
την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η “νέα τάξη πραγμάτων” που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού αλλά και τα διανοητικά.
Για να δούμε πως όμως πως αναγνωρίστηκε απο την Βουλή των Ελλήνων η 19η του Μάη.
Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του 1991 μέχρι 24 Φεβρουαρίου του 1994 όπως ανέφερε ο Γιώργος Αναστασόπουλος .
Τα ιστορικά δεδομένα της Γενοκτονίας των Ποντίων άρχισαν να παίρνουν μεγάλη δημοσιότητα την δεκαετία το `80 με πολλά `άρθρα απο τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, το Κέντρο Ποντιακών Μελετών και αρκετούς άλλους.
Στις 17 Μαΐου του 1991, ο βουλευτής Θεσσαλονίκης Λευτέρης Κωνσταντινίδης, και μετά απο πρόταση του Γιώργου Αναστασόπουλου, επέδωσε στον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου μια επιστολή 16 βουλευτών Ποντιακής Καταγωγής του ΠΑΣΟΚ, με την εισήγηση να καταθέσει η κοινοβουλευτική ομάδα του κινήματος,Πρόταση νόμου για την αναγνώριση απο την Ελληνική πολιτεία του ολοκαυτώματος των 353.000 Ελλήνων του Πόντου.
Ανακοινώθηκε απο τον Α Παπανδρέου την ίδια ημέρα στην συνεδρίαση της Κ Ομάδας του ΠΑΣΟΚ που την αποδέχθηκε ομόφωνα.
Στις 4-11-91, 46 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν επερώτηση,κατά την συζήτηση της οποίας στις 30 Μαρτίου του 1992 στην ολομέλεια της Βουλής,η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνήθηκε να δεσμευτεί για οτιδήποτε συγκεκριμένο σχετικά με την 19η Μαΐου.
Την 1η Απριλίου 1992,ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης ανέλαβε και πάλι πρωτοβουλία, μάζεψε υπογραφές 21 Ποντίων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και με ημερομηνία σύνταξης 30 Μαρτίου 1992,κατέθεσε την Πρόταση Νόμου για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Για ενα ολόκληρο χρόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Έτσι ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης μαζί με άλλους 4 βουλευτές στις 23-3-93 υπέβαλαν σχετική ερώτηση στην κυβέρνηση, ενώ στις 9-4-93 ο Λ , Κωνσταντινίδης έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής Αθανάσιο Τσαλδάρη υπενθυμίζοντάς του ότι εκκρεμεί η πρόταση νόμου αλλά<< φωνή βοώντος εν τη ερήμω>> .
Στις 5-5-1993 ο Λ Κωνσταντινίδης και άλλοι 12 βουλευτές πιέζουν και μάλιστα ενόψει της 19ης Μαΐου 1993.
Και πάλι η κυβέρνηση Μητσοτάκη τήρησε "σιγή ιχθύος".
10-10-1993 επάνοδος στην πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Λ Κωνσταντινίδης επανακατέθεσαι την πρόταση νόμου που συζητήθηκε στην Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών του 1994 με τον αρμόδιο υφυπουργό τον Γιώργο Δασκαλάκη.
Η Κυβέρνηση του Α Παπανδρέου αποδέχθηκε την πρόταση και την τελική εισηγητική έκθεση υπέγραψε ο Υπουργός Εξωτερικών Ακης Τσοχατζόπουλος και στις 24 Φεβρουαρίου1994 σε μια Ιστορική συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής, η οποία βουλή ψήφισε ομόφωνα τον νόμο που καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, μια απόφαση που έγινε σε δυο συνεδριάσεις Φεβρουάριο και Μάρτιο 1994.
Στην πρώτη την οποία την παρακολούθησαν ο Τούρκος Πρεσβευτής αλλά και άλλοι πρέσβεις ασκήθηκαν ισχυρότατες πιέσεις στον Πρωθυπουργό για να ματαιωθεί η ψήφιση ότι τάχα έθιγε την Τουρκία εκεί ο Ανδρέας Παπανδρέου είδε τους επερχόμενους κινδύνους μιας τυχόν διακοπής και έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της βουλής να ολοκληρωθεί αμέσως η ψήφιση του νόμου.
Ο Απόστολος Κακλαμάνης ανέβηκε αμέσως στο Προεδρείο όπου καθήκοντα Προέδρου ασκούσε ο Πόντιος αντιπρόεδρος Παναγιώτης Σγουρίδης λέγοντας (σελίδα 2872πρακτικά της βουλής) Κάνω αυτήν την πρόταση γιατί υπάρχει σημαίνων λόγος,εννοώντας ότι ο Ανδρέας ήθελε και έκανε πράξη ένα αίτημα τότε 75 ετών. Και έγινε! Πέρασε!
Γιώργο Αναστασόπουλε, Λευτέρη Κωνσταντινίδη, Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ανδρέα Παπανδρέου,
Σας ευχαριστούμε, Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Για να δούμε πως όμως πως αναγνωρίστηκε απο την Βουλή των Ελλήνων η 19η του Μάη.
Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του 1991 μέχρι 24 Φεβρουαρίου του 1994 όπως ανέφερε ο Γιώργος Αναστασόπουλος .
Τα ιστορικά δεδομένα της Γενοκτονίας των Ποντίων άρχισαν να παίρνουν μεγάλη δημοσιότητα την δεκαετία το `80 με πολλά `άρθρα απο τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, το Κέντρο Ποντιακών Μελετών και αρκετούς άλλους.
Στις 17 Μαΐου του 1991, ο βουλευτής Θεσσαλονίκης Λευτέρης Κωνσταντινίδης, και μετά απο πρόταση του Γιώργου Αναστασόπουλου, επέδωσε στον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου μια επιστολή 16 βουλευτών Ποντιακής Καταγωγής του ΠΑΣΟΚ, με την εισήγηση να καταθέσει η κοινοβουλευτική ομάδα του κινήματος,Πρόταση νόμου για την αναγνώριση απο την Ελληνική πολιτεία του ολοκαυτώματος των 353.000 Ελλήνων του Πόντου.
Ανακοινώθηκε απο τον Α Παπανδρέου την ίδια ημέρα στην συνεδρίαση της Κ Ομάδας του ΠΑΣΟΚ που την αποδέχθηκε ομόφωνα.
Στις 4-11-91, 46 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν επερώτηση,κατά την συζήτηση της οποίας στις 30 Μαρτίου του 1992 στην ολομέλεια της Βουλής,η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνήθηκε να δεσμευτεί για οτιδήποτε συγκεκριμένο σχετικά με την 19η Μαΐου.
Την 1η Απριλίου 1992,ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης ανέλαβε και πάλι πρωτοβουλία, μάζεψε υπογραφές 21 Ποντίων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και με ημερομηνία σύνταξης 30 Μαρτίου 1992,κατέθεσε την Πρόταση Νόμου για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Για ενα ολόκληρο χρόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Έτσι ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης μαζί με άλλους 4 βουλευτές στις 23-3-93 υπέβαλαν σχετική ερώτηση στην κυβέρνηση, ενώ στις 9-4-93 ο Λ , Κωνσταντινίδης έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής Αθανάσιο Τσαλδάρη υπενθυμίζοντάς του ότι εκκρεμεί η πρόταση νόμου αλλά<< φωνή βοώντος εν τη ερήμω>> .
Στις 5-5-1993 ο Λ Κωνσταντινίδης και άλλοι 12 βουλευτές πιέζουν και μάλιστα ενόψει της 19ης Μαΐου 1993.
Και πάλι η κυβέρνηση Μητσοτάκη τήρησε "σιγή ιχθύος".
10-10-1993 επάνοδος στην πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Λ Κωνσταντινίδης επανακατέθεσαι την πρόταση νόμου που συζητήθηκε στην Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών του 1994 με τον αρμόδιο υφυπουργό τον Γιώργο Δασκαλάκη.
Η Κυβέρνηση του Α Παπανδρέου αποδέχθηκε την πρόταση και την τελική εισηγητική έκθεση υπέγραψε ο Υπουργός Εξωτερικών Ακης Τσοχατζόπουλος και στις 24 Φεβρουαρίου1994 σε μια Ιστορική συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής, η οποία βουλή ψήφισε ομόφωνα τον νόμο που καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, μια απόφαση που έγινε σε δυο συνεδριάσεις Φεβρουάριο και Μάρτιο 1994.
Στην πρώτη την οποία την παρακολούθησαν ο Τούρκος Πρεσβευτής αλλά και άλλοι πρέσβεις ασκήθηκαν ισχυρότατες πιέσεις στον Πρωθυπουργό για να ματαιωθεί η ψήφιση ότι τάχα έθιγε την Τουρκία εκεί ο Ανδρέας Παπανδρέου είδε τους επερχόμενους κινδύνους μιας τυχόν διακοπής και έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της βουλής να ολοκληρωθεί αμέσως η ψήφιση του νόμου.
Ο Απόστολος Κακλαμάνης ανέβηκε αμέσως στο Προεδρείο όπου καθήκοντα Προέδρου ασκούσε ο Πόντιος αντιπρόεδρος Παναγιώτης Σγουρίδης λέγοντας (σελίδα 2872πρακτικά της βουλής) Κάνω αυτήν την πρόταση γιατί υπάρχει σημαίνων λόγος,εννοώντας ότι ο Ανδρέας ήθελε και έκανε πράξη ένα αίτημα τότε 75 ετών. Και έγινε! Πέρασε!
Γιώργο Αναστασόπουλε, Λευτέρη Κωνσταντινίδη, Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ανδρέα Παπανδρέου,
Σας ευχαριστούμε, Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Από όσα έψαξα και διάβασα σε ΦΕΚ, Γ Αναστασόπουλο, Λ Κωνσταντινίδη, Μιχάλη Χαραλαμπίδη και Σωκράτη Γκιόλα.
Θέμης Καρατζάς Βοστόνη ΗΠΑ
Θέμης Καρατζάς Βοστόνη ΗΠΑ
