Ένα περιστατικό από τη Μάχη της Κρήτης!
Ηταν ξημερώματα της 20ής Μαΐου 1941. Η μάχη της Κρήτης κορυφώνεται, οι Ναζί αλεξιπτωτιστές κυκλώνουν σαν ακρίδες το σπίτι του οπλαρχηγού Βολάνη έξω από...
τα Χανιά και ο τότε βασιλέας Γεώργιος Β΄ ("Νο 1 εχθρός του Άξονα", σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Χίτλερ) και ο ξάδερφος του, πρίγκηπας Πέτρος έπρεπε να αποδράσουν βιαστικά μέσα από τα χωράφια και τα περιβόλια (η εντολή προς τους Ναζί κομάντος ήταν να τους σκοτώσουν).
Ο Βασιλεύς για μια στιγμή κοντοστάθηκε στην πόρτα της αγροικίας εν μέσω πυροβολισμών.
- "Ελατε γρήγορα, Μεγαλειότατε", του είπε ο υπασπιστής του, "δεν πρέπει να χάνουμε ούτε λεπτό, θα σας σκοτώσουν".
- "Και η σημαία;", είπε ο Γεώργιος. "Πως είναι δυνατόν να την αφήσουμε στα χέρια των εχθρών; Έχουμε δώσει όρκο".
Και με το (πάντα) αυστηρό του βλέμμα, έδειξε το ακρινό μπαλκόνι όπου κυμάτιζε μια μικρή γαλανόλευκη σημαία, με το στέμμα.
- "Πολύ καλά", του είπε ο υπασπιστής. "Πηγαίνετε εσείς Μεγαλειότατε και θα προσπαθήσω να σας την φέρω εγώ μετά".
- "Οχι, δεν πάω πουθένα. Πρώτα απ΄ όλα η σημαία!".
Κι έμεινε ακλόνητος στην θέση του παρόλο που κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε οι Ναζί πλησίαζαν επικίνδυνα.
Οταν του την έφεραν, τη δίπλωσε με επιμέλεια και την έκρυψε στον μανδύα του.
Και απέδρασαν στα βουνά, τρώγοντας χόρτα και πάγο μέχρι να τους παραλάβουν στην άλλη πλευρά του νησιού τα Βρετανικά πλοία...
Υ.Γ.: Αυτό το είχε κάνει και το 1921 ο Γεώργιος Β' στο χωριό Ουζουνμπέι της Μικράς Ασίας, όταν είχε κυκλωθεί από Τσέτες Τούρκους και κράτησε την θέση του, πυροβολώντας ο ίδιος τον εχθρό με ένα περίστροφο, δίνοντας θάρρος στους στρατιώτες του...
Το περιστατικό το περιγράφει ο Κύρος Α.Κύρου σε κείμενο του "Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ" τυπωμένο από τις εκδόσεις του Εράνου Συμμοριοπλήκτων το 1950.
Τώρα, δυστυχώς, έχουν αλλοτριωθεί τα πάντα...
Ο Βασιλεύς για μια στιγμή κοντοστάθηκε στην πόρτα της αγροικίας εν μέσω πυροβολισμών.
- "Ελατε γρήγορα, Μεγαλειότατε", του είπε ο υπασπιστής του, "δεν πρέπει να χάνουμε ούτε λεπτό, θα σας σκοτώσουν".
- "Και η σημαία;", είπε ο Γεώργιος. "Πως είναι δυνατόν να την αφήσουμε στα χέρια των εχθρών; Έχουμε δώσει όρκο".
Και με το (πάντα) αυστηρό του βλέμμα, έδειξε το ακρινό μπαλκόνι όπου κυμάτιζε μια μικρή γαλανόλευκη σημαία, με το στέμμα.
- "Πολύ καλά", του είπε ο υπασπιστής. "Πηγαίνετε εσείς Μεγαλειότατε και θα προσπαθήσω να σας την φέρω εγώ μετά".
- "Οχι, δεν πάω πουθένα. Πρώτα απ΄ όλα η σημαία!".
Κι έμεινε ακλόνητος στην θέση του παρόλο που κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε οι Ναζί πλησίαζαν επικίνδυνα.
Οταν του την έφεραν, τη δίπλωσε με επιμέλεια και την έκρυψε στον μανδύα του.
Και απέδρασαν στα βουνά, τρώγοντας χόρτα και πάγο μέχρι να τους παραλάβουν στην άλλη πλευρά του νησιού τα Βρετανικά πλοία...
Υ.Γ.: Αυτό το είχε κάνει και το 1921 ο Γεώργιος Β' στο χωριό Ουζουνμπέι της Μικράς Ασίας, όταν είχε κυκλωθεί από Τσέτες Τούρκους και κράτησε την θέση του, πυροβολώντας ο ίδιος τον εχθρό με ένα περίστροφο, δίνοντας θάρρος στους στρατιώτες του...
Το περιστατικό το περιγράφει ο Κύρος Α.Κύρου σε κείμενο του "Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ" τυπωμένο από τις εκδόσεις του Εράνου Συμμοριοπλήκτων το 1950.
Τώρα, δυστυχώς, έχουν αλλοτριωθεί τα πάντα...
Β.Β.
