Ανάμεσα στην… Σκύλα και την Χάρυβδη βρίσκεται η κυβέρνηση σχετικά με την διερεύνηση ποινικών ευθυνών σε βάρος του Κώστα Αχ. Καραμανλή.
Αν επιλέξει να παραπέμψει...
τον Κ. Καραμανλή για πλημμέλημα – όπως διαφαίνεται- ενέχει ο κίνδυνος και ο πρώην υπουργός να μην γλιτώσει το Ειδικό Δικαστήριο και η κυβέρνηση να κατηγορηθεί ότι τον «έριξε στα μαλακά».
Αν υποχωρήσει στο αίτημα της αντιπολίτευσης να παραπεμφθεί ο Κ. Καραμανλής για κακούργημα, ο πρώην υπουργός κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης 10-20 ετών με ότι σημαίνει αυτό για τον ίδιο, την κυβέρνηση και την ενότητα της Ν.Δ. με έναν εσωκομματικό… εμφύλιο να σοβεί.
Η πολυπόθητη και πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη κινδυνεύει να τιναχθεί στον… αέρα αν η όποια απόφαση της κυβέρνησης δεν… εγκρίνεται από την κοινωνία. Και αυτό το γνωρίζουν... Η πιο κρίσιμη παράμετρος, λοιπόν, είναι αν η κυβέρνηση μπορεί να κερδίσει το «στοίχημα» με την κοινωνία και όχι με την αντιπολίτευση δεδομένου ότι διαθέτει σε κάθε περίπτωση την πλειοψηφία να επιβάλλει την άποψή της. Το καθοριστικό είναι αν μπορεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι δικαίως ζητάει ο Κ. Καραμανλής να διερευνηθεί για πλημμέλημα ή όχι.
Damage control
Η υπόθεση «Τέμπη» έχει κακοφορμίσει σε τέτοιο βαθμό που το μόνο που επιτρέπει στην κυβέρνηση είναι να κάνει damage control. Να διαχειριστεί δηλαδή μία ήττα. Το ζύγι έγκειται στο ποια απόφαση θα είναι η λιγότερο ζημιογόνα. Και με ποιο κριτήριο. Την απόδοση δικαιοσύνης, την ενότητα του κόμματος ή την επιβίωση της κυβέρνησης; Όλα μαζί ταυτίζονται ή συγκρούονται;
Επί του παρόντος το Μαξίμου επιχειρεί να ισορροπήσει στο τεντωμένο σχοινί. Να παραπέμψει τον Κ. Καραμανλή στον φυσικό του δικαστή προκειμένου να διερευνηθούν τυχόν πλημμελληματικού χαρακτήρα ποινικές ευθύνες αλλά να μην στείλει φυλακή έναν Καραμανλή.
Παράβαση καθήκοντος VS Διατάραξη Ασφάλειας Συγκοινωνιών
Η κυβέρνηση με τα μέχρι στιγμής δεδομένα φαίνεται να «βλέπει» ως το μόνο πιθανό αδίκημα που μπορεί να αποδεχθεί για τον Κ. Καραμανλή την «παράβαση καθήκοντος». Πρόκειται για πλημμέλημα που αναγνωρίζει ελλιπή εποπτικό ρόλο στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων, αλλά μέχρι εκεί. Πού βασίζουν την άποψη τους;
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι κάνουν έναν σαφή διαχωρισμό. Ανάμεσα στα στελέχη του υπουργείου Μεταφορών που έχουν εκ της θέσης τους την αρμοδιότητα να ενεργήσουν από μόνοι τους ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια των σιδηροδρόμων (συντήρηση δικτύου, να διενεργήσουν ελέγχους) και στον υπουργό που έχει την εποπτεία ως πολιτικός προϊστάμενος.
Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης υπέρ του πλημμελήματος είναι ότι ένα δεδικασμένο, θα προκαλούσε για κάθε υπουργό τον κίνδυνο να πάει φυλακή για πράξεις ή παραλείψεις υφισταμένων του ή εποπτευόντων οργανισμών. Δε δικασμένο που θα οδηγούσε σε… γενική κυβερνητική παραλυσία.
Πλημμέλημα vs κακούργημα
Αντίθετα η αντιπολίτευση, ήδη, κάνει λόγο για αδίκημα κακουργηματικού χαρακτήρα. Χωρίς ακόμη να έχει ολοκληρωθεί η ανάγνωση της ογκώδους δικογραφίας διαπιστώνει ότι οι καταθέσεις και οι προειδοποιητικές επιστολές δύο υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου Μεταφορών αρκούν για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα της «Διατάραξης της Ασφάλειας των Συγκοινωνιών». Αδίκημα που είναι κακούργημα και επισύρει με τον νέο νόμο Φλωρίδη ποινή κάθειρξης 10-20 χρόνια με υποχρεωτική φυλάκιση.
Βασικό επιχείρημα της αντιπολίτευσης είναι ότι υπήρχαν επιστολές που επεσήμαναν τον κίνδυνο ατυχήματος και αγνοήθηκαν από τον υπουργό αλλά και καταθέσεις στελεχών του υπουργείου που υποστηρίζουν ότι ο υπουργός Μεταφορών έχει την αρμοδιότητα για τους κανονισμούς Ασφάλειας των Σιδηροδρόμων μετά από εισήγηση της ΡΑΕ. Δηλαδή, δείχνουν τον υπουργό αρμόδιο και όχι ως απλό εποπτεύοντα.
Μικρή λεπτομέρεια αλλά ίσως αποδειχθεί σημαντική είναι ότι σύμφωνα με κάποια στελέχη της εν προκειμένω η αρμοδιότητα για τον ΟΣΕ είχε παραχωρηθεί σε υφυπουργό της κυβέρνησης και όχι στον υπουργό.
Ποιος θα κάνει την πρώτη κίνηση
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα υπάρξουν αποφάσεις και εξελίξεις σε κοινοβουλευτικό επίπεδο προτού περάσουν το λιγότερο 10-15 ημέρες. Οι 60.000 σελίδες της δικογραφίας απαιτούν χρόνο και προσεκτική μελέτη από όλους. Κανένα κόμμα δεν θα πάρει την ευθύνη να σπεύσει να καταθέσει συγκεκριμένο «κατηγορητήριο» ελαφρά την καρδία. Θα κινδυνεύει να κατηγορηθεί για κομματική πρεμούρα και κυρίως το συγκεκριμένο κατηγορητήριο θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει από άλλα στοιχεία της δικογραφίας που ενδεχομένως δεν έχουν αξιολογηθεί σωστά.
Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση είναι η πρώτη που δεν θα σπεύσει να πάρει θέση. Θα περιμένει πρώτα να ανοίξει τα χαρτιά της η αντιπολίτευση και να διερευνήσει προθέσεις. Αλλιώς κινδυνεύει να παίξει το παιχνίδι της αντιπολίτευσης και να εκτεθεί ανεπανόρθωτα στα μάτια της κοινής γνώμης. Να συντάξει, δηλαδή, κατηγορητήριο για πλημμέλημα και σύσσωμη η αντιπολίτευση να συνασπιστεί γύρω από ένα κατηγορητήριο για κακούργημα…
